Johani 8
1 Jesu avayendi kwi Lundu lya Olive.
A Jezus poszedł na górę Oliwną.
2 Kuseni-seni avakezi kwi tempele hape, linu vantu vangi vava kezi; chi kala hansi nikuva luta.
Potem zasię raniuczko przyszedł do kościoła, a lud wszystek zszedł się do niego; i siadłszy uczył je.
3 Vañoli ni ma Falisi nivaleta mwanakazi yava swalehi. Chiva muvika hakati.
I przywiedli do niego nauczeni w Piśmie i Faryzeusze niewiastę na cudzołóstwie zastaną, a postawiwszy ją w pośrodku,
4 Linu chiva mucho, “Muluti, uzu mwanakazi wa swaleha.
Rzekli mu: Nauczycielu! tę niewiastę zastano na samem uczynku cudzołóstwa;
5 Lyahanu mumulawo wetu, Mushe avatulaeli kuti vantu vena vuti vaswanela kupwacholwa ni mañomwe; uwamba nzi kuamana naye?”
A w zakonie nam Mojżesz przykazał takie kamionować; a ty co mówisz?
6 Vavawambi vulyo chokuti vawane inzila yo kumu hambiliza, kono Jesu ava sungami nikuñola hansi ni munwe wakwe.
A to mówili kusząc go, aby go mogli oskarżyć. A Jezus schyliwszy się na dół, pisał palcem na ziemi.
7 Hava zwila havusu kumuvuza, avazimi nikuwamba kuvali, “Iye yasena chivi kwenu, ave wentanzi kumuzinda iñomwe.”
A gdy się go nie przestawali pytać, podniósł się, rzekł do nich: Kto z was jest bez grzechu, niech na nią pierwszy kamieniem rzuci.
8 Hape chakotamina hansi, niku ñola hansi ni munwe wakwe.
A zasię schyliwszy na dół, pisał na ziemi.
9 Hava zuwa bulyo, chivayenda umwina ka umwina, kutangila kumu kulwana. Kuma mani mani Jesu ava shali yenke, ni mwanakazi yavena hakati.
A gdy oni usłyszeli, będąc od sumienia przekonani, jeden za drugim wychodzili, począwszy od starszych aż do ostatecznych, iż tylko sam Jezus został, a ona niewiasta w pośrodku stojąca.
10 Jesu chazimana nikumuvuza, “Mwanakazi va hambilizi vako vena kuhi? Kakwina wakunyaza?”
A podniósłszy się Jezus i żadnego nie widząc, tylko onę niewiastę, rzekł jej: Niewiasto! gdzież są oni, co na cię skarżyli? Żaden cię nie potępił?
11 Cha wamba, “Kakwina Simwine.” Jesu chati, “Name kani kunyazi. Yende ukasiye kupanga chivi hape.”
A ona niewiasta rzekła: Żaden, Panie! A Jezus jej rzekł: Ani ja ciebie potępiam; idźże, a już więcej nie grzesz.
12 Hape Jesu avawambi kuvali kuta kuti, “Njeme niseli lwe nkanda; iye yoni chilila kete ayende mukansikwe kono mwave niseli lyo vuhalo.”
Zasię im rzekł Jezus, mówiąc: Jam jest światłość świata; kto mię naśladuje, nie będzie chodził w ciemności, ale będzie miał światłość żywota.
13 Ma Falisi chiva muwambila, “Uhindite vupaki hako; vupaki vwako kena vwe niti.”
I rzekli mu tedy Faryzeuszowie: Ty sam o sobie świadczysz, a świadectwo twoje nie jest prawdziwe.
14 Jesu chavetava nikuvata kuti, nanga hanilihindila vupaki vwangu, vupaki vwangu vwe niti. Nizi kunizwa ni kuni kaya, kono inwe kamwizi kunikazwa kapa kunikaya.
Odpowiedział Jezus i rzekł im: Chociaż ja świadczę sam o sobie, jednak prawdziwe jest świadectwo moje; bo wiem, skądem przyszedł i dokąd idę; lecz wy nie wiecie, skądem przyszedł i dokąd idę.
15 Muatula ke nyama; kono kakwina ini atula.
Wy według ciała sądzicie; ale ja nikogo nie sądzę.
