< ئەیوب 10 >

«لە ناخەوە قێزم لە ژیان دەبێتەوە، بە ئازادی سکاڵای خۆم دەردەبڕم، بە دڵێکی بریندارەوە قسە دەکەم. 1
I hate my life! Let me speak freely about my complaints—I can't keep my bitterness to myself.
بە خودا دەڵێم: بڕیاری تاوانباریم بەسەردا مەسەپێنە! تێمبگەیەنە بۆچی دادگاییم دەکەیت. 2
I will tell God, “Don't just condemn me—tell me what you have against me.
ئایا بەلاتەوە باشە ستەم بکەیت، ئەوەی بە دەستی خۆت دروستت کرد، زەلیلی بکەیت؟ بە پیلانی بەدکاران پێبکەنیت؟ 3
Do you enjoy accusing me? Why do you reject me, someone you made with your own hands, and yet smile on the scheming of the wicked?
ئایا چاوی گۆشتیت هەیە؟ ئایا وەک چاوی مرۆڤ دەبینیت؟ 4
Do you have human eyes? Do you see like human beings do?
ئایا ڕۆژگارت وەک ڕۆژگاری مرۆڤە، یان تەمەنت وەک تەمەنی ئێمە دیاریکراوە؟ 5
Is your life as short as mortal beings? Are your years as brief as those of humanity,
بۆچی بەدوای تاوانمدا دەگەڕێیت و چاو بۆ گوناهم دەگێڕیت؟ 6
that you have to examine my wrongs and investigate my sins?
هەرچەندە تۆ دەزانیت کە من تاوانبار نیم و کەسیش نییە لە دەستی تۆ فریام بکەوێت. 7
Even though you know I'm not guilty, no one can save me from you.
«دەستەکانی تۆ منیان پێکهێنا و دروستیان کردم، ئایا دەستت دەگێڕیتەوە سەرم و لەناوم دەبەیت؟ 8
You made me and shaped me with your own hands, and yet you destroy me.
لەبیرت نەچێت کە تۆ وەک قوڕ شێوەی منت کێشا، ئایا ئێستا دەمگەڕێنیتەوە بۆ خۆڵ؟ 9
Remember that you shaped me like a piece of clay—are you now going to turn me back into dust?
ئایا وەک شیر منت نەچۆڕاند و وەک پەنیر منت نەمەیاند؟ 10
You poured me out like milk, you curdled me like cheese.
بە پێست و گۆشت منت پۆشی و بە ئێسک و ماسوولکە منت چنی. 11
You clothed me with skin and flesh; you wove my body together with bones and muscles.
ژیان و خۆشەویستی نەگۆڕت پێ بەخشیم، چاودێریی تۆ ڕۆحی منی پاراست. 12
You granted me life and showed me your kindness; you have taken great care of me.
«بەڵام ئەمەت لە دڵی خۆتدا شاردەوە، من زانیم کە چیت لە دڵدایە. 13
But you kept these things hidden in your heart. I know your purpose was
ئەگەر گوناه بکەم، چاودێریم دەکەیت و لە تاوانەکەم بێبەریم ناکەیت. 14
to watch me, and if I sinned, then you would not forgive my wrongs.
ئەگەر تاوانبار بم، قوڕبەسەرم! ئەگەر بێتاوانیش بم، ناتوانم شانازی پێوە بکەم، چونکە من تێرم لە شەرمەزاری و زەلیلی خۆم بینی. 15
If I'm guilty I'm in trouble, if I'm innocent I can't hold my head high because I'm totally disgraced as I look at my sufferings.
ئەگەر سەرم بەرز بکەمەوە وەک شێر ڕاوم دەکەیت، دەگەڕێیتەوە و سامی خۆتم نیشان دەدەیت. 16
If I do hold my head high you hunt me down like a lion, showing how powerful you are in hurting me.
شایەتەکانت لە دژم نوێ دەکەیتەوە و تووڕەیی خۆتم لەسەر زیاد دەکەیت و یەک لەدوای یەک هێزەکانت دەنێریتە سەرم. 17
You repeat your arguments against me, you pour out more and more of your anger against me, you send fresh armies against me.
«ئیتر بۆچی لە سکی دایکمەوە دەرتهێنام؟ خۆزگە بفەوتامایە و ئەو کاتە هیچ چاوێکیش نەیدەبینیم. 18
So why did you allow me to be born? I wish that I had died, and nobody had ever seen me!
وەک ئەوەی نەبووبم، وا دەبوو، لە سکی دایکمەوە بۆ گۆڕ دەبردرام. 19
It would have been better if I had never existed, taken straight from the womb to the grave.
ئایا ڕۆژگارم کەم نییە؟ بەرمدە! وازم لێ بهێنە! با تاوێک زەردەخەنە بێتە سەر لێوم، 20
I only have a few days left, so why don't you leave me alone so I can have a little peace
پێش ئەوەی بڕۆم و ئیتر نەگەڕێمەوە، بۆ خاکی تەمومژ و سێبەری مەرگ، 21
before I go to where I shall never return from, the land of darkness and the shadow of death—
خاکی تاریکی، وەک شەوەزەنگ، سێبەری مەرگ و ناڕێکی، خۆرهەڵاتنیشی وەک شەوەزەنگە.» 22
the land of total darkness where death's shadow lies, a place of chaos where light itself is darkness.”

< ئەیوب 10 >