< ئیشایا 19 >

سروشێک سەبارەت بە میسر: ئەوەتا یەزدان بەسەر هەورێکی خێراوە بەرەو میسر دێت. بتەکانی میسر لە ڕووی ئەودا دەلەرزن، دڵی میسریش لە ناخیدا دەتوێتەوە. 1
Мисир тоғрилиқ жүкләнгән вәһий: — Мана, Пәрвәрдигар тез учидиған булут үстигә минип, Мисирға йетип келиду; Мисирдики бутлар униң алдида тәвринип кетиду, Мисирниң жүриги болса ичидин ерип кетиду.
«میسرییەکان لە دژی میسرییەکان هاندەدەم، هەرکەسە لە دژی برای خۆی شەڕ دەکات، هەرکەسە لە دژی هاوڕێی خۆی، شار لە دژی شار و شانشین لە دژی شانشین. 2
— «Вә Мән Мисирлиқларни бир-биригә қарши қутритимән; Уларниң һәммиси өз қериндашлириға қарши туришиду, Өз хошнилири биләнму соқишиду; Шәһәр билән шәһәр, Падишаһлиқ билән падишалиқ бир-биригә қарши уришиду;
میسر ڕۆحی تێدا نامێنێت، ڕاوێژەکەی هەڵدەلووشم، داوا لە بتەکان و لە نوشتەکەران دەکەن، لە نێوانگرەکان و لە ڕۆح ئامادەکاران. 3
Вә Мисирниң роһи өз ичидин йоқап кетиду; Мән уларни мәслиһәтсиз қалдуримән; Шуңа улар бутларни вә әрваһларни, Әрваһларни чақирғучиларни һәм палчиларни издәп мәслиһәт сорайду;
میسرییەکان ڕادەستی گەورەیەکی دڵڕەق دەکەم و پاشایەکی توندوتیژ فەرمانڕەوایەتییان دەکات،» یەزدان، پەروەردگاری سوپاسالار دەفەرموێت. 4
Мән Мисирлиқларни рәһимсиз бир һөкүмранниң қолиға тапшуримән; Әшәддий бир падиша уларниң үстидин һөкүмранлиқ қилиду» — дәп җакалайду самави қошунларниң Сәрдари болған Рәб Пәрвәрдигар;
ئاوی نیل وشک دەبێت، ڕووبارەکەش کاول دەبێت و وشک دەبێت. 5
Һәм сулар «деңиз»дин йоқайду, Дәрияси қағҗирап пүтүнләй қуруп кетиду;
نۆکەندەکان بۆن دەکەن، لقەکانی نیل کز دەبن و کاول دەبن. قامیش و زەل بۆگەن دەبن، 6
Дәрияларни сесиқчилиқ қаплайду, Мисирниң өстәң-қаналлири қағҗирап түгәйду; Қомушлар һәм йекәнләр солишиду;
سەوزایی لەسەر نیل، لە ڕێژگەی ڕووبارەکە. هەموو ئەوەی لەسەر نیل چانراوە وشک دەبێت، هەڵدەوەرێت و نامێنێت. 7
Нил дәрияси бойидики йәрләр, Нил дәриясиниң қуюлуш ағзидики йәрләр гиясиз қалиду, Нил дәрияси бойидики зираәтләрниң һәммиси қуруп, тозуп, йоқилиду.
ماسیگرەکان ئاخ هەڵدەکێشن و شین دەگێڕن، هەموو ئەوانەی قولاپ هەڵدەدەنە ناو نیلەوە، ئەوانەی تۆڕ لەسەر ڕووی ئاوەکان بڵاو دەکەنەوە ورەیان نامێنێت. 8
Белиқчилар болса зар қақшайду; Нил дәриясиға қармақ ташлиғучиларниң һәммиси налә көтириду; Суларниң үстигә тор яйғучиларниң беши саңгилап кетиду.
