عیبرانییەکان 3

1 کەواتە ئەی خوشک و برایانی پیرۆز، ئێوە کە لە بانگەوازی ئاسمانی بەشدارن، سەیری عیسا بکەن کە نێردراو و سەرۆکی کاهینانی دانپێدانانمانە.

Portanto, santos irmãos, participantes de um chamado celestial, considerem o Apóstolo e Sumo Sacerdote de nossa confissão: Jesus,

2 ئەو دڵسۆز بوو بەرامبەر ئەو خودایەی کە دەستنیشانی کرد، هەروەک موسا لە هەموو ماڵی خودا دڵسۆز بوو.

que foi fiel àquele que o nomeou, como também Moisés esteve em toda a sua casa.

3 عیسا بۆی دانرا شایانی شکۆیەکی زیاتر بێت لە موسا، وەک چۆن دروستکەری خانووێک ڕێزی لە خودی خانووەکە زیاترە.

Pois ele foi considerado digno de mais glória do que Moisés, porque aquele que construiu a casa tem mais honra do que a casa.

4 لەبەر ئەوەی هەموو خانووێک کەسێک دروستی کردووە، بەڵام ئەوەی هەموو شتێکی دروستکردووە خودایە.

Pois cada casa é construída por alguém; mas aquele que construiu todas as coisas é Deus.

5 موسا وەک خزمەتکارێکی دڵسۆز لە هەموو ماڵی خودا بوو و شایەتی بۆ ئەو فەرمایشتانە دەدا کە لە داهاتوودا خودا دەیفەرموو.

Moisés de fato foi fiel em toda sua casa como servo, para um testemunho das coisas que depois foram ditas,

6 بەڵام مەسیح وەک کوڕەکە لەسەر ماڵی خودا دڵسۆزە، ئەو ماڵەش ئێمەین، ئەگەر دەستبگرین بەو متمانە و هیوایەی کە شانازی پێوە دەکەین.

mas Cristo é fiel como um Filho sobre sua casa. Nós somos sua casa, se mantivermos firme nossa confiança e a glória de nossa esperança até o fim.

7 لەبەر ئەوە، وەک ڕۆحی پیرۆز دەفەرموێ: [ئەمڕۆ، کاتێک گوێتان لە فەرمایشتی ئەو دەبێت،

Portanto, mesmo como diz o Espírito Santo, “Hoje, se você quiser ouvir sua voz,

8 دڵی خۆتان ڕەق مەکەن وەک لە یاخیبوونەکە ڕوویدا، لە ڕۆژانی تاقیکردنەوە لە بیابان.

não endureçam seus corações como na rebelião, no dia do julgamento, no deserto,

9 لەوێ باوباپیرانتان ئەزموونیان کردم و تاقییان کردمەوە، هەرچەندە بۆ ماوەی چل ساڵ کردارەکانی منیان بینی.

onde seus pais me testaram e me testaram, e vi minhas escrituras por quarenta anos.

10 لەبەر ئەوە لەو نەوەیە تووڕە بووم، فەرمووم: «دڵیان هەر بەرەو گومڕایی دەڕوات و ڕێگای منیان نەناسی.»

Por isso, fiquei descontente com essa geração, e disse: “Eles sempre erram em seu coração”, mas eles não conheciam meus caminhos”.

11 بۆیە لە تووڕەییمدا سوێندم خوارد: «نایەنە ناو حەسانەوەی من.»]

Como jurei em minha ira, “Eles não entrarão no meu descanso”.

12 خوشکان، برایان، ئاگاداری خۆتان بن، نەوەک یەکێکتان دڵێکی خراپ و بێباوەڕی هەبێت کە لە خودای زیندوو هەڵبگەڕێتەوە.

Cuidado, irmãos, para que não haja em nenhum de vocês um coração maligno de incredulidade, ao se afastar do Deus vivo;

13 بەڵکو هەموو ڕۆژێک یەکتری هانبدەن، ئەوەندەی پێی دەگوترێ [ئەمڕۆ،] تاکو کەستان بە فێڵی گوناه دڵی ڕەق نەبێت.

mas exortar uns aos outros dia após dia, desde que seja chamado de “hoje”, para que nenhum de vocês se endureça com o engano do pecado.

14 بووینەتە هاوبەشی مەسیح، ئەگەر هەتا کۆتایی دەستبگرین بەو متمانەیەی لە سەرەتاوە هەمانە.

Pois nos tornamos participantes de Cristo, se mantivermos o início de nossa confiança firme até o fim,

15 وەک چۆن گوتراوە: [ئەمڕۆ، کاتێک گوێتان لە فەرمایشتی ئەو دەبێت، دڵی خۆتان ڕەق مەکەن وەک لە یاخیبوونەکە ڕوویدا.]

enquanto se diz, “Hoje, se você quiser ouvir sua voz, não endureçam seus corações, como na rebelião”.

16 جا کێن ئەوانەی بیستیان و یاخیبوون؟ ئایا هەموو ئەوانە نەبوون کە لە میسر بە ڕابەرایەتی موسا هاتنە دەرەوە؟

Para quem, quando ouviram falar, se rebelaram? Não foram todos aqueles que saíram do Egito liderados por Moisés?

17 خودا بۆ ماوەی چل ساڵ لە کێ تووڕە بوو؟ ئایا لەوانە نەبوو کە گوناهیان کرد و لە بیاباندا تەرمەکانیان کەوت؟

Com quem ele ficou indignado durante quarenta anos? Não foi com aqueles que pecaram, cujos corpos caíram no deserto?

18 خودا سوێندی لە کێ خوارد کە ناچێتە حەسانەوەکەی؟ ئایا لەوانە نەبوو کە یاخیبوون؟

A quem ele jurou que não entrariam no seu descanso, mas àqueles que foram desobedientes?

19 هەر بۆیە دەبینین لەبەر بێباوەڕییان نەیانتوانی بچنە شوێنی حەسانەوەکەی.

Vemos que eles não puderam entrar por causa da incredulidade.