< Psalm 147 >

1 Kaksakin LEUM GOD! Wo in yuk on in kaksak nu sin God lasr; Ma fal ac mwe insewowo in kaksakinyuk El.
Halleluja! For det er godt å lovsyngja vår Gud, for yndelegt er det, og lovsong høver vel.
2 LEUM GOD El sifilpa musaeak Jerusalem; El sifilpa folokonma mwet sruoh.
Herren byggjer upp Jerusalem, han samlar dei burtdrivne israelitar.
3 El akkeye inse su musalla Ac pwelah kinet kaclos.
Han lækjer deim som hev sundbrote hjarta, og bind um deira verkjande sår.
4 El pakiya pisen itu uh Ac El sang inen kais sie selos.
Han set tal på stjernorne, han nemner deim alle med namn.
5 Leum lasr El fulat ac ku; Lalmwetmet lal tia ku in srikeyuki.
Stor er vår Herre og veldug i magt, på hans vit er det ikkje mål.
6 El tulokunulosyak su pilesreyuk, Ac itungya mwet koluk nu infohk uh.
Herren held dei spaklyndte uppe, dei ugudlege bøygjer han ned til jordi.
7 Yuk on in kaksak nu sin LEUM GOD; Srital ke harp nu sin God lasr.
Syng for Herren med takkesong, syng lov for vår Gud med cither!
8 El asroelik pukunyeng inkusrao; El supwama af nu faclu Ac El oru tuh mah in kap fin inging uh.
han som tekkjer himmelen med skyer, han som lagar regn for jordi, han som let det veksa gras på fjelli.
9 El sang nu sin kosro ma nalos, Ac kite won raven fusr ke elos pang.
Han gjev feet for, ramn-ungarne som ropar.
10 LEUM GOD El tia insewowo ke horse ku, El tia pac engankin mwet mweun pulaik;
Han hev ikkje hug til hestens styrke, han hev ikkje hugnad i mannsens leggjer.
11 Ac El insewowo selos su akfulatyal, Ac lulalfongi ke lungse kawil lal.
Herren hev hugnad i deim som ottast han, deim som ventar på hans miskunn.
12 Kaksakin LEUM GOD, O Jerusalem! Kaksakin God lom, O Zion!
Jerusalem, prisa Herren, Sion, lova din Gud!
13 El akkeye mutunpot lom, Ac El akinsewowoye mwet lom.
For stengerne på dine portar hev han gjort faste, han hev velsigna dine born i deg.
14 El taran masrol ke facl sum tuh in misla; El akkihpye kom ke wheat na wowo.
Han gjev dine grensor fred, han mettar deg med den feitaste kveite.
15 El sang sie sap ku nu sin faclu, Ac ma El fahk uh sa in orekla.
Han sender sin tale til jordi, fort spring hans ord.
16 El oralik snow oana sie kaot, Ac El oralik aunfong oana kutkut.
Han som gjev snø som ull, han strår ut rim som oska.
17 El supwama af yohk kosra oana fikar; Wangin mwet ku in muteng mihsrisr kac.
Han kastar sin is som småe stykke; kven kann standa for hans kulde?
18 Na El sang sap ku lal, ac ice uh kofelik; El supwama eng, ac kof uh asrla.
Han sender sitt ord og smeltar deim, han let vinden sin blåsa, då renn vatn.
19 El fahkak kas lal nu sin mwet lal — Mwe luti lal ac ma sap lal nu sin Israel.
Han hev kunngjort sitt ord for Jakob, sine fyresegner og rettar for Israel.
20 El tia oru ouinge nu sin kutena mutunfacl saya. Elos tia etu ma sap lal. Kaksakin LEUM GOD!
Soleis hev han ikkje gjort med noko folk, og hans rettar - deim kjenner dei ikkje. Halleluja!

< Psalm 147 >