Psalm 18
1 [Kas ma David, mwet kulansap lun Leum God, el tu onkakin nu sin Leum ke len se ma Leum God El molella lukel Saul a kutu pa mwet lokoalok lal.] Nga arulana lungse kom, LEUM GOD! Kom ku luk.
Til songmeisteren; av Herrens tenar David, som førde fram for Herren ordi i denne songen den dag då Herren hadde frelst honom frå alle hans fiendar og frå Saul. Og han sagde: Herre, eg hev deg hjarteleg kjær, min styrke!
2 LEUM GOD El eot ku luk, El nien wikla luk. God luk El mwe loeyuk luk, Ke nga muta yorol nga moul. El lisringyu oana sie mwe loeyuk; El loangeyu tuh nga in moul.
Herren er min berggrunn og mi festning og min frelsar; min Gud er mitt berg som eg flyr til, min skjold og mitt frelsehorn, mi borg.
3 Nga pang nu sin LEUM GOD, Ac El moliyula liki mwet lokoalok luk. Kaksakin LEUM GOD!
Eg kallar på Herren som er høglova, og vert frelst frå mine fiendar.
4 Mwe fosrnga lun misa apinyula, Ac noa lun kunausten toki nu fuk.
Daudsens reip var spente um meg, og bekkjer av vondskap skræmde meg.
Helheims reip var snørde um meg, daudsens snaror fanga meg. (Sheol h7585)
6 In ongoiya luk, nga pang nu sin LEUM GOD; Nga pang nu sin God luk Elan kasreyu. In Tempul lal El lohng pusrek, Ac El porongo pusren tung in kwafe luk.
I mi trengsla kalla eg på Herren, og eg ropa til min Gud; han høyrde frå sitt tempel mi røyst, og mitt rop kom for hans andlit, til hans øyro.
7 Na faclu rarrar ac usrusryak; Pwelung lun eol uh mukuikui ac kusrusrsrusr, Mweyen God El kasrkusrak.
Og jordi skok og riste seg, og grunnvollarne i fjelli skalv, og dei skok seg, for han var vreid.
8 Kulasr fofosryak liki infwacl. Sie e in kunausten ac mulut fol sikyak liki oalul.
Røyk steig upp or hans nase, og eld frå hans munn åt um seg; gloande kol loga frå honom.
9 El ikaselik yen engyeng uh ac oatui Wi sie pukunyeng lohsr ye nial.
Og han lægde himmelen og steig ned, og det var kolmyrker under hans føter.
10 El sohksok mui fin sie cherub, Ac eng uh okulla arulana mui, oana sohk lun sie won.
Og han for fram på kerub, og flaug og sveiv på vengjerne åt vinden.
11 El nokmulla ke lohsr; Pukunyeng matoltol, su sesesla ke kof, raunella.
Og han gjorde myrker til sitt åklæde rundt ikring seg, til sitt tjeld myrke vatn, tjukke skyer.
12 Af yohk kosra ac e firir Tuku liki sarom uh ye mutal Ac kunauselik pukunyeng lohsr matoltol uh.
Frå glansen for hans andlit for hans skyer fram, hagl og gloande kol.
13 Na pusren LEUM GOD ngirla oana pusren pulahl inkusrao me, Ac pusren El su Fulatlana lohngyuk.
Og Herren tora i himmelen, den Høgste let si røyst ljoda: hagl og gloande kol.
14 El pusrukla pisr natul, ac akfahsryelik mwet lokoalok lal; Ke sarmelik lun sarom, El oru elos kaingelik.
Og han sende ut sine piler og spreidde deim ikring, og eldingar i mengd og fortulla deim.
15 Kapin meoa uh wanginla ma oan fac, Ac pwelung in faclu ikakelik, Ke kom mulat nu sin mwet lokoalok lom, O LEUM GOD, Ac ngirla nu selos ke kom kasrkusrak.
Då kom djupålarne i vatnom til synes, og grunnvollarne i jordi vart berrsynte ved ditt trugsmål, Herre, ved andepusten frå din nase.
16 LEUM GOD El saplakme lucngi ac sruokyuwi; El amakinyuyak liki inkof loal.
Han rette ut handi frå det høge, han greip meg; han drog meg upp or store vatn.
17 El moliyula liki mwet lokoalok kulana luk Ac lukelos nukewa su srungayu — Elos arulana kula nu sik.
Han frelste meg frå min megtige fiende og frå mine hatarar, for dei var meg for sterke.
18 Ke nga muta in ongoiya, elos lainyu, Tusruktu LEUM GOD El loangeyula.
Dei for imot meg på min motgangs dag; men Herren vart min studnad.
19 El eisyula liki mwe fosrnga; El moliyula mweyen El insewowo sik.
Han førde meg ut i vidt rom; han frelste meg, for han hadde hugnad i meg.
20 LEUM GOD El ase lacnen orekma suwohs luk; El akinsewowoyeyu mweyen wangin mwetik.
Herren gjorde med meg etter mi rettferd, han lønte meg etter reinleiken i mine hender.
21 Nga akos na ma sap lun LEUM GOD; Nga tiana forla liki God luk.
For eg tok vare på Herrens vegar og fall ikkje i vondskap frå min Gud.
22 Nga karinganang ma sap lal nukewa; Nga tia seakos ma El sapkin.
For alle hans lover hadde eg for auga, hans bodord støytte eg ikkje frå meg.
23 El etu lah wangin ma sutuu luk, Ac lah nga sifacna taranyu tuh nga in tia oru ma koluk.
Og eg var ulastande for honom og tok meg i vare for mi synd.
24 Ke ma inge El ase lacnen orekma suwohs luk; Mweyen El etu lah wangin mwetik.
Og Herren lønte meg etter mi rettferd, etter reinleiken i mine hender for hans augo.
