دووەم ساموئێل 22
| داود ئەم سروودەی بۆ یەزدان گوت، دوای ئەوەی یەزدان لە دەستی هەموو دوژمنەکانی و لە دەستی شاول ڕزگاری کرد. | 1 |
David sang HERREN denne Sang, dengang HERREN havde frelst ham af alle hans Fjenders og af Sauls Hånd.
| گوتی: «یەزدان تاشەبەردی منە، قەڵا و دەربازکەرمە، | 2 |
Han sang: "HERRE, min Klippe, min Borg, min Befrier,
| خودام ئەو تاشەبەردەیە کە پەنای بۆ دەبەم، قەڵغان و هێزی ڕزگاریمە، پەناگا و حەشارگەمە، ڕزگارکەری منە، لە ستەم ڕزگارم دەکات. | 3 |
min Gud, mit Bjerg, hvortil jeg tyr, mit Skjold, mit Frelseshorn, mit Værn, min Tilflugt, min Frelser, som frelser mig fra Vold!
| «لە یەزدان دەپاڕێمەوە، ئەوەی کە شایانی ستایشە، لە دوژمنەکانم ڕزگار دەبم، | 4 |
Jeg påkalder HERREN, den Højlovede, og frelses fra mine Fjender.
| چونکە شەپۆلی مەرگ منی پێچایەوە، لێشاوی لەناوچوون زەندەقی بردم، | 5 |
Dødens Brændinger omsluttede mig, Ødelæggelsens Strømme forfærdede mig,
| پەتی جیهانی مردووان بە دەورمدا تەنراوە، داوی مردن لەبەردەمم دانراوە. (Sheol h7585) | 6 |
Dødsrigets Reb omspændte mig, Dødens Snarer faldt over mig; (Sheol h7585)
| «لە تەنگانەمدا لە یەزدان پاڕامەوە، هاوارم بردە بەر خودام، لە پەرستگاکەیەوە گوێی لە دەنگی من بوو، گوێی لە هاوارم بوو. | 7 |
i min Vånde påkaldte jeg HERREN og råbte til min Gud. Han hørte min Røst fra sin Helligdom, mit Råb fandt ind til hans Ører!
| ئینجا زەوی لەرزی و هەژا، بناغەکانی ئاسمان ڕاژەنین، لە تووڕەیی ئەو لەرزین. | 8 |
Da rystede Jorden og skjalv, Himlens Grundvolde bæved og rysted, thi hans Vrede blussede op.
| دووکەڵ لە لووتی بەرزبووەوە، ئاگرێکی لووشدەر لە دەمی هاتە دەرەوە، وەک ژیلەمۆی پشکۆی داگیرساو بوو. | 9 |
Røg for ud af hans Næse, fortærende Ild af hans Mund, Gløder gnistrede fra ham.
| ئاسمانی شەق کرد و دابەزییە خوارەوە، هەوری تاریک لەژێر پێی بوو. | 10 |
Han sænkede Himlen, steg ned med Skymulm under sine Fødder;
| سواری کەڕوب بوو و فڕی، بەسەر باڵی بادا بەرزبووەوە. | 11 |
båret af Keruber fløj han, svæved på Vindens Vinger;
| تاریکی کردە ڕەشماڵ لە دەوری خۆی، هەوری تاریکی پڕ بارانی ئاسمان. | 12 |
han omgav sig med Mulm som en Bolig, mørke Vandmasser, vandfyldte Skyer.
| لە ڕۆشنایی ئامادەبوونی ئەو پشکۆ ئاگرەکان داگیرسان. | 13 |
Fra Glansen foran ham for der Hagl og Ildgløder ud.
| یەزدان لە ئاسمانەوە گرماندی، ئەو خودایەی هەرەبەرزە دەنگی خۆی لەرزاندەوە. | 14 |
HERREN tordned fra Himlen, den Højeste lod høre sin Røst;
| تیرەکانی هاویشت و بڵاوەی بە دوژمنەکانی کرد، بە بروسکەی گەورە پەرێشانی کردن. | 15 |
han udslynged Pile, adsplittede dem, lod Lynene funkle og skræmmede dem.
| بنی دەریا دەرکەوت، بناغەکانی زەوی ئاشکرا بوون، لە سەرزەنشتی یەزدان، لە گەرمی هەناسەی لووتی. | 16 |
Havets Bund kom til Syne, Jordens Grundvolde blottedes ved HERRENs Trusel, for hans Vredes Pust.
