< Psalm 107 >
1 “Sang kulo nu sin LEUM GOD mweyen El wo, Lungkulang lal oan ma pahtpat!”
Prisa Herren, for han er god, for æveleg varer hans miskunn!
2 Kalweni in fahkak kas inge in kaksakin LEUM GOD, Kowos nukewa su El tuh molela. El tuh molikowosla liki mwet lokoalok lowos,
So segjer Herrens utløyste, som han hev løyst ut or naudi,
3 Ac folokinkowosme liki mutunfacl saya, Liki acn kutulap ac roto, liki acn epang ac eir.
som han hev sanka i hop frå landi, frå aust og frå vest, frå nord og frå havet.
4 Kutu selos tuh forfor yen wangin inkanek we in acn mwesis Ac tia ku in konauk inkanek nu ke sie siti elos in muta we.
Dei for vilt i øydemarki, i vegløysa, dei fann ingen by til å bu i.
5 Elos masrinsral ac malu Ac elos fuhleak finsrak lalos.
Hungrige og tyrste var dei, deira sjæl vanmegtast i deim.
6 In ongoiya lalos, elos pang nu sin LEUM GOD Ac El molelosla liki keok lalos.
Då ropa dei til Herren i si naud, or deira trengslor fria han deim ut,
7 El kololosla ke soko inkanek suwohs Nu ke sie siti, yen elos ku in muta we.
og han førde deim på rett veg, so dei gjekk til ein by dei kunde bu i.
8 Fal elos in sang kulo nu sin LEUM GOD ke lungse kawil lal, Ac ke ma wolana El oru nu selos.
Dei skal prisa Herren for hans miskunn og for hans under mot menneskjeborni,
9 El sang ma nimalos su malu, Ac akkihpyalos su masrinsral ke ma wo.
for han metta den tyrste sjæl, og den hungrige sjæl fyllte han med godt.
10 Kutu selos muta in acn lohsr matoltol; Kapiri elos ke mwe kapir osra
Dei sat i myrker og daudeskugge, bundne i stakarsdom og jarn,
11 Mweyen elos lain sap ku lun God Kulana Ac pilesru mwe luti lal.
av di dei hadde tråssa mot Guds ord og vanvyrdt råderne frå den Høgste.
12 Elos totola ke orekma upa lalos. Elos ikori a wangin mwet kasrelos.
Og han bøygde deira hjarto med liding, dei snåva, og der var ingen hjelpar.
13 Na in ongoiya lalos, elos pang nu sin LEUM GOD, Ac El molelosla liki keok lalos.
Då ropa dei til Herren i si naud, frå deira trengslor frelste han deim.
14 El usalosme liki acn lohsr matoltol, Ac wotyalik mwe kapir kaclos.
Han førde deim ut or myrker og daudeskugge, og deira band reiv han sund.
15 Fal elos in sang kulo nu sin LEUM GOD ke lungse pwaye lal, Ac ke ma wolana El oru nu selos.
Dei skal prisa Herren for hans miskunn og for hans under mot menneskjeborni;
16 El kunausya srungul orekla ke osra bronze, Ac koteya polo osra srumasriyen srungul uh.
for han krasa koparportar og hogg sund jarnbommar.
17 Kutu selos mwet lalfon, elos keok ke sripen ma koluk lalos, Ac ke ma sufal lalos.
Dårar var dei for sin brotsveg, og for sine misgjerningar vart dei plåga.
18 Elos tia lungse liye kutena kain in mongo Ac elos apkuran in misa.
Deira sjæl vart leid av all mat, og dei kom nær til daudens portar.
19 Na ke elos sun ongoiya, elos pang nu sin LEUM GOD Ac El molelosla liki keok lalos.
Då ropa dei til Herren i si naud; frå deira trengslor frelste han deim.
20 El akkeyalosla ke sap ku lal, Ac molelosla liki misa.
Han sende sitt ord og lækte deim og berga deim frå deira graver.
21 Fal elos in sang kulo nu sin LEUM GOD ke lungse pwaye lal, Ac ke ma wolana El oru nu selos.
Dei skal prisa Herren for hans miskunn og for hans under mot menneskjeborni
22 Lela elos in sang kulo nu sel ke mwe kisa firir, Ac fahkak orekma nukewa lal ke pusren on.
og ofra takkoffer og fortelja um hans verk med fagnad.
