دووەم کۆرنسۆس 5
| لەبەر ئەوەی ئێمە دەزانین، ئەگەر چادرە زەمینییەکەمان ڕووخا، خانووێکمان لە خوداوە هەیە کە هەتاهەتاییە لە ئاسماندایە، خانووێکی دەستکرد نییە. (aiōnios g166) | 1 |
We know that when this earthly “tent” we live in is taken down, we have a house prepared by God, not made by human hands. It is eternal and is in heaven. (aiōnios g166)
| ئێمەش لەم چادرەدا دەناڵێنین و تامەزرۆی ئەوەین کە ماڵی ئاسمانیمان بپۆشین، | 2 |
We sigh with longing for this, wanting so badly to be clothed with this new heavenly home.
| چونکە کە پۆشیمان ئیتر بە ڕووتی نابینرێین. | 3 |
When we put on this clothing we won't be seen naked.
| لەبەر ئەوەی لەم چادرەداین لەبەر بارگرانی دەناڵێنین، کە نامانەوێت دایبکەنین بەڵکو بپۆشرێین، تاکو مردن لەلایەن ژیانەوە قووت بدرێت. | 4 |
While we are in this “tent” we sigh, being weighed down by this life. It's not so much that we want to take off the clothing of this life but that we look forward to what we shall be clothed with, so that what is mortal may be overwhelmed by life.
| خودایە ئەوەی ئێمەی بە تایبەت بۆ ئەمە دروستکردووە، ئەویش وەک پێشەکی ڕۆحی پیرۆزی پێمان داوە بۆ دەستەبەری ئەوەی دێت. | 5 |
It's God himself who prepared us for all this, and who provided the Spirit as a guarantee to us.
| بۆیە هەموو کات دڵنیاین و دەزانین کە هەتا لە جەستەدا نیشتەجێ بین، لە عیسای خاوەن شکۆ دوورین، | 6 |
So we remain confident, knowing that while we are at home here in our physical bodies, we are away from the Lord.
| چونکە بە باوەڕ دەڕۆین نەک بە بینراو. | 7 |
(For we live by trusting in God, not by seeing him.)
| ئیتر دڵنیاین و بە باشتری دەزانین کە لە جەستە دوور بکەوینەوە و لەلای عیسای خاوەن شکۆ نیشتەجێ بین. | 8 |
As I say, we are confident, wanting to be away from the body so we can be at home with the Lord.
| بۆیە ئامانجی بەرزمان ڕازیکردنی خودا دەبێت، جا ئیتر لە جەستەدا نیشتەجێ بین یان دوور بین لێی، | 9 |
That's why our goal, whether home here in our bodies or not, is to make sure we please him.
| چونکە دەبێت هەموومان لەبەردەم تەختی دادگایی مەسیح دەربکەوین، تاکو هەریەکە بۆ ئەو شتانەی بەهۆی جەستەوە کردوویەتی شایستەیی خۆی وەربگرێت، جا باش بێت یان خراپ. | 10 |
For all of us must appear before Christ's seat of judgment. Each of us will receive what we deserve for what we have done in this life, whether it is good or bad.
| لەبەر ئەوەی ترسی مەسیحی خاوەن شکۆ لە دڵمانە، هەر بۆیە هەوڵ دەدەین خەڵکی قایل بکەین. بۆ خوداش دەرکەوتین، هیوادارم بۆ ویژدانی ئێوەش بە تەواوی دەربکەوین. | 11 |
Knowing how we are in awe of the Lord, we try to convince others. It's clear to God what we are, and I hope that it's clear to your minds too.
| ئێمە نامانەوێ جارێکی دیکە لە لای ئێوە بەخۆماندا هەڵبدەین، بەڵکو دەرفەتێکتان دەدەینێ شانازیمان پێوە بکەن، تاکو بتوانن وەڵامی ئەوانە بدەنەوە کە شانازی بە ڕواڵەتەوە دەکەن، نەک بە دڵ. | 12 |
We are not trying to speak well of ourselves again, just trying to give you the opportunity to be proud of us, so you can answer those who are proud of outward show and not what they are inside.
| ئەگەر مێشکمان تێکچووبێت، لەبەر خودایە، ئەگەر هۆشمەند بین، لەبەر ئێوەیە. | 13 |
If we are “crazy people,” it's for God. If we make good sense, it's for you.
| خۆشەویستی مەسیح دیلی کردووین، چونکە دڵنیاین لەوەی کە یەکێک لە جیاتی هەموو خەڵک مرد، بۆیە هەموو خەڵک مردن. | 14 |
Christ's love urges us on, because we're absolutely sure that he died for everyone, and so everyone died.
| ئەو لەبری هەمووان مرد تاکو زیندووان ئیتر بۆ خۆیان نەژین، بەڵکو بۆ ئەو کەسەی لە پێناویان مرد و هەستایەوە. | 15 |
Christ died for everyone so that they shouldn't live any longer for themselves, but for him who died and rose again for them.
| لەبەر ئەوە بە چاوی دنیاییەوە سەیری کەس ناکەین. ئەگەر پێشتر بە چاوی دنیاییەوە سەیری مەسیحمان کردبێت، ئیتر لەمەودوا بەو چاوە سەیری ناکەین. | 16 |
From now on we don't look at anyone from a human point of view. Even though we once viewed Christ this way, we don't do so any longer.
| کەواتە ئەگەر هەرکەسێک لەگەڵ مەسیحدا ببێتە یەک، دەبێت بە بەدیهێنراوێکی نوێ، شتە کۆنەکان بەسەرچوون و شتی نوێ هاتووە! | 17 |
That's why anyone who is in Christ is a new being—what was old is gone, the new has come!
| ئەمەش هەمووی لە خوداوەیە، کە لەگەڵ خۆی لە ڕێگەی مەسیحەوە ئاشتی کردینەوە و خزمەتی ئەم ئاشتبوونەوەی پێداین، | 18 |
God did all this by changing us from enemies into friends through Christ. God gave us this same work of changing his enemies into his friends.
| واتە خودا بە یەکبوون لەگەڵ مەسیح جیهانی لەگەڵ خۆی ئاشت کردەوە، گوناهەکانیانی لەسەر نەنووسین و پەیامی ئاشتبوونەوەی بە ئێمە سپاردووە. | 19 |
For God was in Christ bringing the world back from hostility to friendship with him, not counting anyone's sins against them, and giving us this message to change his enemies into his friends.
| کەواتە ئێمە باڵوێزی مەسیحین، خوداش لە ڕێگەی ئێمەوە جیهان بانگهێشت دەکات، لەبری مەسیح لێتان دەپاڕێینەوە: لەگەڵ خودا ئاشت بنەوە. | 20 |
So we are ambassadors for Christ, as though God is pleading through us: “Please, won't you come back and be God's friend?”
| ئەوەی گوناهی نەدەناسی خودا لە پێناوی ئێمە کردییە گوناه، تاکو بە یەکبوون لەگەڵ مەسیحدا ببین بە ڕاستودروستی خودا. | 21 |
God made Jesus, who never personally sinned, experience the consequences of sin so that we could have a character that is good and right just as God is good and right.