کرێکارەکان لە کەتانی ئامادەکراو بێ ئومێد دەبن، جۆڵاکانیش ڕوو زەرد دەبن. 9
Зиғирчилар һәм либас тоқуғучилар хиҗаләтчиликтә қалиду,
جۆڵاکانی میسر وردوخاش دەبن و هەموو کرێکارەکانی خەمبار دەبن. 10
Җәмийәтниң «түврүк»лири парә-парә болуп, Мәдикарларниң көңлиму йерим болиду.
بێگومان میرەکانی چۆعەن گێلن: دانا ڕاوێژکارەکانی فیرعەون ڕاوێژەکانیان ئاژەڵانەیە. چۆن بە فیرعەون دەڵێن: «کوڕی دانایانم من، کوڕی پاشا دێرینەکان»؟ 11
Толиму ахмақ Зоан шәһириниң әмәлдарлири! Пирәвнниң әң дана мәслиһәтчилиридин әхмиқанә мәслиһәтләр чиқиду! Силәр қандақму Пирәвнгә: — «Мән болсам даналарниң әвлади, Қедимки падишаларниң нәслидурмән!» — дәватқансиләр техи?
کەواتە کوا داناکانت؟ با پێت بڵێن و با بزانن، یەزدانی سوپاسالار پلانی چی داناوە لە دژی میسر. 12
[Мисир], сениң данишмәнлириң һазир қени? Улар данишмән болса, самави қошунларниң Сәрдари болған Пәрвәрдигарниң Мисир тоғрилиқ немиләрни көңлигә пүккәнлигини саңа аян қилсун!
میرانی چۆعەن گێل بوون، میرانی مەمفیس چەواشە کران، پیاوماقوڵانی هۆزەکانی میسریان گومڕا کرد. 13
Зоан шәһириниң әмәлдарлири наданлашти, Мәмфис шәһириниң әмәлдарлири алдинип кәтти; Мисир қәбилилириниң «бүҗәк таш»лири болса уларни езиқтуруп қойди.
یەزدان ڕۆحی گێژبوونی تێدا تێکەڵ کردووە، میسریان گومڕا کرد لە هەموو کردارەکانی وەک گومڕاکردنی سەرخۆش لەناو ڕشانەوەکەی. 14
Пәрвәрдигар уларниң арисиға бир қаймуқтурғучи роһни арилаштуривәтти; Шуңа бириси мәс болуп өз қусуғида тейилип әләң-сәләң болғандәк, Улар Мисирдикиләрни һәр бир ишида әләң-сәләң қиливәтти.
هیچ کارێک نابێت لە میسر کە سەر یان کلک، دار خورما یان زەل، بیکات. 15
Шуниң билән Мисирға, Баш, қуйруқ, палма шехи яки қомушлар қилалиғидәк һеч қандақ амал қалмайду.
لەو ڕۆژەدا میسرییەکان وەک ژنیان لێدێت، لە ترسان دەلەرزن، کاتێک یەزدانی سوپاسالار دەستی لێیان بەرز دەکاتەوە. 16
Шу күни Мисирдикиләр қиз-аялларға охшап қалиду, Самави қошунларниң Сәрдари болған Пәрвәрдигар қолини уларниң үстигә тәңлиши билән титрәп қорқиду,
میسرییەکان لە خاکی یەهودا دەتۆقن، هەموو ئەوەی بەبیری بێتەوە لە یەهودا دەترسێت، لەبەر ئەو پلانەی یەزدانی سوپاسالار لە دژی دایدەڕێژێت. 17
Һәмдә Йәһуда зимини болса Мисирға вәһимә болуп қалиду; Чүнки самави қошунларниң Сәрдари болған Рәб Пәрвәрдигарниң бекиткән ирадиси түпәйлидин, Йәни Униң өзлиригә қаритилған ирадиси түпәйлидин, Кимгә Йәһуданиң гепи қилинсила шу чөчүйду.
