< ئەیوب 10 >

«لە ناخەوە قێزم لە ژیان دەبێتەوە، بە ئازادی سکاڵای خۆم دەردەبڕم، بە دڵێکی بریندارەوە قسە دەکەم. 1
My soul is weary of my life. I will give free reign to my complaint. I will speak in the bitterness of my soul.
بە خودا دەڵێم: بڕیاری تاوانباریم بەسەردا مەسەپێنە! تێمبگەیەنە بۆچی دادگاییم دەکەیت. 2
I will say to God, Do not condemn me. Show me why thou contend with me.
ئایا بەلاتەوە باشە ستەم بکەیت، ئەوەی بە دەستی خۆت دروستت کرد، زەلیلی بکەیت؟ بە پیلانی بەدکاران پێبکەنیت؟ 3
Is it good to thee that thou should oppress, that thou should despise the work of thy hands, and shine upon the counsel of the wicked?
ئایا چاوی گۆشتیت هەیە؟ ئایا وەک چاوی مرۆڤ دەبینیت؟ 4
Have thou eyes of flesh? Or do thou see as man sees?
ئایا ڕۆژگارت وەک ڕۆژگاری مرۆڤە، یان تەمەنت وەک تەمەنی ئێمە دیاریکراوە؟ 5
Are thy days as the days of man, or thy years as man's days,
بۆچی بەدوای تاوانمدا دەگەڕێیت و چاو بۆ گوناهم دەگێڕیت؟ 6
that thou inquire after my iniquity, and search after my sin,
هەرچەندە تۆ دەزانیت کە من تاوانبار نیم و کەسیش نییە لە دەستی تۆ فریام بکەوێت. 7
although thou know that I am not wicked. And there is none that can deliver out of thy hand?
«دەستەکانی تۆ منیان پێکهێنا و دروستیان کردم، ئایا دەستت دەگێڕیتەوە سەرم و لەناوم دەبەیت؟ 8
Thy hands have made me and fashioned me together round about, yet thou destroy me.
لەبیرت نەچێت کە تۆ وەک قوڕ شێوەی منت کێشا، ئایا ئێستا دەمگەڕێنیتەوە بۆ خۆڵ؟ 9
Remember, I beseech thee, that thou have fashioned me as clay. And will thou bring me into dust again?
ئایا وەک شیر منت نەچۆڕاند و وەک پەنیر منت نەمەیاند؟ 10
Have thou not poured me out as milk, and curdled me like cheese?
بە پێست و گۆشت منت پۆشی و بە ئێسک و ماسوولکە منت چنی. 11
Thou have clothed me with skin and flesh, and knit me together with bones and sinews.
ژیان و خۆشەویستی نەگۆڕت پێ بەخشیم، چاودێریی تۆ ڕۆحی منی پاراست. 12
Thou have granted me life and loving kindness, and thy visitation has preserved my spirit.
«بەڵام ئەمەت لە دڵی خۆتدا شاردەوە، من زانیم کە چیت لە دڵدایە. 13
Yet these things thou hid in thy heart. I know that this is with thee.
ئەگەر گوناه بکەم، چاودێریم دەکەیت و لە تاوانەکەم بێبەریم ناکەیت. 14
If I sin, then thou mark me. And thou will not acquit me from my iniquity.
ئەگەر تاوانبار بم، قوڕبەسەرم! ئەگەر بێتاوانیش بم، ناتوانم شانازی پێوە بکەم، چونکە من تێرم لە شەرمەزاری و زەلیلی خۆم بینی. 15
If I be wicked, woe to me. And if I be righteous, yet I shall not lift up my head, being filled with shame, and looking upon my affliction.
ئەگەر سەرم بەرز بکەمەوە وەک شێر ڕاوم دەکەیت، دەگەڕێیتەوە و سامی خۆتم نیشان دەدەیت. 16
And if my head exalts itself, thou hunt me as a lion. And again thou show thyself marvelous upon me.
شایەتەکانت لە دژم نوێ دەکەیتەوە و تووڕەیی خۆتم لەسەر زیاد دەکەیت و یەک لەدوای یەک هێزەکانت دەنێریتە سەرم. 17
Thou renew thy witnesses against me, and increase thine indignation upon me. Changes and warfare are with me.
«ئیتر بۆچی لە سکی دایکمەوە دەرتهێنام؟ خۆزگە بفەوتامایە و ئەو کاتە هیچ چاوێکیش نەیدەبینیم. 18
Why then have thou brought me forth out of the womb? I would have given up the spirit, and no eye had seen me.
وەک ئەوەی نەبووبم، وا دەبوو، لە سکی دایکمەوە بۆ گۆڕ دەبردرام. 19
I should have been as though I had not been. I should have been carried from the womb to the grave.
ئایا ڕۆژگارم کەم نییە؟ بەرمدە! وازم لێ بهێنە! با تاوێک زەردەخەنە بێتە سەر لێوم، 20
Are not my days few? Cease then, and let me alone, that I may take comfort a little
پێش ئەوەی بڕۆم و ئیتر نەگەڕێمەوە، بۆ خاکی تەمومژ و سێبەری مەرگ، 21
before I go where I shall not return, to the land of darkness and of the shadow of death,
خاکی تاریکی، وەک شەوەزەنگ، سێبەری مەرگ و ناڕێکی، خۆرهەڵاتنیشی وەک شەوەزەنگە.» 22
the land dark as midnight, of the shadow of death, without any order, and where the light is as midnight.

< ئەیوب 10 >