دووەم کۆرنسۆس 5

1 لەبەر ئەوەی ئێمە دەزانین، ئەگەر چادرە زەمینییەکەمان ڕووخا، خانووێکمان لە خوداوە هەیە کە هەتاهەتاییە لە ئاسماندایە، خانووێکی دەستکرد نییە. (aiōnios g166)

For we know that, if our earthly tent-habitation be destroyed, we have a building provided by God, a house not made with hands, everlasting, in the heavens. (aiōnios g166)

2 ئێمەش لەم چادرەدا دەناڵێنین و تامەزرۆی ئەوەین کە ماڵی ئاسمانیمان بپۆشین،

For while in this we groan, longing to be clothed upon with our habitation which is from heaven;

3 چونکە کە پۆشیمان ئیتر بە ڕووتی نابینرێین.

since, indeed, when we have put off our present garment, we shall not be found naked.

4 لەبەر ئەوەی لەم چادرەداین لەبەر بارگرانی دەناڵێنین، کە نامانەوێت دایبکەنین بەڵکو بپۆشرێین، تاکو مردن لەلایەن ژیانەوە قووت بدرێت.

For we who are in this tent groan, being burdened; inasmuch as we do not desire to be unclothed, but to be clothed upon, that mortality may be swallowed up by life.

5 خودایە ئەوەی ئێمەی بە تایبەت بۆ ئەمە دروستکردووە، ئەویش وەک پێشەکی ڕۆحی پیرۆزی پێمان داوە بۆ دەستەبەری ئەوەی دێت.

Now he that hath prepared us for this very thing is God; who also gave to us the Spirit as the pledge.

6 بۆیە هەموو کات دڵنیاین و دەزانین کە هەتا لە جەستەدا نیشتەجێ بین، لە عیسای خاوەن شکۆ دوورین،

We have courage, therefore, always, and know that while we are at home in the body, we are absent from the Lord;

7 چونکە بە باوەڕ دەڕۆین نەک بە بینراو.

for we walk by faith, not by sight; but we have courage,

8 ئیتر دڵنیاین و بە باشتری دەزانین کە لە جەستە دوور بکەوینەوە و لەلای عیسای خاوەن شکۆ نیشتەجێ بین.

and are well pleased rather to be absent from the body, and to be at home with the Lord.

9 بۆیە ئامانجی بەرزمان ڕازیکردنی خودا دەبێت، جا ئیتر لە جەستەدا نیشتەجێ بین یان دوور بین لێی،

Wherefore we also strive that, whether at home or absent, we may be approved by him.

10 چونکە دەبێت هەموومان لەبەردەم تەختی دادگایی مەسیح دەربکەوین، تاکو هەریەکە بۆ ئەو شتانەی بەهۆی جەستەوە کردوویەتی شایستەیی خۆی وەربگرێت، جا باش بێت یان خراپ.

For we must all be made manifest before the judgment-seat of Christ, that each one may receive the things done in his body, according to what he did, whether good or bad.

11 لەبەر ئەوەی ترسی مەسیحی خاوەن شکۆ لە دڵمانە، هەر بۆیە هەوڵ دەدەین خەڵکی قایل بکەین. بۆ خوداش دەرکەوتین، هیوادارم بۆ ویژدانی ئێوەش بە تەواوی دەربکەوین.

Knowing therefore the fear of the Lord, we persuade men; but to God we have been made manifest, and I hope have been made manifest in your consciences also.

12 ئێمە نامانەوێ جارێکی دیکە لە لای ئێوە بەخۆماندا هەڵبدەین، بەڵکو دەرفەتێکتان دەدەینێ شانازیمان پێوە بکەن، تاکو بتوانن وەڵامی ئەوانە بدەنەوە کە شانازی بە ڕواڵەتەوە دەکەن، نەک بە دڵ.

For we are not again commending ourselves to you, but giving you occasion to glory on our behalf; that ye may have somewhat to answer those who glory in outward appearance, and not in heart.

13 ئەگەر مێشکمان تێکچووبێت، لەبەر خودایە، ئەگەر هۆشمەند بین، لەبەر ئێوەیە.

For whether we were beside ourselves, it was for God; or whether we are in our sound mind, it is for you.

14 خۆشەویستی مەسیح دیلی کردووین، چونکە دڵنیاین لەوەی کە یەکێک لە جیاتی هەموو خەڵک مرد، بۆیە هەموو خەڵک مردن.

For the love of Christ constraineth us, because we thus judged, that if one died for all, then all died;

15 ئەو لەبری هەمووان مرد تاکو زیندووان ئیتر بۆ خۆیان نەژین، بەڵکو بۆ ئەو کەسەی لە پێناویان مرد و هەستایەوە.

and he died for all, that they who live should no longer live to themselves, but to him who died for their sakes, and rose again.

16 لەبەر ئەوە بە چاوی دنیاییەوە سەیری کەس ناکەین. ئەگەر پێشتر بە چاوی دنیاییەوە سەیری مەسیحمان کردبێت، ئیتر لەمەودوا بەو چاوە سەیری ناکەین.

So that we henceforth know no one according to the flesh; and if we have even known Christ according to the flesh, yet now we no longer know him.

17 کەواتە ئەگەر هەرکەسێک لەگەڵ مەسیحدا ببێتە یەک، دەبێت بە بەدیهێنراوێکی نوێ، شتە کۆنەکان بەسەرچوون و شتی نوێ هاتووە!

Therefore, if any one is in Christ, he is a new creation; the old things have passed away; behold, all things have become new.

18 ئەمەش هەمووی لە خوداوەیە، کە لەگەڵ خۆی لە ڕێگەی مەسیحەوە ئاشتی کردینەوە و خزمەتی ئەم ئاشتبوونەوەی پێداین،

And all things are from God, who reconciled us to himself by Christ, and gave to us the ministry of reconciliation;

19 واتە خودا بە یەکبوون لەگەڵ مەسیح جیهانی لەگەڵ خۆی ئاشت کردەوە، گوناهەکانیانی لەسەر نەنووسین و پەیامی ئاشتبوونەوەی بە ئێمە سپاردووە.

seeing that in Christ God was reconciling the world to himself, not reckoning to them their trespasses, and having committed to us the word of reconciliation.

20 کەواتە ئێمە باڵوێزی مەسیحین، خوداش لە ڕێگەی ئێمەوە جیهان بانگهێشت دەکات، لەبری مەسیح لێتان دەپاڕێینەوە: لەگەڵ خودا ئاشت بنەوە.

We then are ambassadors for Christ; as though God were exhorting you by us, in behalf of Christ we entreat you, Be reconciled to God.

21 ئەوەی گوناهی نەدەناسی خودا لە پێناوی ئێمە کردییە گوناه، تاکو بە یەکبوون لەگەڵ مەسیحدا ببین بە ڕاستودروستی خودا.

Him, who knew not sin, he made sin for us, that we might become God's righteousness in him.