Micah 5

1 Mwet Jerusalem, orani mwet mweun lowos! Rauniyukyak kut! Elos ac sringil inwalin leum se lasr inge!

No flokkar du deg saman, du dotter «flokk». Skansar hev dei kasta upp imot oss. Med staven slær dei Israels domar på kinnbeinet.

2 LEUM GOD El fahk, “Bethlehem Ephrathah, kom sie sin acn ma srik oemeet in acn Judah, tusruktu nga fah use sie mwet kol lun Israel keim me, su takin sou lal nuna ma oemeet me.”

Men du Betlehem, Efrata, som er so liten til å vera millom bygderne i Juda, frå deg skal eg få meg ein mann som skal vera herre yver Israel. Hans upphav er frå fordom, frå ævordoms dagar.

3 Ouinge LEUM GOD El ac fah fuhleang mwet lal nu inpoun mwet lokoalok lalos nwe ke pacl se mutan se ma ac oswela tulik mukul se inge el isusla. Na mwet Israel wial su muta in sruoh fah folokeni nu yurin mwet lalos sifacna.

Difor gjev han deim yver i ulukka til den tid då ho som skal føda, hev født. Då skal leivningen av brørne hans snu heim att til Israels søner.

4 Ke pacl se el tuku, el fah leumi mwet lal ke ku su tuku sin LEUM GOD me, ac ke wal fulatlana lun LEUM GOD sifacna. Mwet lal fah muta in misla mweyen mwet fin faclu nufon fah akilen fulatlana lal,

Og han skal standa og gjæta i Herrens kraft, i Herrens, sin Guds, høge namn; og dei skal sitja trygt; for no skal han vera stor, til endarne av jordi.

5 ac el fah use misla. Ke mwet Assyria elos ac utyak nu fin acn sesr ac fokolla pot ku lasr, kut fah supwala mwet kol ma ku oemeet lasr in lainulos.

Og han skal vera fred. Kjem Assur inn i landet vårt, stig han inn i borgerne våre, so reiser me imot honom sju hyrdingar, ja, åtte menneskje-hovdingar.

6 Ke ku lun mwe mweun lalos elos fah kutangla Assyria, acn lal Nimrod, ac elos fah molikutla liki mwet Assyria ke mwet Assyria elos utyak nu fin acn sesr.

Og dei skal herja Assurs land med sverd, og Nimrods land alt inn i portarne; og han skal frelsa frå Assur når han kjem inn i landet vårt, og når han stig yver landskilet vårt.

7 Mwet Israel su painmoulla ac fah oana aunfong su tuku sin LEUM GOD me in akoyohuye mutunfacl puspis, ac oana af nu fin ma kapak inima uh. Elos ac fah lulalfongi God, ac tia mwet uh.

Og leivningen av Jakob skal vera midt millom mange folkeslag liksom dogg frå Herren, liksom regnskurer på gras, som ikkje biar på mann eller ventar på menneskjeborn.

8 Elos su ac lula inmasrlon mutunfacl uh ac fah oana soko lion su suk mwe mongo nal in ima uh, ku oana soko lion fusr inmasrlon un sheep in acn musrasra. El ac mahsrikyak inmasrlon sheep uh, atuyang nu faclos ac srelosi in ip srisrik, ac wangin sie in molelosla.

Og leivningen av Jakob skal vera millom heidningarne, midt imillom mange folk, liksom ei løva millom dyr i skogen, liksom ei ungløva inne i saueflokkar. Ho slær ned når ho fer fram, og riv sund, og det er ingen som bergar.

9 Israel ac fah kutangla mwet lokoalok lal ac kunauselosla nukewa.

Høg vere di hand yver uvenerne dine! Må alle fiendarne dine ryddjast ut!

10 LEUM GOD El fahk, “In pacl sac nga fah eisla horse nutuwos ac kunausla chariot nutuwos.

Og det skal ganga soleis på den dagen, segjer Herren, då vil eg rydja ut alle hestarne du hev hjå deg, og øyda vognerne dine.

11 Nga fah kunausla siti nukewa ac ikruiya pot ku nukewa lowos.

Og eg vil rydja ut byarne i landet ditt og riva ned alle borgerne dine.

12 Nga fah kunausla inutnut lowos ac eisla mwet nukewa su muta palye ma ac sikyak uh.

Og eg vil rydja alle trolldomskunster utor henderne på deg; og spåmenner skal ikkje lenger finnast hjå deg.

13 Nga fah kunausla ma sruloala ac sru oal lowos, ac kowos fah tia sifil alyalu nu ke ma kowos sifacna orala.

Eg vil rydja ut dei utskorne gudebilæti dine og minnesteinarne dine, som du hev hjå deg, so du ikkje meir skal bøygja kne for det som henderne dine hev laga.

14 Nga fah koteya ma sruloala ma orekla in lumahl god mutan Asherah in acn suwos, ac kunausla siti lowos nukewa.

Og eg vil riva upp Astarte-stolparne dine or landet ditt, og byarne dine vil eg øyda.

15 Ac in kasrkusrak lulap luk, nga fah oru folok sak luk nu fin mutunfacl nukewa ma tiana akosyu.”

Og i vreide og harm tek eg hemn yver dei heidningfolk som ikkje vilde høyra.