< عیبرانییەکان 3 >

کەواتە ئەی خوشک و برایانی پیرۆز، ئێوە کە لە بانگەوازی ئاسمانی بەشدارن، سەیری عیسا بکەن کە نێردراو و سەرۆکی کاهینانی دانپێدانانمانە. 1
Wherfore holy brethren partakers of the celestiall callinge cosyder the embasseatour and hye prest of oure profession Christ Iesus
ئەو دڵسۆز بوو بەرامبەر ئەو خودایەی کە دەستنیشانی کرد، هەروەک موسا لە هەموو ماڵی خودا دڵسۆز بوو. 2
which was faythfull to him that made him even as was Moses in all his housse.
عیسا بۆی دانرا شایانی شکۆیەکی زیاتر بێت لە موسا، وەک چۆن دروستکەری خانووێک ڕێزی لە خودی خانووەکە زیاترە. 3
And this man was counted worthy of more glory then Moses: In as moche as he which hath prepared the housse hath most honoure in the housse.
لەبەر ئەوەی هەموو خانووێک کەسێک دروستی کردووە، بەڵام ئەوەی هەموو شتێکی دروستکردووە خودایە. 4
Every housse is prepared of some man. But he that ordeyned all thinges is god.
موسا وەک خزمەتکارێکی دڵسۆز لە هەموو ماڵی خودا بوو و شایەتی بۆ ئەو فەرمایشتانە دەدا کە لە داهاتوودا خودا دەیفەرموو. 5
And Moses verely was faythfull in all his housse as a minister to beare witnes of tho thinges which shuld be spoken afterwarde.
بەڵام مەسیح وەک کوڕەکە لەسەر ماڵی خودا دڵسۆزە، ئەو ماڵەش ئێمەین، ئەگەر دەستبگرین بەو متمانە و هیوایەی کە شانازی پێوە دەکەین. 6
But Christ as a sonne hath rule over the housse whose housse are we so that we hold fast the confydence and the reioysynge of that hope vnto the ende.
لەبەر ئەوە، وەک ڕۆحی پیرۆز دەفەرموێ: [ئەمڕۆ، کاتێک گوێتان لە فەرمایشتی ئەو دەبێت، 7
Wherfore as the holy goost sayth: to daye if ye shall heare his voyce
دڵی خۆتان ڕەق مەکەن وەک لە یاخیبوونەکە ڕوویدا، لە ڕۆژانی تاقیکردنەوە لە بیابان. 8
harden not youre hertes after the rebellyon in the daye of temptacion in the wildernes
لەوێ باوباپیرانتان ئەزموونیان کردم و تاقییان کردمەوە، هەرچەندە بۆ ماوەی چل ساڵ کردارەکانی منیان بینی. 9
where youre fathers tempted me proved me and sawe my workes xl. yeare longe.
لەبەر ئەوە لەو نەوەیە تووڕە بووم، فەرمووم: «دڵیان هەر بەرەو گومڕایی دەڕوات و ڕێگای منیان نەناسی.» 10
Wherfore I was greved wt ye generacio and sayde. They erre ever in their hertes: they verely have not knowe my wayes
بۆیە لە تووڕەییمدا سوێندم خوارد: «نایەنە ناو حەسانەوەی من.»] 11
so that I sware in my wrathe that they shuld not enter into my rest.
خوشکان، برایان، ئاگاداری خۆتان بن، نەوەک یەکێکتان دڵێکی خراپ و بێباوەڕی هەبێت کە لە خودای زیندوو هەڵبگەڕێتەوە. 12
Take hede brethren that therbe in none of you an evyll herte in vnbeleve that he shuld departe from ye lyvynge god:
بەڵکو هەموو ڕۆژێک یەکتری هانبدەن، ئەوەندەی پێی دەگوترێ [ئەمڕۆ،] تاکو کەستان بە فێڵی گوناه دڵی ڕەق نەبێت. 13
but exhorte one another dayly whill is it called to daye lest eny of you wexe harde herted thorow ye deceytfullnesse of sinne
بووینەتە هاوبەشی مەسیح، ئەگەر هەتا کۆتایی دەستبگرین بەو متمانەیەی لە سەرەتاوە هەمانە. 14
We are partetakers of Christ yf we kepe sure vnto the ende the fyrst substance
وەک چۆن گوتراوە: [ئەمڕۆ، کاتێک گوێتان لە فەرمایشتی ئەو دەبێت، دڵی خۆتان ڕەق مەکەن وەک لە یاخیبوونەکە ڕوویدا.] 15
so longe as it is sayd: to daye yf ye heare his voyce harde not youre hertes as when ye rebelled.
جا کێن ئەوانەی بیستیان و یاخیبوون؟ ئایا هەموو ئەوانە نەبوون کە لە میسر بە ڕابەرایەتی موسا هاتنە دەرەوە؟ 16
For some whe they hearde rebelled: howbe it not all yt ca out of Egypt vnder Moses.
خودا بۆ ماوەی چل ساڵ لە کێ تووڕە بوو؟ ئایا لەوانە نەبوو کە گوناهیان کرد و لە بیاباندا تەرمەکانیان کەوت؟ 17
But with who was he despleased. xl. yeares? Was he not displeased with them that synned: whose carkases were overthorwen in the desert?
خودا سوێندی لە کێ خوارد کە ناچێتە حەسانەوەکەی؟ ئایا لەوانە نەبوو کە یاخیبوون؟ 18
To whom sware he that they shuld not enter into his rest: but vnto them that beleved not?
هەر بۆیە دەبینین لەبەر بێباوەڕییان نەیانتوانی بچنە شوێنی حەسانەوەکەی. 19
And we se that they coulde not enter in because of vnbeleve.

< عیبرانییەکان 3 >