| «لە بەرزاییەوە دەستی درێژکرد و منی گرت، لەناو ئاوە قووڵەکانەوە دەریهێنام. | 17 |
Han udrakte Hånden fra det høje og greb mig, drog mig op af de vældige Vande,
| لە دوژمنە بە تواناکەم ڕزگاری کردم، لە ناحەزەکانم کە زۆر لە من بەهێزتر بوون. | 18 |
frelste mig fra mine mægtige Fjender, fra mine Avindsmænd; de var mig for stærke.
| لە ڕۆژی لێقەومانم هاتنە سەرم، بەڵام یەزدان پشت و پەنام بوو. | 19 |
På min Ulykkes Dag faldt de over mig, men HERREN blev mig et Værn.
| منی هێنایە دەرەوە بۆ جێگایەکی پان و بەرین، ڕزگاری کردم، چونکە دڵخۆشە پێم. | 20 |
Han førte mig ud i åbent Land, han frelste mig, thi han havde Behag i mig.
| «یەزدان بەگوێرەی ڕاستودروستیم پاداشتی داومەتەوە، بەگوێرەی دەستپاکیم ڕێزداری کردووم، | 21 |
HERREN gengældte mig efter min Retfærd, lønned mig efter mine Hænders Uskyld;
| چونکە من ڕێچکەی یەزدانم گرتووەتەبەر، لە خودای خۆم یاخی نەبووم. | 22 |
thi jeg holdt mig til HERRENs Veje, svigted i Gudløshed ikke min Gud;
| هەموو حوکمەکانی لەبەرچاومدان، لە فەرزەکانی لام نەداوە. | 23 |
hans Bud stod mig alle for Øje, jeg veg ikke fra hans Love.
| لەبەردەمی ئەو بێ کەموکوڕی بووم و خۆم لە گوناه پاراستووە. | 24 |
Ustraffelig var jeg for ham og vogtede mig for Brøde.
| یەزدان بەگوێرەی ڕاستودروستیم پاداشتی داومەتەوە، بەگوێرەی دەستپاکیم لەبەردەمی. | 25 |
HERREN lønned mig efter min Retfærd, mine Hænders Uskyld, som var ham for Øje!
| «لەگەڵ دڵسۆزەکان دڵسۆزی دەنوێنیت، لەگەڵ ئەوانەی بێ کەموکوڕین چاکی دەنوێنیت، | 26 |
Du viser dig from mod den fromme, retsindig mod den retsindige,
| لەگەڵ پاکەکان پاکی دەنوێنیت، بەڵام لەگەڵ خوارەکان زیرەکی دەنوێنیت. | 27 |
du viser dig ren mod den rene og vrang mod den svigefulde.
| تۆ خەڵکی بێفیز ڕزگار دەکەیت، بەڵام چاوەکانت لەسەر لووتبەرزانە، دەیانشکێنیت. | 28 |
De arme giver du Frelse, hovmodiges Øjne Skam!
| ئەی یەزدان، تۆ چرای منیت، یەزدان تاریکیم ڕووناک دەکاتەوە. | 29 |
Ja, du er min Lampe, HERRE! HERREN opklarer mit Mørke.
| بە یارمەتی تۆ دەتوانم لەشکرێک تێکبشکێنم، لەگەڵ خودای خۆم دەتوانم بەسەر شووراکاندا سەربکەوم. | 30 |
Thi ved din Hjælp søndrer jeg Mure, ved min Guds Hjælp springer jeg over Volde.
| «ڕێبازی خودا تەواوە، بەڵێنی یەزدان بێگەردە، ئەو قەڵغانە بۆ هەموو ئەوانەی پەنای بۆ دەبەن. | 31 |
Fuldkommen er Guds Vej, lutret er HERRENs Ord. Han er et Skjold for alle, der sætter deres Lid til ham.
| لە یەزدان بەولاوە کێ خودایە؟ لە خودامان بەولاوە کێ تاشەبەردەکەیە؟ | 32 |
Ja, hvem er Gud uden HERREN, hvem er en Klippe uden vor Gud,
| خودایە ئەوەی بە هێز پاڵپشتیم دەکات، بە تەواوی ڕێگام لەبەردەمدا دەکاتەوە. | 33 |
den Gud, der omgjorded mig med Kraft, jævnede Vejen for mig,
| پێیەکانم وەک پێی ئاسک لێ دەکات، لەسەر بەرزایی ڕامدەگرێت. | 34 |
gjorde mine Fødder som Hindens og gav mig Fodfæste på Højne,
| مەشق بە دەستەکانم دەکات بۆ جەنگ، تاکو بتوانم بە بازووم کەوانی بڕۆنز بچەمێنمەوە. | 35 |
oplærte min Hånd til Krig, så mine Arme spændte Kobberbuen?
