ئەفەسۆس 4

1 منی بەندکراو لە پێناوی مەسیحی خاوەن شکۆ لێتان دەپاڕێمەوە بە شێوەیەک بژین شایانی ئەم بانگەوازە بێت کە پێی بانگکراون.

I therefore, the prisoner in the Lord, beg you to walk worthily of the calling with which you were called,

2 بەوپەڕی بێفیزی و دڵنەرمی و ئارامگرتنەوە، بە خۆشەویستی بەرگەی یەکتری بگرن.

with all lowliness and humility, with patience, bearing with one another in love,

3 تێکۆشەر بن بۆ پاراستنی یەکێتی ڕۆحی پیرۆز بە پشتێنی ئاشتی.

being eager to keep the unity of the Spirit in the bond of peace.

4 هەروەک یەک جەستە و یەک ڕۆح هەیە، بۆ یەک هیوای بانگەوازەکەتان کە بانگکران،

There is one body and one Spirit, even as you also were called in one hope of your calling,

5 یەک پەروەردگار، یەک باوەڕ، یەک لەئاوهەڵکێشان،

one Lord, one faith, one baptism,

6 یەک خودا، باوکی هەمووانە، گەورەی هەمووانە، لەناو ناخی هەموواندا کار دەکات و لەنێو هەموواندایە.

one God and Father of all, who is over all and through all and in us all.

7 بەڵام بەگوێرەی پێوانەی بەخشینی مەسیح نیعمەت بە هەر یەکێکمان دراوە،

But to each one of us, the grace was given according to the measure of the gift of Christ.

8 بۆیە دەفەرموێ: [کاتێک ئەو بەرزبووەوە بۆ بەرزایی، دیلێکی زۆری لەگەڵ خۆی برد، دیاری بە خەڵکی بەخشی.]

Therefore he says, “When he ascended on high, he led captivity captive, and gave gifts to people.”

9 مەبەست لە «بەرزبووەوە» چییە، جگە لەوەی کە دابەزیوەتە نزمترین شوێنی زەوی؟

Now this, “He ascended”, what is it but that he also first descended into the lower parts of the earth?

10 ئەوەی دابەزی هەر خۆی بەرزبووەوە بۆ سەر هەموو ئاسمان، تاکو هەمووی پڕ بکاتەوە.

He who descended is the one who also ascended far above all the heavens, that he might fill all things.

11 ئیتر مەسیح بە هەندێکی دا ببنە نێردراو، هەندێک پێغەمبەر، هەندێک مزگێنیدەر، هەندێک شوان و مامۆستا،

He gave some to be apostles; and some, prophets; and some, evangelists; and some, shepherds and teachers;

12 بۆ ئامادەکردنی گەلی پیرۆزی خۆی بۆ کاری خزمەت، بۆ بنیادنانی جەستەی مەسیح،

for the perfecting of the saints, to the work of serving, to the building up of the body of Christ,

13 هەتا هەموومان بگەین بە یەکێتی باوەڕ و ناسینی کوڕی خودا، ببینە مرۆڤێکی پێگەیشتوو، بگەینە ئەندازەی تەواوی پڕیێتی مەسیح.

until we all attain to the unity of the faith and of the knowledge of the Son of God, to a full grown man, to the measure of the stature of the fullness of Christ,

14 بۆ ئەوەی لەمەولا ساوا نەبین، شێواو و هەڵگیراو بە هەموو بایەکی فێرکردن، بە فێڵی خەڵکی، بە مەکر بەرەو چەواشەی تەڵەکەبازی،

that we may no longer be children, tossed back and forth and carried about with every wind of doctrine, by the trickery of men, in craftiness, after the wiles of error;

15 بەڵکو لە خۆشەویستیدا ڕاستگۆ بین، با لە هەموو شتێکدا گەشە بکەین، لەناو ئەوەی سەرە، واتە مەسیح.

but speaking truth in love, we may grow up in all things into him who is the head, Christ,

16 بەهۆی مەسیحەوە هەموو کڵێسا لە خۆشەویستیدا گەشە دەکات و خۆی بنیاد دەنێت، وەک چۆن ئەندامەکانی لەشی مرۆڤ تێک هەڵکێشراون و بە جومگەکان بەیەکەوە بەستراونەتەوە، هاوکاری یەکتری دەکەن.

from whom all the body, being fitted and knit together through that which every joint supplies, according to the working in measure of each individual part, makes the body increase to the building up of itself in love.