16 Nanga anitula, inkatulo yangu yeniti kakuli kanikele nenke, kono nina ni Tayo yo nitumite.
A choćbym i ja sądził, sąd mój jest prawdziwy; bom nie jest sam, ale ja i który mię posłał, Ojciec.
17 Eeye, nanga mumulao wenu kuñoletwe kuti vupaki vwa vantu vovele vwe niti.
W zakonie waszym napisane jest: Iż dwojga ludzi świadectwo prawdziwe jest.
18 Njeme nili hindila vupaki vwangu, hape Tayo yo nitumite wina vupaki vwangu.”
Jam jest, który sam o sobie świadczę; świadczy o mnie i ten, który mię posłał, Ojciec.
19 Vavawambi kwali, “Iso wina kuhi?” Jesu chetava, “Kakwina imwizi ime kapa Tayo; kambe munizi, ni mweziva ni Tayo naye.”
Tedy mu rzekli: Gdzież jest ten twój Ojciec? Odpowiedział Jezus: Ani mnie znacie, ani Ojca mego; byście mnie znali, i Ojca byście mego znali.
20 avawambi aa manzwi muchivulukelo na kwete kuruta mwi tempele, mi kakwina yava musumini kakuti inako yakwe kena iveni kusika.
Te słowa mówił Jezus w skarbnicy, ucząc w kościele, a żaden go nie pojmał; bo jeszcze była nie przyszła godzina jego.
21 Cwale hape ava wambi kuvali, “niya kungi; kamuni ngane mi kamufwile mu chivi chenu. Kuniya, kamuwoli kwiza koo.”
Rzekł im tedy zasię Jezus: Ja idę, i będziecie mię szukać, a w grzechu waszym pomrzecie; gdzie ja idę, wy przyjść nie możecie.
22 Ma Juda chiva wamba, “kalihaye iye mwine? chingi uwamba; Kuniya kamuwoli kuya kwateni'?”
Mówili tedy Żydowie: Alboż się sam zabije, że mówi: Gdzie ja idę, wy przyjść nie możecie?
23 Jesu cha wamba kuvali, “uzwa ku nsi; nizwa kwi wulu. Uwe nkanda iyi; ime kena niwe nkanda iyi.
I rzekł do nich: Wyście z niskości, a jam z wysokości; wyście z tego świata, a jam zasię nie jest z tego świata.
24 Cwale he, na miwambila kuti kamufwile mu zivi zenu. Haisi hachi mwa zumina kuti Ime Njime, ka mufwe muzivi zenu.”
Przetomci wam powiedział, iż pomrzecie w grzechach waszych; bo jeźli nie wierzycie, żem ja jest, pomrzecie w grzechach waszych.
25 Chiva wamba cwale he kwako, “Njewe ni?” Jesu cha wamba kwavo, “China wamba kwenu kuma tangilo.
Tedy mu rzekli: Któżeś ty jest? I rzekł im Jezus: To, co wam z początku powiadam.
26 Nina zintu zingi zo kuwamba ni kuwatula kwenu. Nihakuva bulyo, iye wani tuma we niti; mi zintu zina zuwa kwali, izi zintu ni wamba kwi nkanda.”
Wieleć mam o was mówić i sądzić; ale ten, który mię posłał, jest prawdziwy, a ja, com od niego słyszał, to mówię na świecie.
27 Kena vava zuwisisi kuti ava kuwamba kuvali ze Shetu.
Ale nie zrozumieli, że im o Ojcu mówił.
28 Jesu cha wamba, “Hamumana kunyamuna mwana Muntu, cwale mumwizive kuti Njeme, mi kakwina zangu zini lipangila. Sina ishangu mwava ni rutili, ni wamba izi zintu.
Przetoż im rzekł Jezus: Gdy wywyższycie Syna człowieczego, tedy poznacie, żem ja jest, a sam od siebie nic nie uczynię, ale jako mię nauczył Ojciec mój, tak mówię.
29 Iye wani tuma wina name, mi kena ni siya nenke, kakuti ni panganga chimu tavisa.”
A ten, który mię posłał, ze mną jest; nie zostawił mię samego Ojciec; bo co mu się podoba, to ja zawsze czynię.