23 Kutu selos kalkal in meoa In suk mwe kasru nu selos ke elos orekma fin oak uh.
Dei som for ut på havet med skip, og som dreiv handel på dei store vatni,
24 Mwet inge liye ma LEUM GOD El ku in oru, Ac ma usrnguk El oru in meoa uh.
dei såg Herrens gjerningar og hans underverk på djupet.
25 El kaskas na, ac eng uh tuhyak upalana Ac mokleak noa uh yokelik.
Han tala og let det koma ein stormvind, og denne reiste havsens bylgjor.
26 Oak uh touyak nwe lucng Ac sifil putati nwe ten. Ke sripen mwe sensen inge, mwet fin oak uh fosrngalana.
Dei for upp imot himmelen, dei for ned i djupi, deira sjæl miste modet i ulukka.
27 Elos tukulkul ac fahsr toptop oana mwet sruhi. Wanginla sripen etu lalos.
Dei raga og tumla som drukne, og all deira visdom vart til inkjes.
28 Na ke ongoiya inge sonolos, elos pang nu sin LEUM GOD Ac El molelosla liki keok lalos.
Då ropa dei til Herren i si naud, or deira trengslor førde han deim ut.
29 El akmisyela paka uh, Ac noa uh mihsla.
Han let storm verta til stilla, og bylgjorne kringum deim tagna.
30 Elos enganak mweyen mihsla, Ac El kololosla nu yen elos akwot in oai we.
Og dei vart glade då dei lagde seg, og han førde deim til den hamni dei ynskte.
31 Lela elos in sang kulo nu sin LEUM GOD ke lungse pwaye lal, Ac ke ma wolana El oru nu selos.
Dei skal prisa Herren for hans miskunn og for hans under mot menneskjeborni
32 Lela elos in fahkulak in walil uh Ac kaksakunul ye mutun un mwet kol lalos.
og høglova honom i folkesamling og lovsyngja honom der dei gamle sit saman.
33 LEUM GOD El akpaoyela infacl uh, Ac El tulokinya unon in kof in tia soror.
Han gjorde elvar til ei øydemark og vatskjeldor til eit turrlende,
34 El ekulla fohk wowo in oana acn mwesis, yen wangin sak ku in kapak we, Ke sripen ma koluk lun mwet su muta we.
fruktsamt land til ei saltheid, for deira vondskap skuld, som budde der.
35 El ekulla acn mwesis nu ke lulu in kof Ac acn pao nu ke unon in kof.
Han gjorde øydemark til innsjø og turrlende til vatskjeldor.
36 Ac El lela tuh mwet su masrinsral in muta we, Na elos musaeak sie siti tuh elos in muta loac.
Og han let hungrige bu der, og dei bygde ein by til å bu i.
37 Elos taknelik ima, ac yukwiya nien grape, Na ke elos kosrani, arulana pus fahko.
Og dei sådde åkrar og planta vinhagar, og dei fekk grøda til å hausta.
38 El akinsewowoye mwet lal, ac akpusye tulik natulos. El oayapa oru tuh cow natulos in tia pueni.
Og han velsigna deim, og dei auka mykje, og av fe gav han deim ikkje lite.
39 Ke pacl mwet lun God elos kutangyukla ac akpusiselyeyuk Ke mwe keok ac moul upa sin mwet lokoalok lalos,
So minka dei att og vart nedbøygde av trykk og trengsla og sorg.
40 God El fahkak sulung lal nu sin mwet su akkeokyalos Ac oru tuh elos in forfor yen wangin inkanek we in acn mwesis uh.
Han som renner ut vanvyrdnad yver hovdingar og let deim villast i veglaus øydemark,
41 Tusruktu El molela mwet ongoiya liki moul in keok lalos Ac oru tuh sou lalos in arulana puseni.
han lyfte upp den fatige or vesaldomen og auka ætterne som ei hjord.
42 Ke mwet suwoswos elos liye ma inge elos engan, A mwet koluk nukewa wanginla ma elos ku in fahk.
Dei ærlege ser det og gled seg, og all vondskap let att sin munn.
43 Lela mwet lalmwetmet in nunku ke ma inge; Lela elos in nunku ke lungse pwaye lun LEUM GOD.
Den som er vis, han gjeve gaum etter dette, og dei må merke Herrens nådegjerningar.