< ئەیوب 10 >

«لە ناخەوە قێزم لە ژیان دەبێتەوە، بە ئازادی سکاڵای خۆم دەردەبڕم، بە دڵێکی بریندارەوە قسە دەکەم. 1
Kad mi je duši život omrznuo, nek' mi tužaljka poteče slobodno, zborit ću u gorčini duše svoje.
بە خودا دەڵێم: بڕیاری تاوانباریم بەسەردا مەسەپێنە! تێمبگەیەنە بۆچی دادگاییم دەکەیت. 2
Reću ću Bogu: Nemoj me osudit! Kaži mi zašto se na me obaraš.
ئایا بەلاتەوە باشە ستەم بکەیت، ئەوەی بە دەستی خۆت دروستت کرد، زەلیلی بکەیت؟ بە پیلانی بەدکاران پێبکەنیت؟ 3
TÓa što od toga imaš da me tlačiš, da djelo ruku svojih zabacuješ, da pomažeš namjerama opakih?
ئایا چاوی گۆشتیت هەیە؟ ئایا وەک چاوی مرۆڤ دەبینیت؟ 4
Jesu li u tebe oči tjelesne? Zar ti vidiš kao što čovjek vidi?
ئایا ڕۆژگارت وەک ڕۆژگاری مرۆڤە، یان تەمەنت وەک تەمەنی ئێمە دیاریکراوە؟ 5
Zar su ti dani k'o dani smrtnika a kao ljudski vijek tvoje godine?
بۆچی بەدوای تاوانمدا دەگەڕێیت و چاو بۆ گوناهم دەگێڕیت؟ 6
Zbog čega krivnju moju istražuješ i grijehe moje hoćeš razotkriti,
هەرچەندە تۆ دەزانیت کە من تاوانبار نیم و کەسیش نییە لە دەستی تۆ فریام بکەوێت. 7
kad znadeš dobro da sam nedužan, da ruci tvojoj izmaknut ne mogu?
«دەستەکانی تۆ منیان پێکهێنا و دروستیان کردم، ئایا دەستت دەگێڕیتەوە سەرم و لەناوم دەبەیت؟ 8
Tvoje me ruke sazdaše, stvoriše, zašto da me sada opet raščiniš!
لەبیرت نەچێت کە تۆ وەک قوڕ شێوەی منت کێشا، ئایا ئێستا دەمگەڕێنیتەوە بۆ خۆڵ؟ 9
Sjeti se, k'o glinu si me sazdao i u prah ćeš me ponovo vratiti.
ئایا وەک شیر منت نەچۆڕاند و وەک پەنیر منت نەمەیاند؟ 10
Nisi li mene k'o mlijeko ulio i učinio da se k'o sir zgrušam?
بە پێست و گۆشت منت پۆشی و بە ئێسک و ماسوولکە منت چنی. 11
Kožom si me i mesom odjenuo, kostima si me spleo i žilama.
ژیان و خۆشەویستی نەگۆڕت پێ بەخشیم، چاودێریی تۆ ڕۆحی منی پاراست. 12
S milošću si mi život darovao, brižljivo si nad mojim bdio dahom.
«بەڵام ئەمەت لە دڵی خۆتدا شاردەوە، من زانیم کە چیت لە دڵدایە. 13
Al' u svom srcu ovo si sakrio, znam da je tvoja to bila namjera:
ئەگەر گوناه بکەم، چاودێریم دەکەیت و لە تاوانەکەم بێبەریم ناکەیت. 14
da paziš budno hoću li zgriješiti i da mi grijeh ne prođe nekažnjeno.
ئەگەر تاوانبار بم، قوڕبەسەرم! ئەگەر بێتاوانیش بم، ناتوانم شانازی پێوە بکەم، چونکە من تێرم لە شەرمەزاری و زەلیلی خۆم بینی. 15
Ako sam grešan, onda teško meni, ako li sam prav, glavu ne smijem dići - shrvan sramotom, nesrećom napojen!
ئەگەر سەرم بەرز بکەمەوە وەک شێر ڕاوم دەکەیت، دەگەڕێیتەوە و سامی خۆتم نیشان دەدەیت. 16
Ispravim li se, k'o lav me nagoniš, snagu svoju okušavaš na meni,
شایەتەکانت لە دژم نوێ دەکەیتەوە و تووڕەیی خۆتم لەسەر زیاد دەکەیت و یەک لەدوای یەک هێزەکانت دەنێریتە سەرم. 17
optužbe nove na mene podižeš, jarošću većom na mene usplamtiš i sa svježim se četama obaraš.
«ئیتر بۆچی لە سکی دایکمەوە دەرتهێنام؟ خۆزگە بفەوتامایە و ئەو کاتە هیچ چاوێکیش نەیدەبینیم. 18
Iz utrobe što si me izvukao? O, što ne umrijeh: vidjeli me ne bi,
وەک ئەوەی نەبووبم، وا دەبوو، لە سکی دایکمەوە بۆ گۆڕ دەبردرام. 19
bio bih k'o da me ni bilo nije, iz utrobe u grob bi me stavili.
ئایا ڕۆژگارم کەم نییە؟ بەرمدە! وازم لێ بهێنە! با تاوێک زەردەخەنە بێتە سەر لێوم، 20
Mog su života dani tako kratki! Pusti me da se još malo veselim
پێش ئەوەی بڕۆم و ئیتر نەگەڕێمەوە، بۆ خاکی تەمومژ و سێبەری مەرگ، 21
prije nego ću na put bez povratka, u zemlju tame, zemlju sjene smrtne,
خاکی تاریکی، وەک شەوەزەنگ، سێبەری مەرگ و ناڕێکی، خۆرهەڵاتنیشی وەک شەوەزەنگە.» 22
u zemlju tmine guste i meteža, gdje je svjetlost slična noći najcrnjoj.”

< ئەیوب 10 >