یەکەم پوختەی مێژوو 13

1 داود ڕاوێژی لەگەڵ هەموو ئەفسەرەکانی کرد، فەرماندەی هەزاران و سەدان،

David se concerta avec les chiliarques et les centurions, consultant tous les capitaines.

2 ئینجا بە هەموو کۆمەڵی ئیسرائیلی گوت: «ئەگەر پێتان باشە و بەپێی خواستی یەزدانی پەروەردگارمانە، با بەدوای هەموو هاونیشتیمانەکانماندا بنێرین لە هەموو لایەکی خاکی ئیسرائیل، هەروەها لەدوای ئەو کاهین و لێڤییانەی کە لە شارۆچکەکان و دەشتەکان لەگەڵیان دەژین، هەتا لەگەڵمان کۆببنەوە.

Et il dit à toute l’assemblée d’Israël: "Si cela vous convient et si l’Eternel, notre Dieu, l’agrée, nous nous hâterons de mander à nos autres frères, dans toutes les régions d’Israël, ainsi qu’aux prêtres et aux Lévites, dans les villes qu’ils habitent avec leur banlieue, de se réunir à nous.

3 با سندوقی خودامان بهێنینەوە لای خۆمان، چونکە بە درێژایی پاشایەتی شاول لێمان نەپرسیوەتەوە.»

Puis nous transférerons près de nous l’arche de notre Dieu, car nous ne nous en sommes pas inquiétés du vivant de Saül."

4 هەموو کۆمەڵەکەش گوتیان ئاوا دەکەین، چونکە لەلای هەموو گەل پەسەند بوو.

Toute l’assemblée donna son assentiment à ce projet, car il plaisait à tout le peuple.

5 ئیتر داود هەموو ئیسرائیلی لە ڕووباری شیحۆری میسرەوە هەتا دەروازەی حەمات کۆکردەوە، هەتا سندوقی خودا لە قیریەت یەعاریمەوە بهێنن.

David réunit donc tout Israël, depuis le Chihor, qui baigne l’Egypte, jusqu’aux approches de Hamath, afin de transporter de Kiryat-Yearim l’arche de Dieu.

6 ئینجا داود و هەموو ئیسرائیل چوونە بەعلەی یەهودا کە قیریەت یەعاریمە، بۆ ئەوەی لەوێوە سندوقی خودای پەروەردگار بهێننەوە، ئەوەی لەنێوان کەڕوبەکان لەسەر تەخت دانیشتووە، ئەو سندوقە کە ناوی لێنراوە «ناوەکە».

David et tout Israël montèrent à Baala, vers Kiryat-Yearim de Juda, pour en faire venir l’arche de Dieu, à laquelle est imposé le nom même de l’Eternel, qui siège sur les chérubins.

7 لە ماڵی ئەبینادابەوە سندوقی خودایان لە عەرەبانەیەکی نوێ بارکرد، عوزا و ئەحیۆ عەرەبانەکەیان لێدەخوڕی.

On plaça l’arche de Dieu sur un chariot neuf, pour le transporter hors de la maison d’Abinadab. Ouzza et Ahyo conduisaient le char.

8 داود و هەموو ئیسرائیلیش بە هەموو توانایانەوە لەبەردەم خودا ئاهەنگیان دەگێڕا، بە سروود و قیسارە و ساز و دەف و سەنج و کەڕەناوە.

David et tout Israël dansaient, devant Dieu, de toute leur force, en s’accompagnant de chants, de harpes, de luths, de tambourins, de cymbales et de trompettes.

9 کاتێک گەیشتنە سەر جۆخینەکەی کیدۆن، عوزا دەستی بۆ سندوقەکە درێژکرد و گرتی، چونکە گایەکان سەرسمیان دا.

Comme on arrivait à l’aire de Kidôn, Ouzza étendit la main pour retenir l’arche, parce que les bœufs avaient glissé.

10 ئەو ساتە تووڕەیی یەزدان بەسەر عوزادا جۆشا و لێیدا، لەبەر ئەوەی دەستی بۆ سندوقەکە درێژکرد و هەر لەوێدا لەبەردەم خودا مرد.

La colère de l’Eternel s’alluma contre Ouzza, et il le frappa pour avoir porté la main sur l’arche; et il mourut là devant Dieu.

11 داودیش تووڕە بوو، چونکە یەزدان بە تەواوی عوزای لەناوبرد، ئەو شوێنەش هەتا ئەمڕۆ بە پێرێز عوزا ناودەبردرێت.

David, consterné du coup dont l’Eternel avait frappé Ouzza, donna à ce lieu le nom de Péreç-Ouzza, qu’il porte encore aujourd’hui.

12 ئەو ڕۆژە داود لە خودا ترسا و گوتی: «چۆن سندوقی خودا بۆ لای خۆم بهێنم؟»

David, ce jour-là, redouta Dieu et dit: "Comment amènerais-je chez moi l’arche de Dieu?"

13 لەبەر ئەوە داود سندوقەکەی نەگواستەوە بۆ لای خۆی بۆ شاری داود، بەڵکو بردییە ماڵی عوبێد ئەدۆمی گەتی.

David ne fit pas conduire l’arche chez lui, dans la Cité de David; il la fit diriger vers la maison d’Obed-Edom, le Ghittéen.

14 سێ مانگ سندوقی خودا لە ماڵی عوبێد ئەدۆم مایەوە، یەزدانیش ماڵی عوبێد ئەدۆم و هەموو ئەو شتانەی کە هی ئەو بوون بەرەکەتداری کردن.

L’Arche de Dieu demeura trois mois dans la maison d’Obed-Edom, et l’Eternel bénit la maison d’Obed-Edom et tout ce qui lui appartenait.