1 Matesolonika 2
1 Chenu inwe muvene mwizi, mizwale, kuti kwiza kwetu kwenu kahena kuvali ku sena intuso.
Przyjaciele, dobrze wiecie, że nasza wizyta u was nie poszła na marne.
2 Mwizi kuti ku masule tuva nyandi ni ku swavisiswa mu tuva ka chitirwa kwa Mafilipi, sina ha mwizi. Tu vavi ni vundume kwa Ireza wetu ku wamba kwenu ivangeri ya Ireza mu vukukutu vungi.
Chociaż wcześniej, w Filippi, prześladowano nas i poniżano, to dzięki Bogu nie zabrakło nam odwagi, aby i wam, mimo wielu sprzeciwów, przedstawić dobrą nowinę.
3 Sina inkutazo zetu kana zi vali kuzwa mwi sheya, kamba ku ku sa chena, kamba mu vuchengeleli.
Zapewniam was, że czyniąc to, nie próbowaliśmy was oszukać i nie kierowaliśmy się jakimiś nieczystymi pobudkami. Nie planowaliśmy też żadnego podstępu.
4 Ka kuva vulyo, sina mu tu va zimininwa nji Ireza kuva ku sepiwa ni ivangeri, cwale tu wamba. Tu wamba, insiñi ku tavisa vantu, kono ku tavisa Ireza. Njeye yo tatuba inkulo zentu.
Bóg, powierzając nam misję głoszenia dobrej nowiny, uznał nas za godnych tego zadania. Nie zależy nam więc na popularności wśród ludzi, ale na uznaniu ze strony Tego, który zna najskrytsze myśli każdego człowieka.
5 Kakuli kana tuva chiti nanga ihi inako ku tendisa maanzwi uvu aku shemba shemba, sina hamwizi, kamba ku uungula intakazo ya vufumu, sina Ireza i mpaki yetu.
Sami dobrze wiecie, że nigdy nie zabiegaliśmy o czyjeś poparcie i nie byliśmy zachłanni. Bóg jest tego świadkiem.
6 Kamba ku saka inkanya kuzwa ku vantu, nanga kuzwa kwenu kamba ku vamwi. Kamba ku saka ku tembwa ku vantu sina ka va Apositola va Keresite.
Nie zabiegaliśmy o ludzkie uznanie—ani u was, ani u nikogo innego.
7 Ni kuva vulyo, tu vali kwina sinte mukati kenu sina mushemi o mwanakazi yo humbuliza vane.
Chociaż jako apostołowie Chrystusa moglibyśmy żądać od was szacunku i pomocy, byliśmy dla was raczej jak matka opiekująca się dziećmi.
8 Mwe yi inzila tu vavi ni ku shiyama chenu. Tu va saki ku kuli avela nenwe insiñi feela i ivangeri ya Ireza kono hape ni vwine vuhalo vwetu. Mukuti chi mu vavi ahulu va sakahala kwetu.
Staliście się nam tak bliscy, że byliśmy gotowi nie tylko przekazać wam Bożą dobrą nowinę, ale nawet oddać za was własne życie—tak bardzo was pokochaliśmy.
9 Mukuti mu zeza, Mizwale, vukukutu vwa mutendo wetu ni ku li katataza. Masiku ni musihali tuvali ku tenda kuti pona kanji tu lemezi hansi umwi kwenu. Mweyo inako, tu va kutazi kwenu ivangeri ya Ireza.
Przyjaciele, dobrze wiecie, jak ciężko i w pocie czoła pracowaliśmy. Dniem i nocą zarabialiśmy na własne utrzymanie, aby—głosząc dobrą nowinę—nie być dla was finansowym obciążeniem.
10 Inwe mu mpaki, ni Ireza naye, u jolola vule, mu ku shiyama, ni kusa nyazahala tuvali santi tuvene kwenu mu zumina.
Zarówno wy, jak i sam Bóg, byliście świadkami tego, jak bezinteresownie, uczciwie i nienagannie postępowaliśmy będąc wśród was, wierzących Panu.