| تۆ قەڵغانی ڕزگاریی خۆتت پێ بەخشیوم، هاوکاریت گەورەم دەکات. | 36 |
Du gav mig din Frelses Skjold, din Nedladelse gjorde mig stor;
| جێی هەنگاوەکانم تەخت و فراوان دەکەیت، تاکو پێم نەخلیسکێت. | 37 |
du skaffede Plads for mine Skridt, mine Ankler vaklede ikke.
| «دوژمنەکانم ڕاونا و وردوخاشم کردن، هەتا لەناوم نەبردن نەگەڕامەوە. | 38 |
Jeg jog mine Fjender, indhentede dem, vendte først om, da de var gjort til intet,
| لەناوم بردن و وردوخاشم کردن، ئیتر نەیانتوانی هەستنەوە، لەژێر پێم کەوتن. | 39 |
slog dem ned, så de ej kunde rejse sig, men lå faldne under min Fod.
| کەمەری منت توند کرد بۆ جەنگ، وات لە بەرهەڵستکارانی من کرد لەبەر پێم کڕنۆش ببەن. | 40 |
Du omgjorded mig med Kraft til Kampen, mine Modstandere tvang du i Knæ for mig;
| دوژمنەکانم پشتیان تێ کردم و ڕایانکرد، من ناحەزەکانی خۆمم لەناوبرد. | 41 |
du slog mine Fjender på Flugt mine Avindsmænd ryddede jeg af Vejen.
| هاواریان هێنا، بەڵام ڕزگارکەر نەبوو، هاواریان بۆ یەزدان برد، بەڵام بە دەنگیانەوە نەچوو. | 42 |
De råbte, men ingen hjalp, til HERREN, han svared dem ikke.
| وەک تۆزی زەوی ئەوانم هاڕی، وەک قوڕی سەر ڕێگا پێم خستە سەریان و پێشێلم کردن. | 43 |
Jeg knuste dem som Jordens Støv, som Gadeskarn tramped jeg på dem.
| «لە هێرشی گەلان ڕزگارت کردم، تۆ منت بە سەرۆکی نەتەوەکان هێشتەوە. گەلێک کە نەمدەناسین خزمەتم دەکەن، | 44 |
Du friede mig af Folkekampe, du satte mig til Folkeslags Høvding; nu tjener mig ukendte Folk;
| بێگانەکان ملکەچیم بۆ دەنوێنن، هەرکە دەنگم دەبیستن گوێڕایەڵم دەبن. | 45 |
Udlandets Sønner kryber for mig; blot de hører om mig, lyder de mig:
| بێگانەکان ورە بەر دەدەن و بە لەرزەوە لە قەڵاکانیان دێنە دەرەوە. | 46 |
Udlandets Sønner vansmægter, kommer skælvende frem af deres Skjul.
| «یەزدان زیندووە، ستایش بۆ تاشەبەردەکەم! خودای ڕزگارکەرم تاشەبەردەکەیە، پایەبەرزە! | 47 |
HERREN lever, højlovet min Klippe, ophøjet være min Frelses Gud,
| خودایە کە تۆڵەم بۆ دەکاتەوە، گەلان ملکەچی من دەکات، | 48 |
den Gud, som giver mig Hævn, lægger Folkeslag under min Fod
| لە چنگی دوژمنەکانم دەرمدەهێنێت. پایەبەرزی کردم بەسەر ناحەزانم، لە دەست کەسە توندوتیژەکان ڕزگارت کردم. | 49 |
og frier mig fra mine Fjender! Du ophøjer mig over mine Modstandere, fra Voldsmænd frelser du mig.
| لەبەر ئەوە ئەی یەزدان، لەنێو نەتەوەکاندا ستایشت دەکەم، گۆرانی ستایش بۆ ناوت دەڵێم. | 50 |
HERRE, derfor priser jeg dig blandt Folkene og lovsynger dit Navn,
| «سەرکەوتنی گەورە بە پاشای خۆی دەبەخشێت، خۆشەویستی نەگۆڕ بەسەر دەستنیشانکراوەکەیدا دەبارێنێت، بۆ سەر داود و نەوەکانی بۆ هەتاهەتایە.» | 51 |
du, som kraftig hjælper din Konge og viser din Salvede Miskundhed. David og hans Æt evindelig.
