Soakas 17
1 Wo in kang bread mahi ke inse misla, liki na in wi kufwa in sie lohm ma oasr akukuin we.
Melior est buccella sicca cum gaudio, quam domus plena victimis cum iurgio.
2 Sie mwet kulansap su oaru ac lalmwetmet fah fulat liki sie wen sununta nutin mwet kacto lal, ouinge el ac wi usrui ma lun tulik nutin mwet kacto lal.
Servus sapiens dominabitur filiis stultis, et inter fratres hereditatem dividet.
3 Gold ac silver uh srikeyuk ke e, ac insien mwet uh srikeyuk sin LEUM GOD.
Sicut igne probatur argentum, et aurum camino: ita corda probat Dominus.
4 Mwet koluk uh lohang nu ke nunak koluk, ac mwet kikiap lungse lohng kas kikiap.
Malus obedit linguæ iniquæ: et fallax obtemperat labiis mendacibus.
5 Kom fin aksruksruki mwet sukasrup, kom aklusrongtenye God su oralosla. Ac fah kaiyuk kom, kom fin engankin ongoiya lun mwet ngia.
Qui despicit pauperem, exprobrat factori eius: et qui ruina lætatur alterius, non erit impunitus.
6 Mwet matu uh engankin tulik nutin tulik natulos, oapana ke tulik uh engankin papa tumalos.
Corona senum filii filiorum: et gloria filiorum patres eorum.
7 Sufal mwet leum in fahk kas kikiap, oayapa kas wo tia tuku sin sie mwet lalfon.
Non decent stultum verba composita: nec principem labium mentiens.
8 Kutu mwet uh nunku mu eyeinse uh oana mwenmen. Elos lulalfongi mu ku in sang ma nukewa nu selos.
Gemma gratissima, expectatio præstolantis: quocumque se vertit, prudenter intelligit.
9 Kom fin lungse mwet in lungse kom, kom nunak munas nu selos ke ma koluk elos oru nu sum. Kom fin sikalani in sramsramkin, ac ku in kunauselik inmasrlon sie kawuk.
Qui celat delictum, quærit amicitias: qui altero sermone repetit, separat fœderatos.
10 Kas in kaiyuk sefanna ku in aksuwosyela sie mwet lalmwetmet, a sringsring siofok tia ku in aksuwosyela sie mwet lalfon.
Plus proficit correptio apud prudentem, quam centum plagæ apud stultum.
11 Mwet koluk elos purakak akukuin pacl nukewa, na ac fah supweyukla sie mwet roso sulallal in lainulos.
Semper iurgia quærit malus: angelus autem crudelis mittetur contra eum.
12 Kom fin osun nu sin soko bear ma pisrapasrla natu natul, ac srik sensen lom liki kom fin osun nu sin sie mwet lalfon kafofo ke orekma lusrongten lal.
Expedit magis ursæ occurrere raptis fœtibus, quam fatuo confidenti in stultitia sua.
13 Kom fin eis ma wo ac folokin ke ma koluk, ma koluk fah tia ku in wanginla liki lohm sum.
Qui reddit mala pro bonis, non recedet malum de domo eius.
14 Mutaweyen sie akukuin oana ke sie dam tufahna srasrelik, ke ma inge tulokinya akukuin sac meet liki ac yokelik.
Qui dimittit aquam, caput est iurgiorum: et antequam patiatur contumeliam, iudicium deserit.
15 Aksukosokye sie mwet koluk, ku kapriya sie mwet wangin mwata — lumah luo inge kewa srungayuk sin LEUM GOD.
Qui iustificat impium, et qui condemnat iustum, abominabilis est uterque apud Deum.
16 Wangin sripa sie mwet lalfon in sisla mani nu ke lutlut, mweyen wangin etauk sel.
Quid prodest stulto habere divitias, cum sapientiam emere non possit? Qui altum facit domum suam, quærit ruinam: et qui evitat discere, incidet in mala.
17 Mwet kawuk uh akkalemye lungse lalos pacl nukewa. Ma kunen sou uh in akasrui ke pacl upa.
Omni tempore diligit qui amicus est: et frater in angustiis comprobatur.
18 Mwet na wangin nunak la pa ac orek wulela in akfalye soemoul lun siena mwet.
Stultus homo plaudet manibus cum spoponderit pro amico suo.
19 Mwet su lungse ma koluk elos lungse orek lokoalok. Kom fin konkin mwe kasrup lom pacl nukewa, kom purakak lokoalok.
Qui meditatur discordias, diligit rixas: et qui exaltat ostium, quærit ruinam.
20 Elos su nunak koluk ac kaskas koluk, ac fah wangin ma wo nu selos, a ongoiya mukena.
Qui perversi cordis est, non inveniet bonum: et qui vertit linguam, incidet in malum.
21 Mwe na asor ac toasr nu sin sie papa ma tulik natul uh oru ma lalfon.
Natus est stultus in ignominiam suam: sed nec pater in fatuo lætabitur.
22 Inse engan mwe akkeye monum. A el su kwacna inse toasr, fah akmunasye manol.
Animus gaudens ætatem floridam facit: spiritus tristis exiccat ossa.
23 Mwet nununku sesuwos elos eis mwe eyeinse in lukma. Ke ouinge uh nununku suwohs tiana orekla.
Munera de sinu impius accipit, ut pervertat semitas iudicii.
24 Mwet lalkung elos sulela in akwot nu ke soko inkanek lalmwetmet, a mwet lalfon uh takusrkusr ke inkanek puspis.
In facie prudentis lucet sapientia: oculi stultorum in finibus terræ.
25 Sie tulik lalfon el mwe toasr nu sin papa tumal, ac akmwenye insien nina kiyal.
Ira patris, filius stultus: et dolor matris quæ genuit eum.
26 Tia wo in sang kaiyuk nu sin mwet wangin mwata, ku kalyeiyuk mwet oru ma pwaye. Fin ouinge, nununku uh kihla.
Non est bonum, damnum inferre iusto: nec percutere principem, qui recta iudicat.
27 Mwet lalmwetmet na pwaye elos tia oalinkas. Mwet ma muta misla pa liyaten uh.
Qui moderatur sermones suos, doctus et prudens est: et pretiosi spiritus vir eruditus.
28 Sie mwet lalfon fin muta misla ac tia sramsram, ku in nunkeyuk mu el lalmwetmet.
Stultus quoque si tacuerit, sapiens reputabitur: et si compresserit labia sua, intelligens.
