یاقوب 3

1 خوشکان و برایانم، زۆرتان مەبنە فێرکار، بزانن لێپرسینەوەی قورسترمان لەگەڵ دەکرێت.

Let there not be many teachers among you, my brethren; but know ye, that we are obnoxious to, a severer judgment.

2 هەموومان لە زۆر شت هەڵە دەکەین. ئەگەر یەکێک هەیە لە قسەکردندا هەڵە ناکات، ئەوە مرۆڤێکی تەواوە و دەتوانێت جڵەوی هەموو جەستەی بگرێتە دەست.

For we all offend in many things. Whoever offendeth not in discourse, is a perfect man, who can also keep his whole body in subjection.

3 ئێمە لغاو دەکەینە دەمی ئەسپ تاکو گوێڕایەڵمان بێت و هەموو لەشی ئاراستە بکەین.

Behold, we put bridles into the mouth of horses, that they may obey us; and we turn about their whole body.

4 سەیری کەشتی بکەن، هەرچەندە گەورەیە و بای بەهێز دەیبات، کەچی بە سەوڵێکی بچووک بۆ هەر لایەک کەشتیوان بیەوێت ئاراستەی دەکات.

Huge ships also, when strong winds drive them, are turned about by a small timber, to what place the pleasure of the pilot looketh.

5 بە هەمان شێوە زمانیش ئەندامێکی بچووکە، بەڵام شانازی بە لەخۆباییبوونەوە دەکات. ئاگرێکی بچووک چ دارستانێکی گەورە دەسووتێنێ.

So likewise the tongue is a small member, and it exalteth itself. Also a little fire inflameth large forests.

6 زمان ئاگرە، جیهانێکە لە خراپە لەنێو ئەندامانی لەشمان. زمان هەموو لەش گڵاو دەکات، ئاگر لە ژیان بەردەدات و خۆی بە گڕی دۆزەخ دادەگیرسێت. (Geenna g1067)

Now the tongue is a fire, and the world of sin is like a forest. And this tongue, which is one among our members, marreth our whole body; and it inflameth the series of our generations that roll on like a wheel; and it is itself on fire. (Geenna g1067)

7 مرۆڤ دەتوانێت هەموو جۆرە ئاژەڵێکی کێوی و باڵندە و خشۆک و بوونەوەرێکی ئاوی دەستەمۆ بکات و کردووشیەتی،

For all natures of beasts and birds and reptiles, of the sea or land, are subjugated by the nature of man.

8 بەڵام کەس ناتوانێت زمان دەستەمۆ بکات. خراپەیەکە ناگیرێت، پڕە لە ژەهری کوشندە.

But the tongue hath no one been able to tame: it is an evil thing, not coercible, and full of deadly poison.

9 بە زمان ستایشی یەزدان و خودای باوک دەکەین، هەر بە هەمان زمانیش نەفرەت لەو خەڵکە دەکەین کە لە شێوەی خودا دروستکراون.

For with it, we bless the Lord and Father; and with it we curse men, who were made in the image of God:

10 ستایش و نەفرەت لە هەمان دەم دێتە دەرەوە. خوشکان و برایانم، ئەمە پەسەند نییە.

and from the same mouth, proceed curses and blessings. My brethren, these things ought not to be so.

11 ئایا لە یەک کانیدا ئاوی سازگار و ئاوی سوێر هەڵدەقوڵێت؟

Can there flow from the same fountain, sweet waters and bitter?

12 خوشکان و برایانم، ئایا دار هەنجیر زەیتوون دەگرێت، یان مێو هەنجیر؟ بەم شێوەیەش کانی سوێر ئاوی سازگار نادات.

Or can the fig-tree, my brethren, bear olives? or the vine, figs? So also salt waters cannot be made sweet.

13 کێ لەنێوتاندا دانا و تێگەیشتووە؟ با بە ڕەوشتی باشی نیشانی بدات، هەروەها بەو کارانەی کە بە بێفیزییەوە ئەنجامی دەدات و لە داناییەوە سەرچاوە دەگرێت.

Who is wise and instructed among you? Let him show his works in praiseworthy actions, with modest wisdom.

14 بەڵام ئەگەر چاوپیسی تاڵ و خۆپەرستیتان لە دڵدا بوو، شانازی مەکەن یان نکۆڵی لە ڕاستی مەکەن.

But if bitter envy be in you, or contention in your hearts, exalt not yourselves against the truth, and lie not.

15 ئەم داناییە لە ئاسمانەوە دانەبەزیوە، بەڵکو دنیایی و مرۆڤانە و شەیتانییە،

For this wisdom cometh not down from above; but is earthly, and from the devices of the soul, and from demons.

16 چونکە چاوپیسی و خۆپەرستی لەکوێ بێت، گێرەشێوێنی و هەموو کارێکی خراپ لەوێیە.

For where envy and contention are, there also is confusion, and every thing wrong.

17 بەڵام ئەو داناییەی لە ئاسمانەوەیە، لەپێش هەموو شتێک پاکە، دواتر ئاشتیخوازە، خۆنەویستە، گوێڕایەڵە، پڕ لە بەزەییە و بەروبوومی چاکە، لایەنگر و دووڕوو نییە.

But the wisdom which is from above, is pure, and full of peace, and mild, and submissive, and full of compassion and of good fruits, and without partiality, and without respect of persons.

18 ئاشتیسازان تۆوی ئاشتی دەچێنن و بەرهەمەکەی ڕاستودروستی دەبێت.

And the fruits of righteousness are sown in stillness, by them who make peace.

Job Hears of His Misfortunes