< عەزرا 5 >

حەگەی پێغەمبەر و زەکەریای پێغەمبەر لە نەوەی عیدۆ، بە ناوی خودای ئیسرائیل کە دەسەڵاتی بەسەریانەوە هەبوو پەیامی خودایان بۆ ئەو جولەکانە ڕاگەیاند کە لە یەهودا و ئۆرشەلیم بوون. 1
Now Haggai, the prophet, and Zechariah, the son of Iddo, prophesying to the Jews who were in Judea and Jerusalem, prophesied in the name of the God of Israel.
ئیتر زروبابلی کوڕی شەئەلتیێل و یەشوعی کوڕی یۆچاداق هەستان و دەستیان بە بنیادنانەوەی ماڵەکەی خودا کرد لە ئۆرشەلیم، پێغەمبەرەکانی خوداش لەگەڵیان بوون و یارمەتییان دەدان. 2
Then Zerubbabel, the son of Shealtiel, and Jeshua, the son of Jozadak, rose up and began to build the temple of God in Jerusalem. And the prophets of God were with them, assisting them.
لەو کاتەدا تەتەنەیی پارێزگاری هەرێمی ئەوبەری فورات و شەتاربوزەنەی و یاوەرەکانیان چوونە لایان و لێیان پرسین: «کێ ڕێگای پێدان ئەم پەرستگایە بنیاد بنێنەوە و ئەم تەلارە تەواو بکەن؟» 3
Then, at the same time, Tattenai, who was the governor beyond the river, and Shetharbozenai, and their counselors came to them. And they spoke in this way to them: “Who has given you counsel, so that you would build this house and repair its walls?”
هەروەها لێیان پرسین: «ئەو پیاوانە ناویان چییە کە ئەم تەلارە بنیاد دەنێنەوە؟» 4
We responded to this by giving them the names of the men who were the founders of that building.
بەڵام پیرانی جولەکەش خودای خۆیان چاودێری دەکردن، ئیتر لە کارەکە ڕایاننەگرتن هەتا هەواڵەکە بە داریوش گەیشتەوە، ئینجا بە نامەیەک دەربارەی ئەمە وەڵامیان دایەوە. 5
But the eye of their God was set over the elders of the Jews, and so they were unable to hinder them. And it was agreed that the matter should be referred to Darius, and then they would give a reply against that accusation.
ئەمەش وێنەیەکی ئەو نامەیەی تەتەنەی پارێزگاری هەرێمی ئەوبەری فورات و شەتاربوزەنەی و یاوەرەکانیان، ئەوانەی کە کاربەدەستەکانی هەرێمی ئەوبەری فورات بوون، بۆ داریوشیان نارد. 6
A copy of the letter that Tattenai, the governor of the region beyond the river, and Shetharbozenai, and his counselors, the rulers who were beyond the river, sent to Darius the king.
ئەو هەواڵەی کە بۆیان نارد بەم شێوەیە نووسرابوو: بۆ داریوشی پاشا: سڵاوێکی گەرم. 7
The word that they sent him was written in this way: “To Darius, the king of all peace.
با لەلای پاشا زانراو بێت کە ئێمە چووینە ناوچەی یەهودا، بۆ پەرستگای خودای گەورە، بینیمان بە بەردی گەورە بنیاد دەنرێتەوە و کاریتە لەناو دیوارەکانی دادەنرێت، ئەم کارەش بە وردی دەکرێت و لەژێر سەرپەرشتییان سەرکەوتووانەیە. 8
Let it be known to the king, that we went to the province of Judea, to the house of the great God, which they are building with rough stones, and with timber set into the walls. And this work is being built up diligently, and it increases by their hands.
پرسیارمان لەو پیرانە کرد و لێمان پرسین: «کێ ڕێگای پێداون ئەم پەرستگایە بنیاد بنێنەوە و ئەم تەلارە تەواو بکەن؟» 9
Therefore, we questioned those elders, and we spoke to them in this way: ‘Who has given authority to you, so that you would build this house and repair these walls?’
