کردار 14

1 لە کۆنیا پۆڵس‏ و بەرناباس وەک هەمیشە چوونە ناو کەنیشتی جولەکەکان و بە شێوەیەک قسەیان کرد کە ژمارەیەکی زۆر لە جولەکە و یۆنانییەکان باوەڕیان هێنا.

In Iconium it happened that they went together to the synagogue of the Jews, and so spoke that a great number both of Jews and of Gentiles believed.

2 بەڵام ئەو جولەکانەی باوەڕیان نەهێنا، ناجولەکەکانیان جۆشدا و لە دژی برایان مێشکیان پڕکردن.

But the disobedient Jews stirred up the souls of the Gentiles, and embittered them against them against the brothers.

3 بۆیە پۆڵس و بەرناباس ماوەیەکی دوورودرێژ لەوێ مانەوە و ئازایانە سەبارەت بە عیسای خاوەن شکۆ قسەیان دەکرد، ئەویش شایەتی بۆ پەیامی نیعمەتی خۆی دەدا و ڕێی دابوو نیشانە و پەرجوو لەسەر دەستیان بکرێت.

Long time, therefore, they tarried there, speaking fearlessly in the Lord, who attested the word of his grace by permitting signs and wonders to be performed by their hands.

4 ئیتر دانیشتووانی کۆنیا بوونە دوو بەش، هەندێکیان لەگەڵ جولەکە بوون و هەندێکیان لەگەڵ نێردراوان.

But the mass of the city’s people was divided; part held with the Jews, and part with the apostles.

5 کاتێک ناجولەکەکان و جولەکە و سەرۆکەکانیان بەتەمابوون سووکایەتی بە نێردراوان بکەن و بەردبارانیان بکەن،

And when both the Gentiles and the Jews with their ruler made a hostile move to maltreat and to stone them,

6 نێردراوان زانییان و بۆ شاری لیسترا و دەربەی لیکاونیا و بۆ ناوچەکانی دەوروپشتیان هەڵاتن و

the apostles got wind of it, and made their escape to the Lycaonian towns of Derbe and Lystra and the neighboring country.

7 لەوێش مزگێنییان دەدا.

And there they continued to proclaim the gospel.

8 لە لیسترا کابرایەک دانیشتبوو، هێز لە پێیەکانیدا نەبوو، بە زگماک ئیفلیج بوو، هەرگیز بە پێی خۆی نەڕۆیشتبوو.

Now at Lystra there used to sit a certain man, lame in his feet, a cripple from birth, who had never walked.

9 گوێی لە پۆڵس بوو کە قسەی دەکرد، پۆڵسیش چاوی تێبڕی، کاتێک بینی باوەڕی هەیە چاک بێتەوە،

He was listening while Paul was preaching, and Paul, looking intently at him, and perceiving that he had faith to be made whole,

10 بە دەنگێکی بەرز گوتی: «هەستە بە پێوە ڕابوەستە!» کابرا دەستبەجێ هەڵبەزییەوە و دەستی بە ڕۆیشتن کرد.

said in a loud voice, "Stand upright on your feet!"

11 کاتێک خەڵکەکە بینییان پۆڵس چی کرد، بە زمانی لیکاونیا هاواریان کرد: «خوداوەندەکان شێوەی مرۆڤیان وەرگرتووە و هاتوونەتە خوارەوە بۆ ناومان!»

And he sprang up and began to walk about. Then the crowds, when they saw what Paul had done, shouted in the Lycaonian tongue, saying, "The gods are come down to us in human form."

12 جا بەرناباسیان ناونا زییۆس، پۆڵسیش هەرمەس، چونکە قسەکەری سەرەکی بوو.

And they began to call Barnabas "Zeus," and Paul, since he was the principal speaker, "Hermes";

13 ئینجا کاهینی زییۆس، کە پەرستگاکەی لە دەرەوەی شار بوو، لەگەڵ خەڵکەکە گا و تاجەگوڵینەی هێنابووە لای دەروازەکان و دەیویست قوربانی پێشکەش بکات.

and the priest of Zeus, whose temple was at the entrance to the city, brought oxen and garlands to the gates, and along with the crowds was about to offer sacrifices.

14 بەڵام کاتێک نێردراوەکان، پۆڵس و بەرناباس، ئەمەیان بیست، جلەکانیان دڕاند، خێرا چوونە لای خەڵکەکە، هاواریان کرد:

But when the apostles, Paul and Barnabas, heard of it, they rent their garments and rushed out among the crowd, shouting and crying.

