Psalm 104
1 Kaksakin LEUM GOD, O ngunik. O LEUM GOD luk, kom fulatlana! Kom nuknukyang ke sunak ac wolana.
Lova Herren, mi sjæl! Herre min Gud, du er ovleg stor, i høgd og herlegdom er du klædd.
2 Kom afinkomi ke kalem. Kom laknelik kusrao oana sie lohm nuknuk,
Han sveiper seg i ljos som i eit klædeplagg, han spanar ut himmelen som ein tjeldduk,
3 Ac musaela nien muta fulat lom fin kof uh lucng liki kusrao. Kom orekmakin pukunyeng uh oana chariot nutum Ac kasrusr fin eng uh.
han som timbrar sine høgsalar i vatni, han som gjer skyerne til si vogn, han som fer fram på vengjerne åt vinden.
4 Kom oru tuh eng uh in mwe utuk kas lom, Ac sarmelik lun sarom uh oana mwet kulansap lom.
Han gjer vindar til sine englar og logande eld til sine tenarar.
5 Kom oakiya faclu fin pwelung ku la — Ac fah tiana mukuikui.
Han grunnfeste jordi på stolparne hennar, ho skal ikkje verta rikka i all æva.
6 Kom filiya meoa uh fac oana sie nuknuk, Ac kof uh afinya eol uh.
Djupe vatn lagde du yver henne som eit klæde, yver fjelli stod vatni.
7 Ke kai lom, kof uh kaingelik, Ac ke pusren sap lom, elos sa na kaing.
For ditt trugsmål flydde dei, for ditt toremål skunda dei seg burt
8 Kof uh sororla fineol uh me nu infahlfal uh, Nu yen kom orala nu selos.
- fjell steig, dalar sokk - til den staden som du hadde grunnfest for deim.
9 Kom oakiya sie masrol ma elos tia ku in alukela, Tuh elos in tia sifil afinya faclu.
Ei grensa sette du, som dei ikkje skulde skrida yver, dei skal ikkje atter skulde leggja seg yver jordi.
10 Kom oru tuh infacl srisrik in sororma infahlfal uh, Ac infacl lulap in ut inmasrlon inging uh.
Han sender uppkomor fram i dalarne, millom fjelli renn dei.
11 Kof inge orala mwe nim nimen kosro nukewa inimae, Ac kosro donkey nimnim we ac tila malu.
Dei vatnar alle villdyr på marki, villasni sløkkjer torsten sin.
12 Won yen engyeng uh elos oru ahng lalos Ac on ulun sak sisken infacl.
Yver deim bur himmelens fuglar, millom greinerne syng dei.
13 Kom supwama af inkusrao me nu fineol uh, Ac faclu sessesla ke mwe insewowo sum me.
Han vatnar fjelli frå sine høge salar, jordi vert metta av den frukt du skaper.
14 Kom akkapye mah nu sin cow uh, Ac sacn nu sin mwet uh Tuh elos in yukwiya ac konauk mongo nalos kac,
Gras let han gro for feet, og vokstrar til gagn for folk til å få brød fram or jordi,
15 Ac in orala wain in akenganyalos, Ac oil in olive tuh in mwe akmusra, Ac mwe mongo in sang ku nu sin mwet.
og vin som gled menneskjehjarta, til å lata andlitet skina av olje, og avla brød som styrkjer menneskjehjarta.
16 Yokna af in aksroksrokye sak cedar ke inging Lebanon — Sak sunun LEUM GOD, ma El sifacna yukwiya.
Herrens tre vert metta, Libanons cedrar som han hev sett,
17 Won elos orek ahng lalos olo, Won stork elos oru ahng lalos ulun sak fir.
der fuglane byggjer reir, storken som hev sitt hus i cypressarne.
18 Nani lemnak elos muta fineol fulat, Ac kosro coney elos wikwik ye fulu uh.
Dei høge fjelli er for steinbukkarne, bergskortorne er til livd for fjell-grevlingarne.
