ئەیوب 10
| «لە ناخەوە قێزم لە ژیان دەبێتەوە، بە ئازادی سکاڵای خۆم دەردەبڕم، بە دڵێکی بریندارەوە قسە دەکەم. | 1 |
Tædet animam meam vitæ meæ, dimittam adversum me eloquium meum, loquar in amaritudine animæ meæ.
| بە خودا دەڵێم: بڕیاری تاوانباریم بەسەردا مەسەپێنە! تێمبگەیەنە بۆچی دادگاییم دەکەیت. | 2 |
Dicam Deo: Noli me condemnare: indica mihi cur me ita iudices.
| ئایا بەلاتەوە باشە ستەم بکەیت، ئەوەی بە دەستی خۆت دروستت کرد، زەلیلی بکەیت؟ بە پیلانی بەدکاران پێبکەنیت؟ | 3 |
Numquid bonum tibi videtur, si calumnieris me, et opprimas me opus manuum tuarum, et consilium impiorum adiuves?
| ئایا چاوی گۆشتیت هەیە؟ ئایا وەک چاوی مرۆڤ دەبینیت؟ | 4 |
Numquid oculi carnei tibi sunt: aut sicut videt homo, et tu videbis?
| ئایا ڕۆژگارت وەک ڕۆژگاری مرۆڤە، یان تەمەنت وەک تەمەنی ئێمە دیاریکراوە؟ | 5 |
Numquid sicut dies hominis dies tui, et anni tui sicut humana sunt tempora,
| بۆچی بەدوای تاوانمدا دەگەڕێیت و چاو بۆ گوناهم دەگێڕیت؟ | 6 |
Ut quæras iniquitatem meam, et peccatum meum scruteris?
| هەرچەندە تۆ دەزانیت کە من تاوانبار نیم و کەسیش نییە لە دەستی تۆ فریام بکەوێت. | 7 |
Et scias quia nihil impium fecerim, cum sit nemo qui de manu tua possit eruere.
| «دەستەکانی تۆ منیان پێکهێنا و دروستیان کردم، ئایا دەستت دەگێڕیتەوە سەرم و لەناوم دەبەیت؟ | 8 |
Manus tuæ fecerunt me, et plasmaverunt me totum in circuitu: et sic repente præcipitas me?
| لەبیرت نەچێت کە تۆ وەک قوڕ شێوەی منت کێشا، ئایا ئێستا دەمگەڕێنیتەوە بۆ خۆڵ؟ | 9 |
Memento quæso quod sicut lutum feceris me, et in pulverem reduces me.
| ئایا وەک شیر منت نەچۆڕاند و وەک پەنیر منت نەمەیاند؟ | 10 |
Nonne sicut lac mulsisti me, et sicut caseum me coagulasti?
| بە پێست و گۆشت منت پۆشی و بە ئێسک و ماسوولکە منت چنی. | 11 |
Pelle et carnibus vestisti me: ossibus et nervis compegisti me.
| ژیان و خۆشەویستی نەگۆڕت پێ بەخشیم، چاودێریی تۆ ڕۆحی منی پاراست. | 12 |
Vitam et misericordiam tribuisti mihi, et visitatio tua custodivit spiritum meum.
| «بەڵام ئەمەت لە دڵی خۆتدا شاردەوە، من زانیم کە چیت لە دڵدایە. | 13 |
Licet hæc celes in corde tuo, tamen scio quia universorum memineris.
| ئەگەر گوناه بکەم، چاودێریم دەکەیت و لە تاوانەکەم بێبەریم ناکەیت. | 14 |
Si peccavi, et ad horam pepercisti mihi: cur ab iniquitate mea mundum me esse non pateris?
| ئەگەر تاوانبار بم، قوڕبەسەرم! ئەگەر بێتاوانیش بم، ناتوانم شانازی پێوە بکەم، چونکە من تێرم لە شەرمەزاری و زەلیلی خۆم بینی. | 15 |
Et si impius fuero, væ mihi est: et si iustus, non levabo caput, saturatus afflictione et miseria.
| ئەگەر سەرم بەرز بکەمەوە وەک شێر ڕاوم دەکەیت، دەگەڕێیتەوە و سامی خۆتم نیشان دەدەیت. | 16 |
Et propter superbiam quasi leænam capies me, reversusque mirabiliter me crucias.
| شایەتەکانت لە دژم نوێ دەکەیتەوە و تووڕەیی خۆتم لەسەر زیاد دەکەیت و یەک لەدوای یەک هێزەکانت دەنێریتە سەرم. | 17 |
Instauras testes tuos contra me, et multiplicas iram tuam adversum me, et pœnæ militant in me.
| «ئیتر بۆچی لە سکی دایکمەوە دەرتهێنام؟ خۆزگە بفەوتامایە و ئەو کاتە هیچ چاوێکیش نەیدەبینیم. | 18 |
Quare de vulva eduxisti me? qui utinam consumptus essem ne oculus me videret.
| وەک ئەوەی نەبووبم، وا دەبوو، لە سکی دایکمەوە بۆ گۆڕ دەبردرام. | 19 |
Fuissem quasi non essem, de utero translatus ad tumulum.
| ئایا ڕۆژگارم کەم نییە؟ بەرمدە! وازم لێ بهێنە! با تاوێک زەردەخەنە بێتە سەر لێوم، | 20 |
Numquid non paucitas dierum meorum finietur brevi? dimitte ergo me, ut plangam paululum dolorem meum:
| پێش ئەوەی بڕۆم و ئیتر نەگەڕێمەوە، بۆ خاکی تەمومژ و سێبەری مەرگ، | 21 |
Antequam vadam et non revertar, ad terram tenebrosam, et opertam mortis caligine:
| خاکی تاریکی، وەک شەوەزەنگ، سێبەری مەرگ و ناڕێکی، خۆرهەڵاتنیشی وەک شەوەزەنگە.» | 22 |
Terram miseriæ et tenebrarum, ubi umbra mortis, et nullus ordo, sed sempiternus horror inhabitat.
