Luke 2
1 In pacl sac Tokosra Fulat Augustus el sapkin sie oaoa lulap in orek in acn nukewa ma oan ye nununku lun acn Rome.
Og det skjedde i de dager at det utgikk et bud fra keiser Augustus at all verden skulde innskrives i manntall.
2 Quirinius pa governor lun acn Syria ke oaoa se emeet inge srola.
Dette var den første innskrivning, i den tid Kvirinius var landshøvding i Syria.
3 Ouinge mwet nukewa elos som, kais sie nu in acn sel sifacna, in simla inel we.
Og alle gikk for å la sig innskrive, hver til sin by.
4 Joseph el som liki siti srisrik Nazareth in acn Galilee nu in siti srisrik Bethlehem in acn Judea, acn ma Tokosra David el isusla we. Joseph el tuh som nu we mweyen el ma in sruf lal David.
Men også Josef drog op fra Galilea, fra byen Nasaret, til Judea, til Davids stad, som heter Betlehem, fordi han var av Davids hus og ætt,
5 Ke sripen el akoo in payukyak sel Mary, oru eltal tukeni som in tuh simla inelos. Mary el pitutu,
for å la sig innskrive sammen med Maria, sin trolovede, som var fruktsommelig.
6 ac ke eltal muta Bethlehem, sun pacl in isus lal.
Men det skjedde mens de var der, da kom tiden da hun skulde føde.
7 El oswela wounse mukul natul, nokmulla ke ipin nuknuk, ac fililya in nien mongo lun kosro — mweyen wangin acn elos in muta we ke lohm in mongla lun mwet fahsr.
Og hun fødte sin sønn, den førstefødte, og svøpte ham og la ham i en krybbe, fordi det ikke var rum for dem i herberget.
8 Oasr kutu mwet shepherd in acn sac, su muta inima uh ke fong sac in karingin un sheep natulos.
Og det var nogen hyrder der på stedet, som var ute på marken og holdt nattevakt over sin hjord.
9 Sie lipufan lun Leum sikyang nu selos, ac wolana lun Leum kalmelik ac tololosyak. Elos arulana sangengla kac.
Og se, en Herrens engel stod for dem, og Herrens herlighet lyste om dem, og de blev meget forferdet.
10 Tuh lipufan sac fahk nu selos, “Nimet sangeng! Nga us pweng wo nu suwos, su ac fah arulana akenganye mwet nukewa.
Og engelen sa til dem: Forferdes ikke! for se, jeg forkynner eder en stor glede, som skal vederfares alt folket!
11 Tuh isusla nu suwos misenge in siti sel David, sie Mwet Lango, su Leum Christ!
Eder er idag en frelser født, som er Kristus, Herren, i Davids stad.
12 Pa inge mwe akpwaye nu suwos uh: kowos ac fah konauk tulik fusr se pipla ke ipin nuknuk, ac oan in nien mongo lun kosro.”
Og dette skal I ha til tegn: I skal finne et barn svøpt, liggende i en krybbe.
13 In kitin pacl ah na, oasr sie u lulap ke lipufan inkusrao sikyang wi lipufan sac; elos on ac kaksakin God:
Og straks var det hos engelen en himmelsk hærskare, som lovet Gud og sa:
14 “Wolana nu sin God in fulatlana, Ac misla fin faclu nu sin mwet su El insewowo kaclos!”
Ære være Gud i det høieste, og fred på jorden, i mennesker hans velbehag!
15 Ke lipufan uh som lukelos nu inkusrao, mwet shepherd elos fahk nu sin sie sin sie, “Kut som nu Bethlehem ac liye ma se sikyak inge, su God El fahkak nu sesr kac.”
Og det skjedde da englene var faret fra dem op til himmelen, da sa hyrdene til hverandre: La oss nu gå like til Betlehem og se dette som har hendt, og som Herren har kunngjort oss!
16 Ouinge elos sulaklak som ac konalak Mary ac Joseph, ac liye tulik fusr sac oan in nien mongo lun kosro.
Og de skyndte sig og kom og fant både Maria og Josef, og barnet som lå i krybben;
17 Ke mwet shepherd uh liyal, elos srumun kas ma lipufan sac fahk nu selos ke tulik sac.
og da de hadde sett det, fortalte de dem det ord som var sagt dem om dette barn.
18 Mwet nukewa ma lohng ah elos arulana fwefela ke kas lun mwet shepherd ah.
Og alle som hørte det, undret sig over det som blev dem sagt av hyrdene;
19 A Mary el esam ma inge nukewa, ac el arulana nunku yohk kac.
men Maria gjemte alle disse ord og grundet på dem i sitt hjerte.