لەو ڕۆژەدا پێنج شار دەبێت لە خاکی میسردا کە بە زمانی کەنعانی بدوێن و بە یەزدانی سوپاسالار سوێند دەخۆن، یەکێکیان پێی دەگوترێت «شاری خۆر». 18
Шу күни Қанаанниң тили сөзләйдиған, Вә самави қошунларниң Сәрдари болған Пәрвәрдигарға беқинип садиқлиқ қәсими қилидиған Мисирниң бәш шәһири болиду; Улардин бири «Һалак шәһири» дәп атилиду.
لەو ڕۆژەدا، لە ناوەڕاست خاکی میسردا قوربانگایەک بۆ یەزدان دەبێت و ستوونێکیش لەسەر سنوورەکەی بۆ یەزدان. 19
Шу күни Мисирниң зимини оттурисида Пәрвәрдигарға аталған бир қурбангаһ, Һәм чегарасида Пәрвәрдигарға аталған бир түврүк болиду.
جا دەبێتە نیشانە و شایەتی بۆ یەزدانی سوپاسالار لە خاکی میسردا، چونکە هاوار بۆ یەزدان دەکەن لە ڕووی زۆردار، ئەویش ڕزگارکەر و پارێزەریان بۆ دەنێرێت و دەربازیان دەکات. 20
Булар болса самави қошунларниң Сәрдари болған Пәрвәрдигарға һәм бәлгү һәм шаһит болиду; Чүнки әзгүчиләр түпәйлидин улар Пәрвәрдигарға налә көтәргән болиду; У уларни әркинликкә чиқиридиған бир қутқузғучи һәм қоғдиғучини әвәтиду.
ئینجا یەزدان لە میسر ناسراو دەبێت، لەو ڕۆژەدا میسرییەکان یەزدان دەناسن و بە قوربانی و پێشکەشکراوی دانەوێڵە دەیپەرستن و نەزر بۆ یەزدان دەکەن و بەجێی دەهێنن. 21
Пәрвәрдигар Мисирлиқларға тонутулуп аян қилиниду; Шу күни Мисир Пәрвәрдигарни тонуйду; Улар униңға қурбанлиқ ашлиқ һәдийәлири билән ибадәт қилиду; Улар Пәрвәрдигарға қәсәм ичиду вә униңға әмәл қилиду.
یەزدان لە میسر دەدات، لێیان دەدات و چاکیشیان دەکاتەوە، دەگەڕێنەوە لای یەزدان و وەڵامیان دەداتەوە و چاکیان دەکاتەوە. 22
Пәрвәрдигар Мисирни уриду; У уларни уриду һәм сақайтиду; Шуниң билән улар Пәрвәрдигарниң йениға қайтиду, У уларниң дуа-тилавитини қобул қилип уларни сақайтиду.
لەو ڕۆژەدا شاڕێگایەک لە میسرەوە بەرەو ئاشور دەبێت، جا ئاشورییەکان دێنە میسر و میسرییەکانیش دێنە ئاشور، میسر لەگەڵ ئاشور پێکەوە خزمەت دەکەن. 23
Шу күни Мисирдин Асурийәгә маңидиған, егиз көтирилгән түз йол ечилиду; Асурийәликләр Мисирға кириду, Мисирлиқлар Асурийәгә кириду; Мисир Асурийә билән биллә [Худаниң] хизмәт-ибадитидә болиду.
لەو ڕۆژەدا ئیسرائیل دەبێتە یەکێک لە سێیەکە، لەگەڵ میسر و ئاشور، دەبنە بەرەکەت لە خاکەکە. 24
Шу күни Исраил Мисир вә Асурийә билән бир болуп, Үчиси, йәр йүзидикиләргә бәхит йәткүзгүчиләр болиду.
ئەوەی یەزدانی سوپاسالار بەرەکەتداریان دەکات و دەفەرموێت: «بەرەکەتدار بێت میسری گەلی من و ئاشوری دەستکردی من و ئیسرائیلی میراتی من.» 25
Самави қошунларниң Сәрдари болған Пәрвәрдигар уларға бәхит ата қилип: — «Хәлқим болған Мисирға, Өз қолумниң иҗади болған Асурийәгә Вә Өз мирасим болған Исраилға бәхит яр болсун!» — дәйду.

< ئیشایا 19 >