عیبرانییەکان 3

1 کەواتە ئەی خوشک و برایانی پیرۆز، ئێوە کە لە بانگەوازی ئاسمانی بەشدارن، سەیری عیسا بکەن کە نێردراو و سەرۆکی کاهینانی دانپێدانانمانە.

Wherefore, holy brethren, partakers of the heavenly calling, attentively consider Jesus, the Apostle and High Priest whom we have confessed;

2 ئەو دڵسۆز بوو بەرامبەر ئەو خودایەی کە دەستنیشانی کرد، هەروەک موسا لە هەموو ماڵی خودا دڵسۆز بوو.

who, as well as Moses, is faithful to him that appointed him over all his house.

3 عیسا بۆی دانرا شایانی شکۆیەکی زیاتر بێت لە موسا، وەک چۆن دروستکەری خانووێک ڕێزی لە خودی خانووەکە زیاترە.

Indeed, he has been accounted worthy of glory, as far superior to Moses, as that of the builder is superior to the house.

4 لەبەر ئەوەی هەموو خانووێک کەسێک دروستی کردووە، بەڵام ئەوەی هەموو شتێکی دروستکردووە خودایە.

Now every house is built by some one; but he, the builder of all things, is God.

5 موسا وەک خزمەتکارێکی دڵسۆز لە هەموو ماڵی خودا بوو و شایەتی بۆ ئەو فەرمایشتانە دەدا کە لە داهاتوودا خودا دەیفەرموو.

And Moses, indeed, as a servant, was faithful in all his house, for a testimony of the things that were to be spoken by him;

6 بەڵام مەسیح وەک کوڕەکە لەسەر ماڵی خودا دڵسۆزە، ئەو ماڵەش ئێمەین، ئەگەر دەستبگرین بەو متمانە و هیوایەی کە شانازی پێوە دەکەین.

but Christ, as a Son, over his own house--whose house we are, if we hold fast our confidence, and the rejoicing of our hope, unshaken to the end.

7 لەبەر ئەوە، وەک ڕۆحی پیرۆز دەفەرموێ: [ئەمڕۆ، کاتێک گوێتان لە فەرمایشتی ئەو دەبێت،

Wherefore, as the Holy Spirit says, "To-day, if you will hear his voice,

8 دڵی خۆتان ڕەق مەکەن وەک لە یاخیبوونەکە ڕوویدا، لە ڕۆژانی تاقیکردنەوە لە بیابان.

harden not your hearts, as in the bitter provocation, in the day of temptation in the wilderness;

9 لەوێ باوباپیرانتان ئەزموونیان کردم و تاقییان کردمەوە، هەرچەندە بۆ ماوەی چل ساڵ کردارەکانی منیان بینی.

where your fathers tempted me, and proved me, yet saw my works for forty years.

10 لەبەر ئەوە لەو نەوەیە تووڕە بووم، فەرمووم: «دڵیان هەر بەرەو گومڕایی دەڕوات و ڕێگای منیان نەناسی.»

Wherefore, I was displeased with that generation, and said, They always err in heart, and they have not known my ways.

11 بۆیە لە تووڕەییمدا سوێندم خوارد: «نایەنە ناو حەسانەوەی من.»]

So, I swore, in my wrath, They shall not enter into my rest."

12 خوشکان، برایان، ئاگاداری خۆتان بن، نەوەک یەکێکتان دڵێکی خراپ و بێباوەڕی هەبێت کە لە خودای زیندوو هەڵبگەڕێتەوە.

Brethren, take heed, lest there be in any of you an evil heart of unbelief, by departing from the living God.

13 بەڵکو هەموو ڕۆژێک یەکتری هانبدەن، ئەوەندەی پێی دەگوترێ [ئەمڕۆ،] تاکو کەستان بە فێڵی گوناه دڵی ڕەق نەبێت.

But, lest any of you be hardened, through the deceitfulness of sin, exhort one another every day, while it is called To-day:

14 بووینەتە هاوبەشی مەسیح، ئەگەر هەتا کۆتایی دەستبگرین بەو متمانەیەی لە سەرەتاوە هەمانە.

(for we are all partakers of Christ, if, indeed, we hold fast this first confidence firm to the end; )

15 وەک چۆن گوتراوە: [ئەمڕۆ، کاتێک گوێتان لە فەرمایشتی ئەو دەبێت، دڵی خۆتان ڕەق مەکەن وەک لە یاخیبوونەکە ڕوویدا.]

with this saying, "To-day, if you will hear his voice, harden not your hearts, as in the bitter provocation."

16 جا کێن ئەوانەی بیستیان و یاخیبوون؟ ئایا هەموو ئەوانە نەبوون کە لە میسر بە ڕابەرایەتی موسا هاتنە دەرەوە؟

For some, when they heard, did bitterly provoke; yet, not all that came out of Egypt by Moses.

17 خودا بۆ ماوەی چل ساڵ لە کێ تووڕە بوو؟ ئایا لەوانە نەبوو کە گوناهیان کرد و لە بیاباندا تەرمەکانیان کەوت؟

Was it not with them who sinned, whose carcasses fell in the wilderness?

18 خودا سوێندی لە کێ خوارد کە ناچێتە حەسانەوەکەی؟ ئایا لەوانە نەبوو کە یاخیبوون؟

And to whom did he swear, that they should not enter into his rest, but to them who did not believe?

19 هەر بۆیە دەبینین لەبەر بێباوەڕییان نەیانتوانی بچنە شوێنی حەسانەوەکەی.

So, we see that they could not enter in because of unbelief.