20 Mwet shepherd elos folokla, ac yuk on in kaksakin God ke ma nukewa elos lohng ac liye. Ma nukewa sikyak oana ke lipufan sac fahk nu selos ah.
Og hyrdene vendte tilbake, og priste og lovet Gud for alt det de hadde hørt og sett, således som det var blitt sagt dem.
21 Tukun len oalkosr, ke sun pacl fal nu sin tulik sac in kosreyukla, itukyang inel Jesus — ine se ma lipufan sac tuh sang nu sel meet liki tulik sac srimetak insien nina kial ah.
Og da åtte dager var til ende, og han skulde omskjæres, blev han kalt Jesus, det navn som engelen hadde nevnt før han blev undfanget i mors liv.
22 Sun pacl fal in oru alu in aknasnas, oana ma simla in Ma Sap lal Moses. Ke ma inge Joseph ac Mary eltal usla tulik sac nu Jerusalem in eisalang nu sin Leum God,
Og da deres renselses-dager efter Mose lov var til ende, førte de ham op til Jerusalem for å stille ham frem for Herren -
23 oana ke simla in Ma Sap lun Leum God, fahk mu: “Wounse mukul nukewa enenu in kisakinyukyang nu sin Leum God.”
som det er skrevet i Herrens lov: Alt mannkjønn som åpner mors liv, skal kalles hellig for Herren -
24 Eltal oayapa som in tuh kisakin luo wuleoa ku luo wule fusr, oana ke oakwuk lun Ma Sap lun Leum God.
og for å gi offer, efter det som er sagt i Herrens lov, et par turtelduer eller to due-unger.
25 In pacl sac oasr mukul se muta in Jerusalem pangpang Simeon. El sie mwet suwoswos su arulana akfulatye God in moul lal, ac el soano moliyukla lun Israel. Ngun Mutal welul,
Og se, det var en mann i Jerusalem ved navn Simeon, og denne mann var rettferdig og gudfryktig og ventet på Israels trøst; og den Hellige Ånd var over ham,
26 ac akkalemyeang nu sel mu el ac fah tiana misa nwe ke na el liye Messiah, su Leum God El wulela kac.
og det var åpenbaret ham av den Hellige Ånd at han ikke skulde se døden før han hadde sett Herrens salvede.
27 Ngun Mutal el kololla Simeon nu in Tempul. Ke papa ac nina kien tulik Jesus usalak nu in Tempul in oru oana ma oakwuk lun Ma Sap,
Han kom, drevet av Ånden, inn i templet, og da foreldrene førte barnet Jesus inn for å gjøre med ham som skikk var efter loven,
28 Simeon el eis tulik sac, kafsalak inpaol, ac kaksakin God ac fahk:
da tok han ham på sine armer og lovet Gud og sa:
29 “Leum God, wulela lom akpwayeyuk. Inge kom ku in fuhlela mwet kulansap lom in som in misla.
Herre! nu lar du din tjener fare herfra i fred, efter ditt ord;
30 Ke mutuk sifacna nga liye tari molela lom,
for mine øine har sett din frelse,
31 Su kom akoela ye mutun mwet in mutanfacl nukewa:
som du har beredt for alle folks åsyn,
32 Sie kalem in fahkak ma lungse lom nu sin mwet pegan, Ac in ase wolana lom nu sin mwet lom, mwet Israel.”
et lys til åpenbarelse for hedningene, og en herlighet for ditt folk Israel.
33 Papa ac nina kien tulik sac arulana lut ke ma Simeon el fahk kacl.
Og hans far og hans mor undret sig over det som blev talt om ham.
34 Simeon el akinsewowoyaltal ac fahk nu sel Mary, nina kial, “Tulik se inge solla sin God nu ke musalla ac musaiyukyak lun mwet puspis in Israel. El ac fah sie akul sin God me, su mwet puspis ac fah kaskas lainul,
Og Simeon velsignet dem, og sa til hans mor Maria: Se, denne er satt til fall og opreisning for mange i Israel, og til et tegn som blir motsagt;
35 ac ma inge ac fah fahkak nunak lukma su oan in elos. Ac kom ac fah arulana asor, oana ke sie cutlass kosroh fakisya in ngunum.”
men også din sjel skal et sverd gjennemstinge, forat mange hjerters tanker skal bli åpenbaret.
