< Luke 24 >

1 Toang na ke len se emeet in wik, mutan inge som nu ke kulyuk uh ac us mwe keng ma elos akoela ah.
Muito cedo no primeiro dia da semana, as mulheres foram até o túmulo, levando os perfumes que haviam preparado.
2 Elos liyauk lah eot sac ipisyukla liki mutun kulyuk sac,
Elas viram que a pedra que fechava a entrada do túmulo havia sido retirada.
3 na elos utyak nu loac; tusruktu elos tiana konauk monin Leum Jesus.
Mas, ao entrarem, não encontraram o corpo do Senhor Jesus.
4 Elos arulana fohsak ke ma inge, na in kitin pacl ah na mwet luo tu me siskalos su nukum nuknuk na saromrom.
Enquanto pensavam sobre o que havia acontecido, apareceram, de repente, dois homens, vestidos com roupas muito brilhantes.
5 Mutan uh arulana sangeng ac faksufi ke mwet luo ah fahk nu selos, “Efu kowos ku suk el su moul inmasrlon mwet misa?
As mulheres ficaram aterrorizadas e se curvaram, colocando seus rostos no chão. Eles disseram às mulheres: “Por que vocês estão procurando entre os mortos aquele que está vivo?
6 El tia oasr inge; el akmoulyeyukyak tari. Esam ma el tuh fahk nu suwos ke el muta Galilee ah:
Ele não está aqui. Ele ressuscitou! Lembrem-se do que ele lhes disse, enquanto vocês ainda estavam na Galileia:
7 ‘Wen nutin Mwet el ac fah itukyang nu inpoun mwet koluk, ac el ac fah anwuki fin sakseng soko, na tukun len tolu el ac fah sifil moulyak.’”
‘O Filho do Homem deve ser entregue nas mãos dos homens maus. Ele deve ser crucificado. E no terceiro dia ressuscitará.’”
8 Na mutan uh elos esamak kas lal inge,
Então, elas se lembraram do que Jesus havia dito.
9 ac folokla liki kulyuk uh, ac fahkak ma inge nukewa nu sin mwet singoul sie, weang pac mwet wialos saya.
Quando voltaram do túmulo, disseram tudo o que tinha acontecido aos onze discípulos e para todos os outros que lá estavam.
10 Mutan inge pa Mary Magdalene, Joanna, ac Mary nina kial James. Eltal, ac kutu pac mutan saya ma welultal, pa tukeni fahkak ma inge nu sin mwet sap uh.
As mulheres que disseram aos apóstolos o que havia acontecido foram Maria Madalena, Joana, Maria, mãe de Tiago, e outras mulheres que estavam com elas.
11 A mwet sap elos nunku mu mutan inge sramsram wel, oru elos tiana lulalfongelos. [
Mas, isso tudo não fazia sentido para eles; então, não acreditaram no que as mulheres tinham dito.
12 Tusruktu Peter el tuyak ac kasrusr nu ke kulyuk uh. El kui nu ten ac liyauk nuknuk linen mukena. Na el folokla nu lohm sel ac arulana fwefela ke ma sikyak uh.]
No entanto, Pedro se levantou e correu até o túmulo. Ele se abaixou e olhou para dentro e viu apenas o lençol de linho na sepultura. Depois, ele voltou para casa, pensando sobre o que havia acontecido.
13 In len sac pacna, luo pac selos fahsr in som nu in sie siti srisrik pangpang Emmaus, sahp ac mael itkosr liki acn Jerusalem,
No mesmo dia, dois discípulos estavam caminhando para uma vila chamada Emaús, cerca de onze quilômetros de distância de Jerusalém.
14 ac eltal tukeni sramsramkin ma nukewa ma sikyak uh.
Eles conversavam sobre o que havia acontecido.
15 Ke eltal kaskas ac asiyuki ke ma inge, Jesus sifacna el kalukyang nu yoroltal ac welultal fahsr.
Enquanto debatiam sobre isso, Jesus surgiu e começou a caminhar com eles.
16 Eltal liyal, tusruktu eltal tiana akilenul.
Mas eles, por algum motivo, não o reconheceram.
17 Jesus el fahk nu seltal, “Mea komtal fahsr srumun an?” Eltal tukeni tui, ac ngetnget in asor.
Jesus lhes perguntou: “O que vocês estão discutindo, enquanto caminham?” Eles pararam e seus rostos estavam tristes.
18 Sie seltal su pangpang Cleopas el siyuk sel, “Mea, kom mukena pa mwet mutwata se nu Jerusalem ma tia etu ke ma orek we ke len ekasr somla me?”
Um deles, chamado Cleopas, respondeu: “Você está apenas de passagem por Jerusalém? Talvez, você seja a única pessoa que não sabe sobre as coisas que aconteceram nos últimos dias.”