17 لەبەر ئەوە پێتان دەڵێم و بە ناوی مەسیحی خاوەن شکۆوە پێداگریش لەسەر ئەمە دەکەم، کە ئیتر وەک ناجولەکەکان مەژین، ئەوانەی کە بیریان پووچە،

This I say therefore, and testify in the Lord, that you no longer walk as the rest of the Gentiles also walk, in the futility of their mind,

18 کە مێشکیان تاریکە، لەبەر ئەو نەزانییەی تێیاندایە و لەبەر دڵڕەقییان لە ژیانی خودا دابڕاون.

being darkened in their understanding, alienated from the life of God because of the ignorance that is in them, because of the hardening of their hearts.

19 ئەوانەی هەستیان نەماوە خۆیان داوەتە دەست بەڕەڵایی، بۆ ئەوەی بە چاوچنۆکییەوە هەموو کارێکی گڵاو بکەن.

They, having become callous, gave themselves up to lust, to work all uncleanness with greediness.

20 بەڵام ئێوە بەم شێوەیە فێری مەسیح نەبوون،

But you didn’t learn Christ that way,

21 کاتێک لەبارەی مەسیحەوە بیستتان و بەگوێرەی ئەو ڕاستییەی کە لە عیسادایە فێرکراون.

if indeed you heard him and were taught in him, even as truth is in Jesus:

22 سەبارەت بە شێوازی ژیانی پێشووتان فێرکراون کە مرۆڤە کۆنەکە دابکەنن، چونکە بە ئارەزووە هەڵخەڵەتێنەرەکانی گەندەڵ بووە،

that you put away, as concerning your former way of life, the old man that grows corrupt after the lusts of deceit,

23 هەروەها شێوازی بیرکردنەوەتان نوێ بکەنەوە و

and that you be renewed in the spirit of your mind,

24 مرۆڤی نوێ لەبەر بکەن، ئەوەی خودا وەکو خۆی بەدیهێناوە لە ڕاستودروستی و پیرۆزیی ڕاستەقینە.

and put on the new man, who in the likeness of God has been created in righteousness and holiness of truth.

25 بۆیە واز لە درۆ بهێنن، با هەریەکە ڕاستگۆ بێ لەگەڵ نزیکەکەی، چونکە ئەندامی یەک جەستەین.

Therefore, putting away falsehood, speak truth each one with his neighbour, for we are members of one another.

26 [کاتێک تووڕە دەبن، گوناه مەکەن.] مەهێڵن ڕۆژ ئاوا بێت بەسەر تووڕەییتاندا،

“Be angry, and don’t sin.” Don’t let the sun go down on your wrath,

27 دەرفەت بۆ شەیتان مەڕەخسێنن.

and don’t give place to the devil.

28 دز ئیتر با دزی نەکات، بەڵکو با ڕەنج بدات و بە دەستی خۆی ئیشێکی پاک بکات، تاکو هەیبێت بداتە ئەوەی پێویستی پێیەتی.

Let him who stole steal no more; but rather let him labour, producing with his hands something that is good, that he may have something to give to him who has need.

29 وشەی خراپ لە دەمتان دەرنەچێت، بەڵکو هەرچییەکی باشە بۆ بنیادنان، بەگوێرەی پێویستی، تاکو نیعمەت بداتە گوێگران.

Let no corrupt speech proceed out of your mouth, but only what is good for building others up as the need may be, that it may give grace to those who hear.

30 ڕۆحی پیرۆزی خودا خەمبار مەکەن، ئەوەی بۆ ڕۆژی ڕزگاری پێی مۆرکران.

Don’t grieve the Holy Spirit of God, in whom you were sealed for the day of redemption.

31 هەموو تاڵی و تووڕەیی و توندی و هاوارکردن و بوختان و هەموو دڵڕەشییەک فڕێبدەن.

Let all bitterness, wrath, anger, outcry, and slander be put away from you, with all malice.

32 لەگەڵ یەکتری نەرمونیان و بە بەزەیی بن، لە یەکتری خۆشبن، هەروەک چۆن خودا بە یەکبوونتان لەگەڵ مەسیح لێتان خۆشبوو.

And be kind to one another, tender hearted, forgiving each other, just as God also in Christ forgave you.