36 In pacl sac tuh oasr pac mutan palu se, inel pa Anna, acn natul Phanuel sin sruf lal Asher. El arulana matuoh. El tuh payuk ke el mutan fusr ac muta yurin mukul tumal ah yac itkosr,
Og der var en profetinne, Anna, Fanuels datter, av Asers stamme; hun var kommet langt ut i årene, hadde levd med sin mann i syv år efter sin jomfrustand,
37 na el katinmasla, ac mukena muta nwe ke el sun yac oalngoul akosr. El tiana illa liki Tempul, a el mutana we in alu, lalo ac pre ke len ac fong.
og nu for sig selv som enke inntil en alder av fire og åtti år; hun vek aldri fra templet, men tjente Gud med faste og bønn natt og dag.
38 In pacl sacna el kalukyang nu yoroltal ac sang kulo nu sin God, na el kaskas ke tulik sac nu sin mwet nukewa su tupan molela lun God nu sin Jerusalem.
Og hun trådte til i samme stund og priste Gud, og hun talte om ham til alle dem som ventet på forløsning for Jerusalem.
39 Ke Joseph ac Mary eltal akfalyela ma nukewa ma oakwuki ke Ma Sap lun Leum God, na eltal folokla nu Galilee, nu in acn seltal Nazareth.
Og da de hadde fullført alt efter Herrens lov, vendte de tilbake til Galilea, til sin by Nasaret.
40 Tulik sac kapak ac kui ac el sesseslana ke lalmwetmet, ac lungkulang lun God oan facl.
Men barnet vokste og blev sterkt og fullt av visdom, og Guds velbehag var over ham.
41 In yac nukewa, papa ac nina kial Jesus eltal ac som nu Jerusalem in wi Kufwen Alukela.
Og hans foreldre drog hvert år til Jerusalem til påskefesten.
42 Ke Jesus el sun yac singoul luo matwal, eltal som pac nu ke kufwa uh oapana pacl nukewa.
Og da han var tolv år gammel, drog de der op, som det var skikk på høitiden;
43 Ke safla kufwa uh, eltal mutawauk in folok nu yen seltal, tusruk Jesus el mutana Jerusalem tia welultal. Papa ac nina kial tiana etu lah ouinge.
og da de hadde vært der de dager til ende, og de vendte hjem igjen, blev barnet Jesus tilbake i Jerusalem, og hans foreldre visste ikke om det.
44 Eltal nunku mu el oasr na inmasrlon un mwet uh, oru eltal fahsr len fon se, na eltal fah mutawauk in sokol inmasrlon sou ac mwet kawuk lalos.
Men da de trodde at han var i reisefølget, kom de en dags reise frem, og lette efter ham blandt slektninger og kjenninger;
45 Eltal tiana konalak, na eltal sifil folokla nwe Jerusalem in sokol.
og da de ikke fant ham, vendte de tilbake til Jerusalem og lette efter ham.
46 Ke len se aktolu, eltal konalak in Tempul uh. El muta inmasrlon mwet luti in lohngolos ac kusen siyuk selos.
Og det skjedde tre dager derefter, da fant de ham i templet; der satt han midt iblandt lærerne og hørte på dem og spurte dem,
47 Mwet nukewa su lohngol elos arulana fwefela ke top lalmwetmet lal.
og alle som hørte ham, var ute av sig selv av forundring over hans forstand og svar.
48 Papa ac nina kial eltal arulana lut ke eltal liyalak, ac nina kial el fahk nu sel, “Wen, efu kom ku oru ouinge nu sesr? Nga ac papa tomom ah arulana fosrngala ke sukyom.”
Og da de så ham, blev de forferdet, og hans mor sa til ham: Barn! hvorfor gjorde du oss dette? Se, din far og jeg har lett efter dig med smerte.
49 Ac el topuk ac fahk, “Efu ku komtal sukyu? Ya komtal tia etu tuh fal nga in muta in lohm sin Papa tumuk?”
Og han sa til dem: Hvorfor lette I efter mig? Visste I ikke at jeg må være i min Faders hus?
50 Tusruktu eltal tiana kalem ke top lal ah.
Men de forstod ikke det ord han talte til dem.
51 Na Jesus el welultal folokla nu Nazareth, yen ma el aksoltal we. Nina kial el esam ma inge nukewa ac filiya in oanna in nunak lal.
Og han gikk ned med dem og kom til Nasaret og var dem lydig. Og hans mor gjemte alle disse ord i sitt hjerte.
52 Ac Jesus el kapkapak in lalmwetmet ac in lumahl, ac el arulana ohi yurin God ac yurin mwet uh.
Og Jesus gikk frem i visdom og alder og yndest hos Gud og mennesker.
