دووەم کۆرنسۆس 10

1 من وەک پۆڵس، کە بە من دەڵێن لەو کاتەی لەگەڵتانم شەرمنم، بەڵام کە لێتان دوورم بەرامبەر بە ئێوە بوێرم، بە بێفیزی و نەرمونیانی مەسیح لێتان دەپاڕێمەوە و

Now I Paul myself beseech you by the meekness and gentleness of Christ, I, who present indeed am lowly among you, but am bold toward you when absent;

2 داواتان لێ دەکەم ناچارم مەکەن کاتێک لەلاتانم ئەو بوێرییەم بەکاربهێنم، چونکە پێم وایە هەر دەبێت بەکاریبهێنم بەرامبەر بەو کەسانەی کە پێیان وایە ئێمە بەگوێرەی بنەمای جیهان دەژین.

but I entreat you, that I may not when I am present be bold with that confidence wherewith I think of being bold towards some, who think of us as walking according to the flesh.

3 هەرچەندە لە جیهاندا دەژین، بەڵام بەگوێرەی بنەمای جیهان ناجەنگین،

For though we walk in the flesh, we do not war according to the flesh,

4 چونکە ئەو چەکەی شەڕی پێدەکەین جیهانی نییە، بەڵکو چەکی خوداییە کە توانای وێرانکردنی قەڵای هەیە.

(for the weapons of our warfare are not fleshly, but mighty through God to the pulling down of strong holds, )

5 هەموو بەڵگەیەک و هەر شتێک کە بۆ بەرهەڵستی زانیاری خودا دەربکەوێت لەناوی دەبەین، هەموو بیرێکیش بۆ گوێڕایەڵی مەسیح بە دیل دەگرین.

casting down reasonings, and every high thing that exalteth itself against the knowledge of God, and bringing every purpose into captivity to the obedience of Christ,

6 هەر کاتێک ئێوە تەواو ملکەچ بوون، ئەو کاتە ئامادەین سزای هەموو یاخیبوونێک بدەین.

and being in readiness to punish every disobedience, when the measure of your obedience shall be full.

7 ئێوە سەیری ڕواڵەت دەکەن. ئەگەر یەکێک دڵنیابێت کە هی مەسیحە، با ئەوە بزانێت کە وەک چۆن ئەو هی مەسیحە، ئێمەش بە هەمان ئەندازە هی مەسیحین.

Ye look at the outward appearance. If any one trusteth to himself that he belongeth to Christ, let him of himself consider this again, that as he belongeth to Christ, so also do we.

8 ئەگەر تۆزێک زیاتر شانازیم بە دەسەڵاتمانەوە کردبێت، ئەوەی مەسیحی باڵادەست داویەتی بۆ بنیادنانتان نەک بۆ وێرانکردنتان، ئەوا شەرمم پێی نییە.

For even if I should boast still more highly of our authority, which the Lord gave us for building you up, and not pulling you down, I should not be put to shame;

9 نامەوێ وا دەرکەوم کە بە نامەکان دەتانترسێنم.

that I may not seem as if I would terrify you by my letters.

10 لەوانەیە هەندێک بڵێن: «نامەکان قورس و بەهێزن، بەڵام ئامادەبوونی خۆی لاوازە و قسە بەتاڵە.»

For his letters, saith one, are weighty and strong; but his bodily presence is weak, and his speech contemptible.

11 با ئەو جۆرە کەسانە بزانن، ئەوەی لە دوورەوە و بە ڕێگای نامە بۆتان دەنووسین، هەمان ئەو شتە دەکەین کاتێک لەلاتان بین.

Let such a one count upon this, that such as we are in word by letters when absent, such will we be also in deed when present.

12 ئێمە ناوێرین خۆمان لەگەڵ ئەوانە بەراورد بکەین یاخود خۆمان بخەینە ڕیزی ئەوانەی کە بەخۆیاندا هەڵدەدەن. کاتێک خۆیان بە خۆیان بەراورد دەکەن و دەپێون، ئیتر دەردەکەوێت کە نەزانن.

For we do not venture to reckon ourselves among, or compare ourselves with, some of those who commend themselves; but they, measuring themselves among themselves, and comparing themselves with themselves, are not wise.

13 بەڵام ئێمە زیاد لە پێویست شانازی بە خۆمانەوە ناکەین، بەڵکو بەگوێرەی ئەو ئاستەی خودا بۆی داناوین شانازی دەکەین، کە ئاستێکە دەگاتە ئێوەش.

But we will not boast of things that are without our measure, but according to the measure of the line which God allotted us, —a measure to reach even to you.

14 ئێمە سنووری خۆمان نابەزێنین کە شانازیتان پێوە دەکەین، بەوەی گەیشتینە ئێوە، چونکە بە خزمەتی ڕاگەیاندنی مزگێنیی مەسیح گەیشتینە ئێوەش.

For we do not stretch ourselves beyond our measure, as though we reached not to you; (for as far as even to you did we come, in the gospel of Christ; )

15 زیاد لە ڕادەی خۆی شانازی بە ڕەنجی خەڵکییەوە ناکەین، بەڵام هیوادارین کاتێک باوەڕتان گەشە دەکات، لەنێوتاندا سنووری خزمەتەکەمان زۆر زیاتر بێت،

not boasting of things that are without measure, in other men's labors, but having hope, when your faith is increased, that our line will through you be still further extended,

16 تاکو مزگێنی بدەینە ئەو ناوچانەش کە لە ئێوە دوورترن، نامانەوێت شانازی بکەین بەو کارەی کە پێشوەخت لە سنووری یەکێکی دیکە ئەنجام دراوە.

so that we may preach the gospel in the regions beyond you; not boasting, in another's line, of things made ready to our hand.

17 [ئەوەی شانازی دەکات، با شانازی بە یەزدانەوە بکات.]

But “he that boasteth, let him boast in the Lord.”

18 ئەوەی بە خۆیدا هەڵدەدات پەسەند ناکرێت، بەڵکو ئەوەی مەسیحی خاوەن شکۆ پێیدا هەڵدەدات.

For not he that commendeth himself is approved, but he whom the Lord commendeth.