هەروەها پرسیاری ناوەکانیانمان لێکردن تاوەکو بتوانین ناوی ڕابەرەکانیان بۆ زانیاریت بنووسین. 10
But we also required of them their names, so that we might report to you. And we have written down the names of their men, those who are leaders among them.
بەم شێوەیە وەڵامیان داینەوە و گوتیان: «ئێمە خزمەتکارانی خودای ئاسمان و زەوین، ئەم پەرستگایە بنیاد دەنێینەوە کە پێش ساڵانێکی زۆر بنیاد نرابوو، پاشایەکی گەورەی ئیسرائیل بنیادی نا و تەواوی کرد. 11
Then they responded a word to us in this manner, saying: ‘We are the servants of the God of heaven and earth. And we are building the temple that was constructed these many years before, and which a great king of Israel had built and constructed.
بەڵام دوای ئەوەی باوباپیرانمان خودای ئاسمانیان تووڕە کرد، ئەوانی دا بەدەست نەبوخودنەسری پاشای بابلی کلدانییەوە، ئەوەی کە ئەم پەرستگایەی وێران کرد و گەلەکەی بۆ بابل ڕاپێچ کرد. 12
But afterward, our fathers had provoked the God of heaven to wrath, so he delivered them into the hands of Nebuchadnezzar, the king of Babylon, the Chaldean. And he destroyed this house, and he transferred its people to Babylon.
«بەڵام لە یەکەم ساڵی کۆرشی پاشای بابل، کۆرشی پاشا فەرمانی دەرکرد بۆ بنیادنانەوەی ئەم ماڵەی خودا. 13
Then, in the first year of Cyrus, the king of Babylon, king Cyrus issued a decree, so that this house of God would be built.
کۆرشی پاشا تەنانەت قاپوقاچاغەکانی ئەم پەرستگایەی خودای لە پەرستگای بابلەوە دەرهێنا، کە لە زێڕ و زیوە، ئەوەی نەبوخودنەسر لەم پەرستگایەی ئۆرشەلیمی دەرهێنابوو و بۆ ئەو پەرستگایەی بردبوو کە لە بابلە. ئینجا کۆرشی پاشا قاپوقاچاغەکانی دایە یەکێک کە ناوی شێشبەچەر بوو، ئەوەی کردییە پارێزگار. 14
And now the vessels of gold and silver from the temple of God, which Nebuchadnezzar had taken from the temple that was in Jerusalem, and which he had carried away to the temple of Babylon, king Cyrus brought out of the temple of Babylon, and they were given to one called Sheshbazzar, whom he also appointed as governor.
پێی گوت:”ئەم قاپوقاچاغە ببە، بڕۆ و باری بکە بەرەو ئەو پەرستگایەی لە ئۆرشەلیمە، با پەرستگای خودا لە شوێنەکەی خۆیدا بنیاد بنرێتەوە.“ 15
And he said to him: “Take these vessels, and go, and set them in the temple that is in Jerusalem. And let the house of God be built in its place.”
«لەبەر ئەوە ئەم شێشبەچەرە هات و بناغەکەی ماڵی خودای دانا ئەوەی لە ئۆرشەلیمە، لەو کاتەوە بنیاد دەنرێتەوە، بەڵام هەتا ئێستا تەواو نەکراوە.» 16
And so this same Sheshbazzar then came and set the foundations of the temple of God in Jerusalem. And from that time, even until now, it is being built, and it is not yet completed.’
ئێستاش ئەگەر پاشا پێی باشە، با لەنێو ئەرشیفی شاهانەدا بگەڕێن کە لە بابلە، بۆ ئەوەی بزانین بەڕاستی لە کۆرشی پاشاوە فەرمان دەرچووە بۆ بنیادنانەوەی ئەم ماڵەی خودا کە لە ئۆرشەلیمە؟ با پاشا لەم کارەدا خواستی خۆیمان بۆ بنێرێت. 17
Now then, if it seems good to the king, let him search in the king’s library, which is in Babylon, to see whether it was ordered by king Cyrus, that the house of God in Jerusalem should be built. And may the will of the king be sent to us about this matter.”

< عەزرا 5 >