19 Ac Jesus el siyuk, “Mea ingan?” Na eltal fahk, “Ma uh ma sikyak nu sel Jesus lun Nazareth. Mwet se inge el sie mwet palu, su kas in luti ac orekma lal arulana ku ye mutun God ac mwet uh.
“Que coisas?” Jesus perguntou. Eles responderam: “Sobre Jesus de Nazaré. Ele foi um profeta que falava com autoridade e realizou grandes milagres diante de Deus e de todas as pessoas.
20 Mwet tol fulat lasr ac mwet kol saya elos eisalang in nununkeyuk, na elos wotela elan anwuki fin sakseng.
Mas, nossos grandes sacerdotes e líderes o entregaram para ser condenado à morte e, então, ele foi crucificado.
21 Ac kut tuh finsrak mu el pa ac aksukosokyela Israel uh! Sayen ma inge, misenge len se aktolu tukun ma inge sikyak.
Nós tínhamos esperança de que ele fosse aquele que tivesse vindo para salvar Israel. Faz três dias que tudo isso aconteceu.
22 Kutu sin mutan ke u lasr uh aklutye kut. Elos toang na som nu ke kulyuk sac,
Mas depois, algumas mulheres em nosso grupo nos surpreenderam.
23 tuh tia ku in konauk manol. Elos foloko ac fahk lah elos liye sie aruruma ke lipufan, su fahk nu seltal mu el sifil moul.
Ao amanhecer, elas foram ao túmulo e não encontraram o corpo de Jesus. Elas voltaram, dizendo que tiveram uma visão de anjos, que lhes disseram que Jesus está vivo.
24 Kutu sin mwet wiasr uh som nu ke kulyuk sac ac konauk oana ma mutan elos srumun ah, tusruk elos tiana liyalak.”
Fomos até o túmulo e encontramos tudo exatamente como as mulheres tinham dito. Mas, não o vimos.”
25 Na Jesus el fahk nu seltal, “Pwaye lah komtal arulana afon! Efu ku pahtlac fuk komtal in lulalfongi ma nukewa ma mwet palu ah fahk?
Jesus lhes disse: “Como vocês são cegos! Como são lentos em acreditar em tudo o que os profetas disseram!
26 Ya tia eneneyuk tuh Christ elan keok ke ma inge, na el fah utyak nu in wolana lal?”
O Messias não tinha que sofrer, antes que pudesse receber toda a sua glória?”
27 Ac Jesus el aketeya nu seltal ma fwack kacl in Ma Simusla nukewa, mutawauk ke book lal Moses, fahsru nu ke ma simla sin mwet palu nukewa.
Então, começando pelos livros de Moisés e passando por todos os profetas, ele explicou àqueles discípulos tudo o que estava escrito nas Sagradas Escrituras que falava sobre ele.
28 Ke eltal apkuran in sun siti srisrik se eltal fahsr nu we ah, Jesus el oru acnu mu el ac fahla na.
Quando eles se aproximaram da vila para onde seguiam, Jesus continuou a caminhar como se fosse para um lugar mais adiante.
29 Tuh eltal ikolilya ac fahk, “Tari muta yorosr, mweyen fongeni pa inge.” Ouinge el utyak ac mongla yoroltal.
Mas, eles insistiram com ele, dizendo: “Por favor, venha e fique conosco! Está ficando tarde, e a noite está quase chegando.” Então, Jesus ficou com eles.
30 El muta in welultal mongo, na el eis bread ac pre lac kac, na el kunsalik ac sang nu seltal.
Quando se sentou para comer com eles, Jesus pegou o pão e deu graças a Deus. Depois, partiu o pão e deu a eles.
31 Na ikakla mutaltal ac eltal akilenulak, ac in pacl sacna el wanginla liki ye mutaltal.
Então, seus olhos foram abertos e eles reconheceram Jesus. Depois, ele desapareceu da vista deles.
32 Na eltal fahk nu sin sie sin sie, “Ya insiasr tia fusrfusryak ke engan, oana sie e tayak in kut, ke el sramsram nu sesr inkanek uh ac aketeya nu sesr ke Ma Simusla?”
Os dois discípulos disseram um para o outro: “Os nossos pensamentos não pareciam estar em chamas, enquanto ele conversava e nos explicava as Sagradas Escrituras?”
33 Eltal sulaklak na tuyak ac folokla nu Jerusalem ac konauk mwet tuma lutlut singoul sie, wi kutu pac mwet saya uh,
Eles se levantaram imediatamente e voltaram para Jerusalém. Lá, encontraram os onze discípulos, além de outras pessoas que estavam reunidas com eles,
34 su fahk nu seltal, “Pwayena lah Leum el moulyak! El sikyang nu sel Simon!”
que diziam: “O Senhor realmente ressuscitou! Ele apareceu a Simão.”