19 Kom orala tuh malem uh in mwe akilen kais sie malem; Ac faht uh etu na pacl in tili la.
Han gjorde månen til tidarmerke; soli kjenner si nedgangstid.
20 Kom orala fong, na ke pacl lohsr Kosro lemnak ac oatume.
Du sender myrker, og det vert natt, då krek alle villdyr i skogen fram.
21 Lion fusr elos ngutngut ke elos forfor In suk ma nalos su God El akoo nu selos.
Dei unge løvor burar etter ran, og dei krev si føda av Gud.
22 Na ke faht uh takak, elos ac folokla Ac ona ke luf lalos.
Soli gjeng upp, då dreg dei seg heim og legg seg inn i sine bol.
23 Mwet uh ac som nu ke orekma lalos Ac elos ac orekma nwe ke ekela.
Menneskja gjeng ut til si gjerning, til sitt arbeid alt til kvelds.
24 LEUM GOD, puslana ma kom orala! Ke lalmwetmet lom kom orala ma inge nukewa! Faclu sessesla ke ma kom orala.
Kor mange dine gjerningar er, Herre! Du gjorde deim alle med visdom, jordi er full av det du hev skapt.
25 Meoa uh pa ingo, yohk ac sralap, Yen kain in ma moul puspis muta we — Kewana ma yohk ac ma srihk.
Sjå havet, det store og vide! Der krek det i uteljande mengd av dyr både små og store.
26 Oak palang uh kasrusr fac, Ac Leviathan, wet lulap soko ma kom orala, el srital we.
Der gjeng skipi, Livjatan som du hev laga til å leika seg der.
27 Ma inge nukewa elos filiya lulalfongi lalos in kom Tuh kom fah sang mwe mongo nalos ke pacl fal.
Alle ventar dei på deg, at du skal gjeva deim føda i si tid.
28 Kom sang ma nalos ac elos mongo kac, Kom kitalos ac elos kihpkin.
Du gjev deim, dei sankar, du let upp handi, dei vert metta med godt.
29 Ke pacl kom ngetla lukelos, elos sangeng; Ke kom tulokinya momong lom lukelos, elos misa Ac folokla nu ke kutkut ma elos orekla kac.
Du løyner ditt andlit, dei vert forskræmde, du tek burt deira ande, dei døyr og dei vender attende til dusti si.
30 Tuh ke kom sang ngunum, elos orekla ma moul; Kom sang moul sasu nu fin fohk uh.
Du sender ut din ande, dei vert skapte, du nyar upp att skapnaden åt jordi.
31 Lela wolana lun LEUM GOD in oan ma pahtpat! Lela tuh LEUM GOD Elan engan ke ma El orala!
Herrens æra vare æveleg, Herren glede seg i sine gjerningar!
32 El ngetang nu ke faclu, na faclu rarrar; El kahlye fineol uh, na fosryak.
Han som skodar på jordi og ho skjelv, han som rører fjelli og dei ryk.
33 Nga fah on nu sin LEUM GOD ke moul luk nufon; Nga fah onkakin on in kaksak nu sin God luk ke lusenna moul luk.
Eg vil syngja for Herren so lenge eg liver, eg vil lovsyngja min Gud so lenge eg er til.
34 Finsrak tuh on luk in mwe akinsewowoyal, Mweyen engan luk tuku sel me.
Gjev min tale kunde tekkjast honom! Eg vil gleda meg i Herren.
35 Lela tuh mwet koluk in kunausyukla liki faclu. Lela elos in wanginla nwe tok. Kaksakin LEUM GOD, O ngunik! Kaksakin LEUM GOD!
Gjev syndarar måtte kverva burt frå jordi, og ugudlege ikkje lenger finnast! Lova Herren, mi sjæl! Halleluja, lova Herren.
