Psalm 36

1 [Psalm lal David, Mwet Kulansap lun LEUM GOD] Ma koluk uh tilyang nu insien sie mwet koluk ac kaskas nu sel. El pilesru God ac tia sangeng sel.

Rödd syndarinnar talar í huga guðleysingjans og hvetur hann til vondra verka. Enginn guðsótti býr í hjarta hans.

2 Ke sripen nunak fulat lal kacl sifacna El nunku mu God El ac tia etu ke ma koluk lal ac akkolukyal kac.

Syndin dregur hann á tálar, mistök hans verða augljós og menn hata hann.

3 Kaskas lal uh koluk ac sessesla ke kikiap; El tia sifil oru ma lalmwetmet ac wo.

Svik og tál eru á vörum hans og hann er hættur að vera hygginn og breyta vel.

4 El akoo nunak kutasrik lal ke el oan fin mwe oan kial; Wangin ma wo el oru, Ac el tia fahsr liki ma koluk.

Á nóttunni liggur hann í rúmi sínu og upphugsar svik, forðast ekki hið illa.

5 LEUM GOD, lungse kawil lom sun kusrao; Oaru lom sun pukungeng yen engyeng uh.

Drottinn, miskunn þín er mikil eins og himinninn og trúfesti þín takmarkalaus.

6 Suwoswos lom fulat oana soko eol; Nununku lom loal oana acn loal meoa. Kom karinganang mwet ac ma orakrak.

Réttlæti þitt er stöðugt eins og fjöllin. Dómar þínir hvíla á vísdómi, þeir vitna um mikilleik þinn líkt og úthöfin. Þú berð umhyggju fyrir mönnum og skepnum.

7 O God, fuka saokiyen lungse kawil lom! Kut konauk nien wikla lasr ye lulin poum.

Hversu dýrmæt er miskunn þín ó, Guð! Mennirnir leita skjóls í skugga vængja þinna.

8 Kut mutkin mwe mongo puspis su kom ase nu sesr; Kom ase ma wo puspis nu sesr, oana soror lun infacl uh.

Þú nærir þá með krásum af borði þínu og lætur þá drekka úr lækjum unaðssemda þinna.

9 Tuh kom pa mutaweyen moul nukewa, Ac ke sripen kalem lom kut ku in liye kalem.

Þú, Drottinn, ert uppspretta lífsins! í þínu ljósi sjáum við ljós.

10 Tia fuleak in lungse elos su etekom Ac in oru wo nu selos su suwohs insialos.

Lát miskunn þína haldast við þá sem þekkja þig og réttlæti þitt við þá sem hlýða þér og elska.

11 Nikmet lela tuh mwet inse fulat elos in lainyu Ku mwet koluk in oru tuh nga in kaing.

Lát ekki fót hins hrokafulla troða á mér né hendur óguðlegra hrekja mig burt.

12 Liye mwet koluk oan ingo — Sisila elos nu ten, ac elos tia ku in sifil tukakek.

Líttu á! Illgjörðamennirnir eru fallnir! Þeim hefur verið varpað um koll og þeir megna ekki að rísa upp aftur.