11 Mu nzila i swana, mwizi vule zumwi ni zumwi wenu, sina isi ni vana vakwe, tuva mi nyamuni ni ku mi susuweza. Tuva hi vupaki
Przecież wiecie, że każdego z was podnosiliśmy na duchu i pocieszaliśmy—jak ojciec własne dzieci.
12 kuti mu yende cha mukwa u lukera Ireza, iye yo mi sumpa ku muvuso wakwe ni mu nkanya.
Gorąco też zachęcaliśmy was do życia w sposób podobający się Bogu—On zaprosił was przecież do swojego królestwa i chwały!
13 Che ri ivaka naswe tu litumera kwe Ireza cha ku sa siya. Mukuti hamu tambula kwetu vulumiwa vwa Ireza vu mu va zuwi, muva vu tambuli insiñi sina cha liinzwi lya vantu. Niha kuva vulyo, inwe muva a tambuli cha mu vuniti mu likalile, liinzwi lya Ireza. Nji cheli liinzwi lina ha ku tenda mukati kenu inwe mu zimina.
Dlatego nieustannie dziękujemy Bogu za to, że nasze przesłanie przyjęliście nie jako zwykłą informację, ale jako prawdziwe słowa Boga, które teraz działają w waszym życiu.
14 Chenu, mizwale, muva vi valikanyisi vwe kereke ya Ireza zina mwa Judeya mwa Keresite Jesu. Sina nenwe hape muva nyandili zi swana zintu ku vakwenu vantu ve munkanda yenu, sina mu vava chitiri ku ma Juda.
Przyjaciele, poszliście w ślady wierzących z kościołów Jezusa Chrystusa w Judei. Podobnie jak oni, byliście bowiem prześladowani przez własnych rodaków.
15 I vali ma Juda vave hayi vonse Simwine Jesu ni vaporofita. Ivali ma Juda vava tu tandili hanze. Kava tabisi Ireza. Kono, vava nyandisi vantu vonse.
Ich rodacy, Żydzi, dawniej zabijali proroków; oni również zamordowali naszego Pana, Jezusa, a teraz prześladują także nas. To, co czynią, nie podoba się ani Bogu, ani ludziom.
16 Va tu kanina ku wamba ku va machava kuti avo va puluswe. Mamaninizo nji kuti inako yonse ve zulilile mu zivi zabo. Vukali vuvezi havali ku ma mani mani.
Oni to usiłują przeszkodzić nam w głoszeniu poganom dobrej nowiny o zbawieniu. W ten sposób coraz dalej posuwają się w swoich grzechach, ale teraz nadszedł już czas, w którym Bóg okaże im swój gniew.
17 Iswe, mizwale, tuva kauhenye kwenu mu nako infuhi, muvusu, insiñi munkulo. Tu va liki cha vukando vwe nciheho ku vona sifateho chako.
Przyjaciele, ten krótki czas rozstania wzbudził w nas jeszcze większe pragnienie ponownego spotkania z wami—choć sercem ciągle jesteśmy z wami.
18 Tu va ku saka kwiza kwako, Ime, Paulusi, hamwi ni hamwi, kono Satani ava tu zimiki.
Postanowiliśmy więc odwiedzić was. Ja, Paweł, wybierałem się do was już dwa razy, ale za każdym razem przeszkodził mi w tym szatan.
19 Kanti insepo yetu nje ihi ku zi keza, kamba i ntabo, kamba inkuwani ya buikumuso mu vusu vwa Simwine wetu Jesu mu kwiza kwakwe? Kana vavali njimwena ca vungi sina nji vamwi?
Gdy nasz Pan, Jezus Chrystus, ponownie powróci na ziemię, kto inny będzie naszym powodem do dumy i radości, jeśli nie wy? Kto inny daje nam teraz tyle nadziei i radości?
20 Kakuti inwe nji mwi nkanya yetu ni ntavo yetu.
To wy jesteście naszą dumą i radością.
