Psalm 73
1 [Psalm lal Asaph] Pwaye God El kulang nu sin Israel, Aok, nu selos su nasnas insialos.
Me siguri Perëndia është i mirë me Izraelin, me ata që janë të pastër nga zemra.
2 Tusruktu apkuran nga in fuhleak, Ac lulalfongi luk apkuran in wanginla.
Por, sa për mua, gati gati po më pengoheshin këmbët dhe për pak hapat e mia do të shkisnin.
3 Ke nga liye wo ouiya nu sin mwet koluk, Nga srangesroayak kaclos.
Sepse i kisha zili mburravecët, duke parë mirëqënien e njerëzve të këqij.
4 Elos tia pula ngal, Manolos ku na ac fokoko.
Sepse nuk ka dhembje në vdekjen e tyre, dhe trupi i tyre është i majmë.
5 Elos tiana keok oana kutu mwet uh, Ac elos tia wi pulakin mwe lokoalok su sun mwet saya.
Ata nuk po heqin si vdekatarët e tjerë, as pësojnë goditje si njerëzit e tjerë.
6 Arulana kalem filang lalos oana soko ah in walwal, Ac sulallal lalos oana nuknuk elos nukum.
Prandaj kryelartësia i rrethon si një gjerdan dhe dhuna i mbështjell si një rrobe.
7 Insialos sessesla ke nunak koluk, Ac nunkalos kafofo ke sukyen pwapa sulallal.
Sytë u dalin jashtë nga dhjami dhe përfytyrimet e çoroditura të zemrës së tyre vërshojnë.
8 Elos isrun mwet ngia, ac kaskas ke ma koluk, Elos inse fulat ac elos pwapa in akkeokye mwet saya.
Ata tallen dhe kurdisin me pabesi shtypjen, flasin me arrogancë.
9 Elos kaskas koluk ke God inkusrao, Ac sap keke nu sin mwet fin faclu ke inse fulat lalos.
E drejtojnë gojën e tyre kundër qiellit dhe gjuha e tyre përshkon tokën.
10 Oru, finne mwet lun God, elos forang pac nu selos, Ac lulalfongi ma nukewa elos fahk.
Prandaj njerëzit e tyre kthehen nga ajo anë dhe pijnë me të madhe ujërat e tyre,
11 Elos fahk, “God El tia ku in etu; El su Fulatlana tia ku in konauk!”
dhe thonë: “Si është e mundur që Perëndia të dijë çdo gjë dhe të ketë njohuri te Shumë i Larti?”.
12 Pa inge ouiyen mwet koluk uh. Pus ma lalos, ac pacl nukewa fisrasrna elos in sifilpa konauk kutu.
Ja, këta janë të pabesë; megjithatë janë gjithnjë të qetë dhe i shtojnë pasuritë e tyre.
13 Mea pwaye lah wanginna sripa ke nga srike in moul nasnas Ac tia oru kutena ma koluk?
Më kot, pra, pastrova zemrën time dhe i lava duart në pafajësinë time.
14 O God, kom akkeokyeyu len nufon; Ke lotutang nukewa kom kaiyu.
Sepse jam goditur tërë ditën dhe jam ndëshkuar çdo mëngjes.
15 Nga fin fahk kain kas inge, Na ma nga oru uh ac oana ngan tia sie sin mwet lom.
Sikur të kisha thënë: “Do të flas edhe unë kështu”, ja, do të kisha mohuar brezin e bijve të tu.
16 Nga srike in nunku ke ouiya se inge Tuh arulana upa nga in kalem kac,
Atëherë kërkova ta kuptoj këtë gjë, por ajo m’u duk shumë e vështirë.
17 Nwe ke nga som nu in lohm mutal sin God. Toko nga fah kalem kac lah mea ac sikyak nu sin mwet koluk uh.
Deri sa hyra në shenjtoren e Perëndisë dhe mora parasysh fundin e tyre.
18 Kom ac fah fuhlelosi in acn musresre, Ac oru tuh elos in putatyang nu in ongoiya lulap.
Me siguri, ti i vë në vënde të rrëshqitshme dhe kështu i bën që të bien në shkatërrim.
19 Elos sa na in kunausyukla, Ac saflaiyalos elos ac misa ke misa na koluk.
Si u shkatërruan në një çast! Ata vdiqën të konsumuar nga tmerri!
20 Elos oana sie mweme su wanginla ke lotutang. Ke kom tukakek, O Leum, na elos wanginla.
Ashtu si në një ëndërr, kur zgjohesh, kështu edhe ti, o Zot, kur të zgjohesh, do të përbuzësh pamjen e tyre të kotë.
21 Ke nunak luk uh upa Ac insiuk keok,
Kur zemra ime acarohej dhe e ndjeja veten sikur më shponin nga brenda,
22 Nga lalfonla oana soko kosro, Ac nga tia ku in kalem ke nunak lom.
unë isha pa mend dhe pa kuptim; para teje isha si një kafshë.
23 Tusruktu, nga apkuran nu yurum pacl e nukewa; Ac kom sruokya pouk.
Por megjithatë unë jam gjithnjë me ty; ti më ke kapur nga dora e djathtë.
24 Kom kolyu ke oakwuk lom, Ac tok kom fah eisyu nu yurum ke sunak.
Ti do të më udhëheqësh me këshillën tënde dhe do të më çosh pastaj në lavdi.
25 Mea pac nga fah enenu inkusrao sayom? Ac ke kom oasr yuruk, mea pac nga enenu fin faclu?
Cilin kam në qiell veç teje? Dhe mbi tokë nuk dëshiroj tjetër njeri veç teje.
26 Sahp nunak luk, ac monuk, ac munasla, Tusruktu God El ku luk; El mukefanna pa nga enenu.
Mishi im dhe zemra ime nuk mund të ligështohen, por Perëndia është kështjella e zemrës sime dhe pjesa ime në përjetësi.
27 Pwayena lah elos su siskomla elos ac fah tuhlac; Kom fah kunauselosla su tia pwaye nu sum.
Sepse ja, ata që largohen prej teje do të vdesin; ti shkatërron tërë ata që, duke kurvëruar, largohen prej teje.
28 A funu nga, fuka woiya ke nga apkuran nu sin God, In konauk molela yurin LEUM GOD Fulat, Ac in fahkak ma nukewa El oru!
Por sa për mua, e mira është t’i afrohem Perëndisë; e kam bërë Zotin tim, Zotin, strehën time, për të treguar gjithë veprat e tua.