35 Na mwet luo ah akkalemye nu selos ma sikyak inkanek ah, ac ke eltal akilenak Leum ke el kunsalik bread uh.
Depois, os dois discípulos, que haviam acabado de chegar, contaram para os outros discípulos o que havia acontecido na estrada e como tinham reconhecido Jesus quando ele partiu o pão.
36 Ke pacl se eltal srakna srumun ma inge, Jesus sifacna el sikyak inmasrlolos [ac fahk nu selos, “Misla nu suwos.”]
Enquanto conversavam, o próprio Jesus apareceu no meio deles e disse: “Paz para vocês!”
37 Elos arulana tuninfongla, ac nunku mu elos liyauk inut se.
Eles ficaram espantados e assustados, pensando ter visto um fantasma.
38 Na el fahk nu selos, “Efu kowos ku sangeng? Efu kowos ku alolo in nunak lowos uh?
Ele lhes perguntou: “Por que vocês estão com medo? Por que estão duvidando?
39 Ngetma liye pouk ac niuk, ac liye lah nga pa inge. Kahlyuwi na kowos ac fah etu na pwaye, tuh inut uh wangin ikwa ac sri kac oana ke kowos liye keik uh.” [
Olhem para as minhas mãos e para os meus pés. Vejam! Sou eu. Toquem em mim e vocês terão certeza, pois um espírito não é feito de carne e ossos, como vocês estão vendo que eu tenho?”
40 El fahk ma inge, ac kolang paol ac nial nu selos.]
Ao dizer isso, Jesus lhes mostrou as mãos e os pés.
41 Elos srakna tia ku in lulalfongi, ke sripen arulana yohk fwefela ac engan lalos. Na el siyuk selos, “Ya oasr mongo yuruwos inge?”
Mas, eles ainda não acreditavam, porque estavam muito animados e maravilhados. Ele lhes perguntou: “Vocês têm alguma coisa para eu comer?”
42 Elos sang nu sel ipin ik manman se,
Eles lhe deram um pedaço de peixe assado.
43 ac el eis ac kang ye mutalos.
Então, ele pegou o peixe e o comeu na frente deles.
44 Na el fahk nu selos, “Pa inge ma nga tuh fahk nu suwos ke nga srakna muta yuruwos ah: Ma nukewa ma simla keik in Masap lal Moses, in ma simusla lun mwet palu, ac in book in [Psalm] uh enenu na in akpwayeiyukla.”
Depois, Jesus lhes disse: “Foi isso que eu lhes expliquei enquanto ainda estávamos juntos. Tudo o que foi escrito sobre mim na Lei de Moisés, nos livros dos Profetas e nos Salmos precisava acontecer.”
45 Na el ikasla nunak lalos in kalem ke Ma Simusla uh,
Então, ele abriu as mentes deles para que fossem capazes de entender as Sagradas Escrituras.
46 ac fahk nu selos, “Pa inge ma simla uh: Christ el ac fah keok, ac el ac fah moulyak liki misa ke len se aktolu,
Ele lhes disse: “Assim está escrito que o Messias sofreria e ressuscitaria no terceiro dia. E em seu nome,
47 ac ke inel, pweng ke auliyak ac nunak munas ke ma koluk enenu in lutiyuk in facl nukewa, mutawauk Jerusalem.
o arrependimento para o perdão dos pecados seria anunciado para todas as nações, começando por Jerusalém.
48 Kowos mwet loh ke ma inge.
Vocês são testemunhas de tudo isso.
49 Ac nga ac fah supwama nu fowos ma su Papa tumuk El wulela kac. Tusruktu kowos enenu in mutana in siti uh nwe ke na ku lucng me fah tuku nu fowos.”
Agora, eu irei lhes mandar o que o meu Pai prometeu, mas, esperem na cidade até que tenham recebido o poder do céu.”
50 Na el kololosla nu likin siti uh ac som apkuran nu Bethany, ac el srukak paol nu faclos ac akinsewowoyalos.
Então, ele os levou para fora da cidade e, quando se aproximaram de Betânia, Jesus levantou as suas mãos e os abençoou.
51 Ke pacl se el akinsewowoyalos inge, el som lukelos, [ac utukyak el nu inkusrao.]
Enquanto os abençoava, se afastou deles e foi levado para o céu.
52 Elos alu nu sel, tari elos folokla nu Jerusalem, sesseslana ke engan,
Eles o adoraram e depois voltaram cheios de alegria para Jerusalém.
53 ac len nukewa elos muta in Tempul ac sang kulo nu sin God.
Eles estavam sempre no Templo, louvando a Deus.

< Luke 24 >