ئەیوب 10
| «لە ناخەوە قێزم لە ژیان دەبێتەوە، بە ئازادی سکاڵای خۆم دەردەبڕم، بە دڵێکی بریندارەوە قسە دەکەم. | 1 |
¡Odio mi vida! Permíteme hablar libremente de mis quejas; no puedo guardarme mi amargura.
| بە خودا دەڵێم: بڕیاری تاوانباریم بەسەردا مەسەپێنە! تێمبگەیەنە بۆچی دادگاییم دەکەیت. | 2 |
Le diré a Dios: “No te limites a condenarme; dime qué tienes contra mí.
| ئایا بەلاتەوە باشە ستەم بکەیت، ئەوەی بە دەستی خۆت دروستت کرد، زەلیلی بکەیت؟ بە پیلانی بەدکاران پێبکەنیت؟ | 3 |
¿Te gusta acusarme? ¿Por qué me rechazas a mí, a quien has creado con tus propias manos, y sin embargo te alegras de las maquinaciones de los malvados?
| ئایا چاوی گۆشتیت هەیە؟ ئایا وەک چاوی مرۆڤ دەبینیت؟ | 4 |
¿Tienes ojos humanos? ¿Ves como los seres humanos?
| ئایا ڕۆژگارت وەک ڕۆژگاری مرۆڤە، یان تەمەنت وەک تەمەنی ئێمە دیاریکراوە؟ | 5 |
¿Es tu vida tan corta como la de los mortales? ¿Son tus años tan breves como los de la humanidad,
| بۆچی بەدوای تاوانمدا دەگەڕێیت و چاو بۆ گوناهم دەگێڕیت؟ | 6 |
para que tengas que examinar mis males e investigar mis pecados?
| هەرچەندە تۆ دەزانیت کە من تاوانبار نیم و کەسیش نییە لە دەستی تۆ فریام بکەوێت. | 7 |
Aunque sabes que no soy culpable, nadie puede salvarme de ti.
| «دەستەکانی تۆ منیان پێکهێنا و دروستیان کردم، ئایا دەستت دەگێڕیتەوە سەرم و لەناوم دەبەیت؟ | 8 |
Me hiciste y me diste forma con tus propias manos, y sin embargo me destruyes.
| لەبیرت نەچێت کە تۆ وەک قوڕ شێوەی منت کێشا، ئایا ئێستا دەمگەڕێنیتەوە بۆ خۆڵ؟ | 9 |
Recuerda que me diste forma como a un pedazo de arcilla; ¿vas a volver a convertirme en polvo?
| ئایا وەک شیر منت نەچۆڕاند و وەک پەنیر منت نەمەیاند؟ | 10 |
Me derramaste como la leche, me cuajaste como el queso.
| بە پێست و گۆشت منت پۆشی و بە ئێسک و ماسوولکە منت چنی. | 11 |
Me vestiste de piel y carne; tejiste mi cuerpo con huesos y músculos.
| ژیان و خۆشەویستی نەگۆڕت پێ بەخشیم، چاودێریی تۆ ڕۆحی منی پاراست. | 12 |
Me diste vida y me mostraste tu bondad; me has cuidado mucho.
| «بەڵام ئەمەت لە دڵی خۆتدا شاردەوە، من زانیم کە چیت لە دڵدایە. | 13 |
“Pero guardaste estas cosas en tu corazón. Sé que tu propósito era
| ئەگەر گوناه بکەم، چاودێریم دەکەیت و لە تاوانەکەم بێبەریم ناکەیت. | 14 |
vigilarme, y si pecaba, entonces no perdonarías mis males.
| ئەگەر تاوانبار بم، قوڕبەسەرم! ئەگەر بێتاوانیش بم، ناتوانم شانازی پێوە بکەم، چونکە من تێرم لە شەرمەزاری و زەلیلی خۆم بینی. | 15 |
Si soy culpable, estoy en problemas; si soy inocente, no puedo mantener la cabeza en alto porque estoy totalmente deshonrado al ver mis sufrimientos.
| ئەگەر سەرم بەرز بکەمەوە وەک شێر ڕاوم دەکەیت، دەگەڕێیتەوە و سامی خۆتم نیشان دەدەیت. | 16 |
Si mantengo la cabeza alta me persigues como un león, mostrando lo poderoso que eres para herirme.
| شایەتەکانت لە دژم نوێ دەکەیتەوە و تووڕەیی خۆتم لەسەر زیاد دەکەیت و یەک لەدوای یەک هێزەکانت دەنێریتە سەرم. | 17 |
Repites tus argumentos contra mí, derramas más y más tu ira contra mí, envías nuevos ejércitos contra mí.
| «ئیتر بۆچی لە سکی دایکمەوە دەرتهێنام؟ خۆزگە بفەوتامایە و ئەو کاتە هیچ چاوێکیش نەیدەبینیم. | 18 |
“¿Por qué me dejaste nacer? Ojalá hubiera muerto y nadie me hubiera visto nunca.
| وەک ئەوەی نەبووبم، وا دەبوو، لە سکی دایکمەوە بۆ گۆڕ دەبردرام. | 19 |
Hubiera sido mejor que nunca hubiera existido, llevado directamente del vientre a la tumba.
| ئایا ڕۆژگارم کەم نییە؟ بەرمدە! وازم لێ بهێنە! با تاوێک زەردەخەنە بێتە سەر لێوم، | 20 |
Sólo me quedan unos días, así que ¿por qué no me dejas en paz para que pueda tener un poco de paz
| پێش ئەوەی بڕۆم و ئیتر نەگەڕێمەوە، بۆ خاکی تەمومژ و سێبەری مەرگ، | 21 |
antes de ir al sitio de donde nunca volveré, la tierra de las tinieblas y la sombra de la muerte?
| خاکی تاریکی، وەک شەوەزەنگ، سێبەری مەرگ و ناڕێکی، خۆرهەڵاتنیشی وەک شەوەزەنگە.» | 22 |
La tierra de la oscuridad total donde se encuentra la sombra de la muerte, un lugar de caos donde la luz misma es oscuridad”.