25 O LEUM GOD, kom oaru nu selos su oaru nu sum; Kom arulana wo nu selos su moul suwohs.
Mot den godlyndte syner du deg godlyndt, mot ulastande mann syner du deg ulastande,
26 Kom nasnas nu selos su nasnas, A kom kwaselos su koluk.
mot den reine syner du deg rein, mot den rangsnudde gjer du deg rang.
27 Kom molelos su inse pusisel, Ac kom akpusiselyalos su inse fulat.
For du frelser arme folk og tvingar høge augo ned.
28 O LEUM GOD, kom ase kalem nu sik; Kom sisla lohsr likiyu.
For du let mi lampa lysa klårt, Herren, min Gud, gjer mitt myrker bjart.
29 Kom ase ku luk in lain mwet lokoalok luk, Ac akkeyeyu in fanyak ac sasla pot ku lalos.
For ved deg renner eg mot herflokkar, og ved min Gud spring eg yver murar.
30 God se inge — ma nukewa El oru arulana suwohs! Kas lal uh arulana fal in lulalfongiyuk! El oana sie mwe loeyuk Nu selos nukewa su suk molela sel.
Gud, ulastande er hans veg; Herrens ord er skirt, han er ein skjold for alle deim som flyr til honom.
31 LEUM GOD El mukena God; El mukena mwe molela nu sesr.
For kven er Gud forutan Herren, og kven er eit berg utan vår Gud?
32 El pa God su oru tuh nga in ku, El oru inkanek luk in misla ac wo.
Den Gud som gyrder meg med kraft og gjer min veg ulastande,
33 El oru falkuk in okak oana falken kosro deer; El karinginyu ke nga fahsr fineol.
som gjev meg føter liksom hindarne og set meg upp på mine høgder,
34 El akpahyeyu nu ke mweun, Tuh nga in ku in orekmakin mwe pisr kulana.
som lærer upp mine hender til strid, so mine armar spenner koparbogen.
35 O LEUM GOD, kom karinginyu ac moliyu, Ac ku lom sruokyuwi in misla. Kasru lom akmwetyeyu.
Og du gav meg di frelsa til skjold, di høgre hand studde meg, og di småminking gjorde meg stor.
36 Kom karinginyu tuh in tia sruhu nga, Ac nga soenna ikori.
Du gjorde vidt rom åt mine stig under meg, og mine oklo vagga ikkje.
37 Nga ukwe mwet lokoalok luk ac sruokolosi; Nga tia tui nwe ke na nga kunauselosla.
Eg forfylgde mine fiendar og nådde deim og vende ikkje um fyrr eg hev gjort av med deim.
38 Nga srunglulosi ac elos tia ku in tuyak; Elos kutangyukla ac oan alapla ye mutuk.
Eg slo deim i knas, so dei vann ikkje reisa seg; dei fell under føter.
39 Kom ase ku luk in mweun, Ac se kutangla nu sik fin mwet lokoalok luk.
Og du gyrde meg med kraft til striden; du bøygde under meg deim som stod upp imot meg.
40 Kom oru tuh mwet lokoalok luk in kaing likiyu; Nga kunauselosla su srungayu.
Du let mine fiendar snu ryggen til meg, og mine hatarar, deim rudde eg ut.
41 Elos tung ac siyuk kasru, a wangin mwet molelosla; Elos pang nu sin LEUM GOD, a El tiana topuk.
Dei ropa - men der var ingen frelsar - til Herren, men han svarar deim ikkje.
42 Nga itungulosi, ac elos ekla oana kutkut Su eng uh okla. Nga fotongolosi oana fohk furarrar inkanek uh.
Og eg smuldrar deim som dust for vinden; som søyla på gator slo eg deim ut.
43 Kom moliyula liki mwet su lainyu Ac kom oru tuh nga in kol mutanfahl uh; Mwet su nga tia etu meet, inge elos orekma nu sik.
Du frelste meg frå folke-ufred; du sette meg til hovud for heidningar; folk som eg ikkje kjende, tente meg.
44 Mwetsac elos epasr ye mutuk; Ke elos lohng pusrek elos akos.
Ved gjetordet um meg lydde dei meg; framande folk smeikte for meg.
45 Pulaik lalos wanginla Ac elos rarrar ke elos tuku liki pot ku lalos.
Framande folk visna av og gjekk skjelvande ut or sine borger.
46 LEUM GOD El moul! Kaksakin El su nien molela luk! Sulkakinelik pwengpeng lun God su moliyula.
Herren liver, og lova er han, mitt berg, og upphøgd er den Gud som meg frelser,
47 El ase kutangla fin mwet lokoalok luk; El akpusiselye mutunfacl su oan ye ku luk,
den Gud som gjev meg hemn og legg folkeslag under meg,
48 Ac moliyula liki mwet lokoalok luk. O LEUM GOD, kom ase kutangla nu sik fin mwet lokoalok luk, Ac moliyula liki mwet sulallal.
som frelser meg frå mine fiendar; ja - du lyfter meg høgt yver deim som stend imot meg, frå valdsmannen bergar du meg.
49 Ke ma inge nga kaksakin kom inmasrlon mutunfacl uh; Nga onkakin on in kaksak nu sum.
Difor vil eg prisa deg millom heidningarne, Herre, og lovsyngja ditt namn.
50 God El sang kutangla lulap nu sin tokosra lal; El akkalemye lungse kawil lal nu sel su El sulela, Aok, nu sel David ac fwil natul nwe tok.
Han gjer frelsa stor for sin konge, og gjer miskunn mot den som er salva av honom, mot David og hans ætt til æveleg tid.
