ئەیوب 10

1 «لە ناخەوە قێزم لە ژیان دەبێتەوە، بە ئازادی سکاڵای خۆم دەردەبڕم، بە دڵێکی بریندارەوە قسە دەکەم.

My soule is cut off though I liue: I wil leaue my complaint vpon my selfe, and wil speake in the bitternesse of my soule.

2 بە خودا دەڵێم: بڕیاری تاوانباریم بەسەردا مەسەپێنە! تێمبگەیەنە بۆچی دادگاییم دەکەیت.

I will say vnto God, Condemne mee not: shew me, wherefore thou contendest with mee.

3 ئایا بەلاتەوە باشە ستەم بکەیت، ئەوەی بە دەستی خۆت دروستت کرد، زەلیلی بکەیت؟ بە پیلانی بەدکاران پێبکەنیت؟

Thinkest thou it good to oppresse me, and to cast off the labour of thine handes, and to fauour the counsel of the wicked?

4 ئایا چاوی گۆشتیت هەیە؟ ئایا وەک چاوی مرۆڤ دەبینیت؟

Hast thou carnall eyes? or doest thou see as man seeth?

5 ئایا ڕۆژگارت وەک ڕۆژگاری مرۆڤە، یان تەمەنت وەک تەمەنی ئێمە دیاریکراوە؟

Are thy dayes as mans dayes? or thy yeres, as the time of man,

6 بۆچی بەدوای تاوانمدا دەگەڕێیت و چاو بۆ گوناهم دەگێڕیت؟

That thou inquirest of mine iniquitie, and searchest out my sinne?

7 هەرچەندە تۆ دەزانیت کە من تاوانبار نیم و کەسیش نییە لە دەستی تۆ فریام بکەوێت.

Thou knowest that I can not do wickedly: for none can deliuer me out of thine hand.

8 «دەستەکانی تۆ منیان پێکهێنا و دروستیان کردم، ئایا دەستت دەگێڕیتەوە سەرم و لەناوم دەبەیت؟

Thine handes haue made me, and fashioned mee wholy rounde about, and wilt thou destroy me?

9 لەبیرت نەچێت کە تۆ وەک قوڕ شێوەی منت کێشا، ئایا ئێستا دەمگەڕێنیتەوە بۆ خۆڵ؟

Remember, I pray thee, that thou hast made me as the clay, and wilt thou bring me into dust againe?

10 ئایا وەک شیر منت نەچۆڕاند و وەک پەنیر منت نەمەیاند؟

Hast thou not powred me out as milke? and turned me to cruds like cheese?

11 بە پێست و گۆشت منت پۆشی و بە ئێسک و ماسوولکە منت چنی.

Thou hast clothed me with skin and flesh, and ioyned me together with bones and sinewes.

12 ژیان و خۆشەویستی نەگۆڕت پێ بەخشیم، چاودێریی تۆ ڕۆحی منی پاراست.

Thou hast giuen me life, and grace: and thy visitation hath preserued my spirit.

13 «بەڵام ئەمەت لە دڵی خۆتدا شاردەوە، من زانیم کە چیت لە دڵدایە.

Though thou hast hid these things in thine heart, yet I knowe that it is so with thee.

14 ئەگەر گوناه بکەم، چاودێریم دەکەیت و لە تاوانەکەم بێبەریم ناکەیت.

If I haue sinned, then thou wilt streightly looke vnto me, and wilt not holde mee giltlesse of mine iniquitie.

15 ئەگەر تاوانبار بم، قوڕبەسەرم! ئەگەر بێتاوانیش بم، ناتوانم شانازی پێوە بکەم، چونکە من تێرم لە شەرمەزاری و زەلیلی خۆم بینی.

If I haue done wickedly, wo vnto me: if I haue done righteously, I will not lift vp mine head, being full of confusion, because I see mine affliction.

16 ئەگەر سەرم بەرز بکەمەوە وەک شێر ڕاوم دەکەیت، دەگەڕێیتەوە و سامی خۆتم نیشان دەدەیت.

But let it increase: hunt thou me as a lyon: returne and shew thy selfe marueilous vpon me.

17 شایەتەکانت لە دژم نوێ دەکەیتەوە و تووڕەیی خۆتم لەسەر زیاد دەکەیت و یەک لەدوای یەک هێزەکانت دەنێریتە سەرم.

Thou renuest thy plagues against me, and thou increasest thy wrath against me: changes and armies of sorowes are against me.

18 «ئیتر بۆچی لە سکی دایکمەوە دەرتهێنام؟ خۆزگە بفەوتامایە و ئەو کاتە هیچ چاوێکیش نەیدەبینیم.

Wherfore then hast thou brought me out of the wombe? Oh that I had perished, and that none eye had seene me!

19 وەک ئەوەی نەبووبم، وا دەبوو، لە سکی دایکمەوە بۆ گۆڕ دەبردرام.

And that I were as I had not bene, but brought from the wombe to the graue!

20 ئایا ڕۆژگارم کەم نییە؟ بەرمدە! وازم لێ بهێنە! با تاوێک زەردەخەنە بێتە سەر لێوم،

Are not my dayes fewe? let him cease, and leaue off from me, that I may take a litle comfort,

21 پێش ئەوەی بڕۆم و ئیتر نەگەڕێمەوە، بۆ خاکی تەمومژ و سێبەری مەرگ،

Before I goe and shall not returne, euen to the land of darkenesse and shadow of death:

22 خاکی تاریکی، وەک شەوەزەنگ، سێبەری مەرگ و ناڕێکی، خۆرهەڵاتنیشی وەک شەوەزەنگە.»

Into a land, I say, darke as darknes it selfe, and into the shadow of death, where is none order, but the light is there as darkenesse.