< Psalm 77 >
1 [Psalm lal Asaph] Nga wowoyak tung nu sin God, Nga tung ke pusra lulap ac El porongeyu.
Voor muziekbegeleiding; voor Jedoetoen. Een psalm van Asaf. Luide roep ik tot Jahweh; Luide tot God, opdat Hij mij hore!
2 In pacl in ongoiya, nga pre nu sin Leum, Ke fong nufon nga sralak pouk in pre, Tusruktu nga tia ku in konauk misla.
Overdag zoek ik in mijn benauwdheid den Heer, ‘s Nachts strekken mijn handen zich uit, onvermoeid.
3 Ke nga esamak God, nga oela, Ac ke nga nunku yohk kacl, insiuk munasla.
Mijn ziel weigert troost: denk ik aan God, ik moet kreunen; Peins ik na, mijn geest is verslagen.
4 El oru tuh ngan ngetnget ke fong fon. Yokna mwe tukulkul in nunak luk, ac nga tia etu lah mea nga ac fahk.
Ik kan mijn ogen niet sluiten, En van onrust niet spreken.
5 Nga nunku ke len pus somla, Ac esamak yac puspis in pacl oemeet ah.
Ik denk aan de oude dagen terug, En herinner me weer de vroegere jaren;
6 Nga ngetnget ke fong nufon ke sripen nunak luk. Nga nunak, ac pa inge ma nga siyuk sik sifacna:
Ik lig er ‘s nachts over te peinzen, Te klagen, en in mijn gedachten te tobben.
7 “Ya Leum El ac siskutlana? Ya El ac fah tiana sifil insewowo sesr?
Zou de Heer dan voor altijd verstoten, En nooit genadig meer zijn;
8 Ya El tila lungse kut? Ya El ac tiana akpwayeye wuleang lal nu sesr?
Zou zijn liefde voorgoed zijn verdwenen, Zijn belofte verbroken, die Hij deed van geslacht tot geslacht;
9 Ya God El mulkunla in pakoten? Ya kasrkusrak eisla acn sin pakoten?”
Zou God zijn vergeten, Zich te ontfermen, Of in zijn toorn zijn hart hebben gesloten?
10 Na nga fahk, “Ma se nga nunku yohk emeet uh pa inge: Lah ku lun God uh in wanginla.”
Maar ik sprak: Neen, dìt werp ik ver van mij af, Dat de hand van den Allerhoogste veranderd zou zijn!
11 Nga ac fah esam na orekma yohk lom, O LEUM GOD, Nga ac fah esamak orekma sakirik lom in pacl meet ah.
Ik dacht dus aan uw daden, o Jahweh, Dacht terug aan uw vroegere wonderen;
12 Nga ac fah nunku ke ma nukewa kom tuh oru, Ac nga fah nunku yohk ke orekma ku lom.
Peinsde over al uw werken, Overwoog, wat door U is verricht.
13 O God, ma nukewa kom oru, mutal. Wangin pac sie god oana kom.
Ja, uw weg was heilig, o God; Welke God was ontzaglijk als Jahweh!
14 Kom pa God se su orek mwenmen. Kom akkalemye ku lom inmasrlon mutunfacl uh.
Gij waart de God, die wonderen wrochtte, En uw macht aan de heidenen toonde!
15 Ke ku lom kom molela mwet lom, Fwil natul Jacob ac natul Joseph.
Gij hebt door uw arm uw volk verlost, De zonen van Jakob en Josef!
16 Ke kof uh liye kom, O God, elos sangeng, Ac acn loal in meoa uh rarrar.
De wateren zagen U, o God, De wateren zagen U en beefden, Zelfs de zeeën begonnen te rillen;
17 Pukunyeng uh okoala af, Pulahl kas yen engyeng uh, Ac sarom sarmelik nu yen nukewa.
De wolken goten stromen neer, Het zwerk daverde en dreunde, Langs alle kant vlogen uw schichten rond.
18 Pusren pulahl lulap lom ngirla, Ac kalmen sarom sarmelik fin faclu, Ac faclu rarrar ac kusrusrsrusr.
Uw donder kraakte en rolde, Uw bliksems verlichtten de wereld, De aarde rilde en beefde!
19 Kom fahsr sasla in noa uh Ac tupalla kof loal meoa, A falkom tiana ku in liyeyuk.
Uw weg liep midden door de zee, Uw pad door onstuimige wateren; Toch bleven uw sporen onzichtbaar!
20 Ke kolyuk lun Moses ac Aaron, Kom kolla mwet lom oana sie shepherd.
Zo hebt Gij uw volk als schapen geleid, Door de hand van Moses en Aäron!