< Psalm 49 >
1 [Psalm Lun Tulik Natul Korah] Lohng ma inge, kowos nukewa! Porongo, kowos mwet in acn nukewa —
Hlustið nú háir og lágir, ríkir og fátækir.
2 Mwet fulat ac mwet srisrik oana sie, Mwet kasrup ac oayapa mwet sukasrup.
Allir heimsbúar hlýðið á.
3 Nunak luk ac fah kalem; Nga ac fah kaskas ke kas in lalmwetmet.
Ég tala til ykkar vísdómsorð.
4 Nga fah nunku ke soakas uh, Ac aketeya kalmac ke nga srital ke harp uh.
Með undirleik hörpu kveð ég um hyggindi, veiti svör við spurningum lífsins:
5 Nga tia sangeng in pacl in ongoiya Ke mwet lokoalok elos rauniyula,
Láttu ekki ógæfuna hræða þig, né óvini sem umkringja þig með illsku!
6 Ku ke mwet koluk, su lulalfongi na ke mwe kasrup lalos, Elos ac konkin ke ma puspis lalos.
Auðæfum sínum treysta þeir og stæra sig af miklu ríkidæmi
7 Sie mwet tia ku in sifacna molella; El tia ku in moli nu sin God ke moul lal,
en þó gæti enginn þeirra greitt Guði lausnargjald fyrir bróður sinn, keypt hann lausan.
8 Mweyen molin moul lun sie mwet arulana yokla. Ma el ac sang moli an tia ku in fal
Sál mannsins er dýrmætari en svo að hún verði keypt fyrir fé.
9 In sang molella liki misa, Tuh elan ku in moul nwe tok.
Auður alls heimsins hrekkur ekki til að kaupa einum manni líf og forða honum frá gröfinni.
10 Mwet nukewa ku in liye pac lah finne mwet lalmwetmet, elos ac misa pac, Oapana mwet lalfon ac mwet lofong. Elos nukewa ac misa ac filiya mwe kasrup lalos nu sin fwilin tulik natulos.
Þið auðmenn og vitringar og aðrir sem hreykið ykkur hátt, þið munuð farast eins og aðrir menn. Þið hafið enga kröfu til lífsins fremur en fífl og fáráðlingar. Þið verðið að eftirláta öðrum auð ykkar.
11 Kulyuk lalos pa lohm selos nu tok ma pahtpat; Pa ingan nien muta lalos nwe tok, Finne tuh oasr acn lalos sifacna meet.
Hús og eignir bera nöfn ykkar rétt eins og þið ætlið að búa þar að eilífu!
12 Fulat lun sie mwet tia ku in sruokilya liki misa; El ac misa pacna, oana ma orakrak nukewa.
Nei, maðurinn verður að deyja. Hann er eins og skepnurnar, þrátt fyrir frægð sína og frama.
13 Liye ma sikyak nu selos su lulalfongi kaclos sifacna, Liye saflaiyalos su pwayekin mwe kasrup lalos —
Slík verða afdrif hinna hrokafullu en samt mun þeirra getið með virðingu þegar þeir eru dauðir.
14 Elos ac misa pac oana sheep uh, Na Misa pa ac fah shepherd lalos. Mwet suwoswos elos fah kutangulosla, Ke manolos sa na kulawi In facl lun mwet misa, loesla liki acn selos. (Sheol )
En þeir fá ekki umflúið dauðann. Þegar upp er staðið verða hinir vondu að þjóna hinum góðu. Vald auðsins er þeim gagnslaust í dauðanum og ekki taka þeir auðæfi sín með sér. (Sheol )
15 Tusruktu God El ac fah moliyula; El fah moliyula liki ku lun misa. (Sheol )
En hvað um mig? Guð mun leysa sál mína frá dauða og frelsa mig úr helju. (Sheol )
16 Nik kom supwarla sie mwet el fin kasrupi, Ku mwe kasrup lal fin yokelik na;
Vertu ekki gramur þótt einhver verði ríkur og reisi sér glæsihöll.
17 El tia ku in us ma ingan ke el misa; Mwe kasrup lal tia ku in welul.
Ekkert af því mun hann taka með sér í gröfina, ekki einu sinni frægð sína!
18 Mwet se finne insewowo in moul lal pacl inge, Ac kaksakinyuk el ke sripen el mwet eteyuk se,
Í lifanda lífi telur hann sig heppinn og heimurinn klappar honum lof í lófa,
19 El ac fah weang pacna mwet matu lal su misa meet, Ac som nu in acn lohsr ma pahtpat.
en þó deyr hann eins og aðrir og hverfur inn í myrkrið.
20 Fulat lun sie mwet tia ku in sruokilya liki misa; El ac nuna misa pacna, oana ma orakrak nukewa.
Sá sem elskar eigin lofstír deyr eins og skepnan, þrátt fyrir frægð sína og frama.