30 Sina Jesu hava kuwamba izi zintu, vangi vava zumini kwali.
To gdy on mówił, wiele ich weń uwierzyło.
31 Jesu cha wamba kuvo ma Juda vava zumini kwali, “Haiva mushala mu linzwi lyangu, cwale muva rutwana vangu ve niti,
Tedy mówił Jezus do tych Żydów, co mu uwierzyli: Jeźli wy zostaniecie w słowie mojem, prawdziwie uczniami moimi będziecie;
32 mi kamwizive initi, mi initi kai milukulule.”
Poznacie prawdę, a prawda was wyswobodzi.
33 chiva mwitava mwitavi, “Tuvana va Abrahama mi kena tuvavi va hikana va muntu; uwola kuwamba vule, 'ka mulukuluhe'?”
I odpowiedzieli mu: Myśmy nasienie Abrahamowe, a nigdyśmy nie służyli nikomu; jakoż ty mówisz: Iż wolnymi będziecie.
34 Jesu cha vetava, “Niti, niti, nimi wambila, yense yo tenda chivi muhikana we chivi.
Odpowiedział im Jezus: Zaprawdę, zaprawdę, powiadam wam, iż wszelki, kto czyni grzech, sługą jest grzechu.
A sługać nie mieszka w domu na wieki, ale Syn mieszka na wieki. (aiōn g165)
36 Cwale he, haiva mwana umilukulula, ke niti ka mulukuluhe.
A przetoż jeźli was Syn wyswobodzi, prawdziwie wolnymi będziecie.
37 Nizi kuti muvana va Abrahama; mukwete kungana kunihaya kakuti linzwi kalyina chivaka mwenu.
Wiem, żeście nasienie Abrahamowe; lecz szukacie, abyście mię zabili, iż mowa moja nie ma u was miejsca.
38 Ni wamba chini va voni ni Ishangu, mi mupanga chimu vazuwi kwe shenu.”
Ja com widział u Ojca mego, powiadam, a wy też to, coście widzieli u ojca waszego, czynicie.
39 Chiva mwitava niku wamba, “Ishetu nji Abrahama.” Jesu cha wamba kuvali, “kape sekeli muvana va Abrahama, nimwa panga mitendo ya Abrahama.
Odpowiedzieli mu i rzekli: Ojciec nasz jest Abraham. Rzekł im Jezus: Byście byli synami Abrahamowymi, czynilibyście uczynki Abrahamowe.
40 Kono, hanu musaka kuni haya, mukwame yava miwambili initi ini vaka zuwi kwe Ireeza. Abrahama kena va pangi izi.
Ale teraz szukacie, byście mię zabili, człowieka tego, którym wam prawdę mówił, którąm słyszał od Boga; tego Abraham nie czynił.
41 Mupanga mitendo ye Shenu,” chiva mu wambila, “Kena tuva zalwa muvuliyendezi; twina Shetu yenke: Ireeza.”
Wy czynicie uczynki ojca waszego. Rzekli mu tedy: My z nierządu nie jesteśmy spłodzeni, jednegoż Ojca mamy, Boga.
42 Jesu cha wamba kuvali, “Haiva kape Ireeza nji Ishenu, nimwani saka, kaho nikazwa kwe Ireeza mi imozu; kaho kena niva kezi ka lwangu, kono ava ni tumi.
Tedy im rzekł Jezus: Być był Bóg Ojcem waszym, tedy byście mię miłowali, gdyżem ja od Boga wyszedł i przyszedłem, anim sam od siebie przyszedł, ale mię on posłał.
43 Chinzi hamu sa zuwisisi manzwi angu? Ivaka lyo kuti kamuwoli kuzuwa manzwi angu.
Przeczże tej powieści mojej nie pojmujecie? przeto, iż nie możecie słuchać mowy mojej.
44 Muve shenu, iye dyavulusi, mi musaka ku panga intato ze shenu. Ivali chihayi kuma tangilo mi kazimani he niti kakuti kakwina vuniti mwali. Hawamba vupono, uwamba cho mukwa wakwe ni isi wai zwile mapa.
Wyście z ojca dyjabła i pożądliwości ojca waszego czynić chcecie; onci był mężobójcą od początku i w prawdzie nie został, bo w nim prawdy nie masz: gdy mówi kłamstwo, z swego własnego mówi, iż jest kłamcą i ojcem kłamstwa.
