ئەیوب 11
| چۆفەری نەعماتیش وەڵامی دایەوە: | 1 |
Y respondió Zofar naamatita, y dijo:
| «ئایا ئەم هەموو قسانە شایانی وەڵام نین، یاخود پیاوی زۆربڵێ ئەستۆپاک دەبێت؟ | 2 |
¿Las muchas palabras no han de tener respuesta? ¿Y el hombre parlero será justificado?
| ئایا قسە پووچەکانت خەڵکی بێدەنگ دەکات، یان گاڵتە دەکەیت و کەس نییە شەرمەزارت بکات؟ | 3 |
¿Tus mentiras harán callar a los hombres? ¿Y harás escarnio, y no habrá quien te avergüence?
| بە خودا دەڵێیت”باوەڕم بێگەردە و من لەبەرچاوی تۆدا پاکم،“ | 4 |
Tú dices: Mi manera de vivir es pura, y yo soy limpio delante de tus ojos.
| بەڵام خۆزگە خودا دەدوا و لێوەکانی بەرامبەر بە تۆ دەکردەوە و | 5 |
Mas ¡oh, quién diera que Dios hablara, y abriera sus labios contigo,
| نهێنییەکانی دانایی بۆت ئاشکرا دەکرد، چونکە دانایی لایەکی ئاشکرا و لایەکی شاردراوەشی هەیە، جا دەتزانی کە خودا لە تاوانەکەی خۆت کەمتر سزای داویت. | 6 |
y que te declarara los secretos de la sabiduría! Porque mereces dos tantos según la ley; y sabe que Dios te ha olvidado por tu iniquidad.
| «ئایا دەتوانیت لە نهێنییەکانی خودا بگەیت؟ ئایا دەتوانیت بگەیتە سنووری خودای هەرە بەتوانا؟ | 7 |
¿Alcanzarás tú el rastro de Dios? ¿Llegarás tú a la perfección del Todopoderoso?
| ئەو لە ئاسمان بەرزترە، ئیتر تۆ چی دەکەیت، لە جیهانی مردووان قووڵترە، ئیتر تۆ چی دەزانیت؟ (Sheol h7585) | 8 |
Es más alto que los cielos; ¿qué harás? Es más profundo que el infierno; ¿cómo lo conocerás? (Sheol h7585)
| پێوانەکەی لە زەوی درێژترە و لە دەریاش پانترە. | 9 |
Su dimensión es más larga que la tierra, y más ancha que el mar.
| «ئەگەر هات و تۆی خستە بەندیخانەوە و تۆی بردە دادگا، کێ ڕێی لێ دەگرێت؟ | 10 |
Si cortare, o encerrare, o juntare, ¿quién le responderá?
| بێگومان ئەو دەزانێت خراپەکاران کێن و خراپەکاری دەبینێت، وا دەزانیت ئاگای لێ نییە؟ | 11 |
Porque él conoce a los hombres vanos; y ve la iniquidad, ¿y no entenderá?
| بەڵام پیاوێکی بێ ئەقڵ نابێتە تێگەیشتوو هەتا جاشکی کەرەکێوی وەک مرۆڤ لەدایک نەبێت. | 12 |
El hombre vano se hará entendido, aunque nazca como el pollino del asno montés.
| «ئەگەر تۆ دڵی خۆت ئامادە بکەیت و دەستی خۆتی بۆ پان بکەیتەوە، | 13 |
Si tú preparares tu corazón, y extendieres a él tus manos;
| ئەگەر ئەو خراپەیەی لەناو دەستتە دووری بخەیتەوە و نەهێڵیت ستەم لەناو چادرەکەت نیشتەجێ بێت، | 14 |
si alguna iniquidad hubiere en tu mano, y la echares de ti, y no consintieres que more maldad en tus habitaciones;
| ئەو کاتە بەبێ کەموکوڕی شەرم ناکەیت و چەسپاو دەبیت و ناترسیت. | 15 |
entonces levantarás tu rostro limpio de mancha, y serás fuerte y no temerás;
| چەرمەسەری لەبیر دەکەیت و وەک ئاوێکی تێپەڕیو یادی دەکەیتەوە. | 16 |
y olvidarás tu trabajo, y te acordarás de él como de aguas que pasaron;
| ژیانت لە نیوەڕۆ ڕۆشنتر دەبێت و تاریکی وەک ڕووناکی بەیانی لێدێت. | 17 |
y en mitad de la siesta se levantará bonanza; resplandecerás, y serás como la misma mañana;
| دڵنیا دەبیت، چونکە ئومێدت هەیە، دەوروبەرەکەت دەپشکنیت و بە ئاسوودەییەوە پشوو دەدەیت. | 18 |
y confiarás, que habrá esperanza; y cavarás, y dormirás seguro;
| خۆت مات دەکەیت و کەس نییە هەراسانت بکات و زۆر کەس لە ڕووی تۆ دەپاڕێنەوە. | 19 |
y te acostarás, y no habrá quien te espante; y muchos te rogarán.
| بەڵام چاوی بەدکاران کوێر دەبن و پەناگا نامێنێت بۆ دەربازبوون؛ ئاواتیان ڕۆح سپاردنە.» | 20 |
Mas los ojos de los malos se consumirán, y no tendrán refugio; y su esperanza será agonía del alma.