15 «خەڵکینە، بۆچی ئەمە دەکەن؟ ئێمەش مرۆڤین، لە هەمان سروشتی ئێوە، مزگێنیتان دەدەینێ واز لەم شتە پووچانە بهێنن و بۆ لای خودای زیندوو بگەڕێنەوە، دروستکەری ئاسمان و زەوی و دەریا و هەموو ئەو شتانەی تێیاندایە.

"Men, why are you doing all this? We also are men, with natures like your own! We are bringing you good tidings, that you are to turn from these empty things to the living God, who made heaven and earth and the sea and all that in them is.

16 ئەوەی لە نەوەکانی ڕابردوودا، هێشتی هەموو نەتەوەکان بە ڕێگای خۆیاندا بڕۆن.

In bygone generations he allowed all the nations to walk in their own ways,

17 لەگەڵ ئەوەی خۆی بە بێ شایەتی نەهێشتەوە، چاکە دەکات، لە ئاسمانەوە باران و وەرزی بەروبوومتان دەداتێ و دڵتان لە خواردن و لە خۆشی تێر دەکات.»

and yet he left not himself without witness, in that he did good, and gave you rain from heaven and fruitful seasons, filling your hearts with food and gladness."

18 بە گوتنی ئەم قسانە و هەوڵدانێکی زۆر توانییان وا لە خەڵکەکە بکەن کە قوربانییان بۆ نەکەن.

Even with saying this they with difficulty restrained the crowds from sacrificing to them.

19 هەندێک جولەکە لە ئەنتاکیا و کۆنیاوە هاتن، قەناعەتیان بە خەڵکەکە هێنا، ئەوانیش پۆڵسیان بەردباران کرد و ڕایانکێشایە دەرەوەی شار، وایانزانی مردووە.

And now a party of Jews came down form Antioch and Iconium, and after persuading the crowds, they stoned Paul and dragged him out of the city, supposing him to be dead.

20 بەڵام کاتێک قوتابییەکان دەوریان دا، هەستا و گەڕایەوە ناو شار. بۆ ڕۆژی دواتر لەگەڵ بەرناباس بۆ دەربە ڕۆیشت.

But as the disciples collected around him, he rose and went back into the city. The next day he went off with Barnabas into Derbe;

21 مزگێنییان بەو شارە دا و ژمارەیەکی زۆریان کردە قوتابی. ئینجا گەڕانەوە لیسترا و کۆنیا و ئەنتاکیا،

and after preaching the gospel to that town, and winning many converts, they went back to Lystra and Iconium and Antioch,

22 ورەی قوتابییەکانیان بەرز دەکردەوە هانیان دەدان لە باوەڕ بچەسپێن: «پێویستە بە تەنگانەی زۆردا بچینە ناو شانشینی خودا.»

Everywhere they strengthened the souls of the disciples, encouraging them to hold to the faith. "It is through many tribulations," they said, "that we must enter into the kingdom of God."

23 لە هەر کڵێسایەک پۆڵس و بەرناباس پیرانیان بۆ هەڵبژاردن، ئینجا بە ڕۆژووگرتنەوە نوێژیان کرد و پیرەکانیان دایە دەست مەسیحی باڵادەست کە باوەڕیان پێی هێناوە.

They chose elders for them in every church, after prayer and fasting, and commended them to the Lord in whom they had believed.

24 ئینجا بە پیسیدیادا تێپەڕین و گەیشتنە پامفیلیا.

Then passing through Pisidia they came to Pamphylia and,

25 لە شاری پەرگە پەیامی خودایان ڕاگەیاند و پاشان بۆ بەندەری ئەنتالیا دابەزین.

after preaching the word in Perga, they came down to Attaleia.

26 لەوێشەوە بە ڕێگای دەریا بۆ ئەنتاکیا گەڕانەوە، ئەو شوێنەی لێوەی درانە دەست نیعمەتی خودا بۆ ئەو کارەی جێبەجێیان کرد.

Thence they sailed to Antioch, from whence they had been commended to the grace of God, for the work which they had now completed.

27 کاتێک گەیشتن و کڵێسایان کۆکردەوە، باسی هەموو ئەو شتانەیان کرد کە خودا لەگەڵیان کردبووی، هەروەها کە دەرگای باوەڕی بۆ ناجولەکەکانیش کردووەتەوە.

On their arrival they assembled the church and reported all things that God had done through them, and how he had opened a door of faith to the Gentiles.

28 جا لەوێ ماوەیەکی زۆر لەگەڵ قوتابییەکان مانەوە.

And they tarried no little time with the disciples.