45 Kono, kakuti ni wamba vuniti, kamu zumini.
A ja, że prawdę mówię, nie wierzycie mi.
46 Njeni kwenu yoni hambika chivi? haiva ni wamba vuniti, chizi hamu sa zumini?
Któż mię z was obwini z grzechu? Jeźliż prawdę mówię, przeczże wy mi nie wierzycie?
47 Iye yazwa kwe Ireeza uzuwa manzwi ee Ireeza; kamu ya zuwi kakuti ka muzwi kwali.”
Ktoć z Boga jest, słów Bożych słucha; dlatego wy nie słuchacie, że z Boga nie jesteście.
48 Ma Juda chivetava niku mu wambila, “Kena kuti tuwamba kuti umu Samariya mi wina i dimona?”
Odpowiedzieli tedy Żydowie i rzekli mu: Izali my nie dobrze mówimy, żeś ty jest Samarytanin i dyjabelstwo masz?
49 Jesu che tava, “kanina i dimona, kono ni kuteka Shangu, mi kamuni kuteki.
Odpowiedział Jezus: Jać dyjabelstwa nie mam, ale czczę Ojca mego; a wyście mię nie uczcili.
50 Kani ngani inkaya yangu; kwina yo ngana niku watula.
Jać nie szukam chwały mojej; jest ten, który szuka i sądzi.
Zaprawdę, zaprawdę powiadam wam: Jeźli kto słowa moje zachowywać będzie, śmierci nie ogląda na wieki. (aiōn g165)
52 Ma Juda vava wambi kwakwe, “Hanu twizi kuti wina i dimona. Abrahama nima porofita vavafwi; kono iwe uwamba, 'haiva kwina yata vike linzwi lyangu, keta zuwe ifu.' (aiōn g165)
Tedy mu rzekli Żydowie: Terażeśmy poznali, że dyjabelstwo masz, Abraham umarł i prorocy, a ty powiadasz: Jeźli kto słowa moje zachowywać będzie, śmierci nie skosztuje na wieki; (aiōn g165)
53 Kena umukando kuhata ishetu Abrahama yava fwii, vule? Ma porofita navo vavafwi. Uhupula kuti njewe ni?”
Izaś ty nie większy nad ojca naszego Abrahama, który umarł? i prorocy pomarli; kimże się ty wżdy czynisz?
54 Jesu che tava, “haiva nili nyamuna ime ni mwine, inkanya yangu kahena; nji Isi wangu yoni nyamuna-koo imuwamba kuti nji Ireeza wenu.
Odpowiedział Jezus: Jeźli się ja sam chwalę, chwała moja nic nie jest. Jestci Ojciec mój, który mię chwali, o którym wy powiadacie, że jest Bogiem waszym.
55 Ihati mwa mwiziva, kono ni mwizi. Haiva ni wola kuwamba, 'kani mwizi; kani swane sina njenwe, ihata. Nihakuva bulyo, ni mwizi nikuvika linzwi lyakwe.
Lecz go nie znacie, a ja go znam; i jeźlibym rzekł, że go nie znam, byłbym podobnym wam, kłamcą; ale go znam i słowa jego zachowuję.
56 Ishenu Abrahama ava sangi chokuvona izuva lyangu; ava lyivoni niku nyakalala.”
Abraham, ojciec wasz, z radością żądał, aby oglądał dzień mój, i oglądał i radował się.
57 Ma Juda vava wambi kwali, “kawini kukwanisa makumi akwana iyanza ezilimo, mi muva voni Abrahama?”
Tedy rzekli Żydowie do niego: Pięćdziesiąt lat jeszcze nie masz, a Abrahamaś widział?
58 Jesu chava wambila, “Niti, niti, nimi wambila, Abrahama naseni, Njeme.”
Rzekł im Jezus: Zaprawdę, zaprawdę powiadam wam: Pierwej niż Abraham był, jam jest.
59 Cwale chiva tola mabwe niku musoholera kono Jesu cha lipata nikuzwa mwi tempele.
Porwali tedy kamienie, aby nań ciskali; lecz Jezus schronił się, i wyszedł z kościoła, przechodząc przez pośrodek ich, i tak uszedł.
