Job 39
1 Ku kom etu ke pacl nani lemnak fineol uh ac isusla? Kom nu liye ke deer lemnak uh isus uh?
Kent gij de tijd, waarop de gemzen springen, Neemt gij het jongen der hinden waar;
2 Kom etu lah eltal ac pitutu malem ekasr elos fah isusla? Ac kom etu pacl in isus lalos uh?
Telt gij de maanden van haar dracht, Bepaalt gij de dag, dat zij werpen?
3 Kom etu ke pacl elos ac kuruweni Ac oswela natu natulos uh nu faclu?
Ze krommen zich, drijven haar jongen uit, En haar weeën zijn heen;
4 Natu natulos uh ac kapak ac arulana fokokoi inima uh; Elos ac som ac tia sifil foloko.
Haar jongen worden sterk, groeien op in de steppe, Lopen weg, en keren niet tot haar terug!
5 “Su ikasla donkey lemnak uh? Su fuhlela eltal in forfor sukosok?
Wie heeft den woudezel in vrijheid gelaten, Wie dien wilde de boeien geslaakt,
6 Nga sang acn mwesis uh tuh in acn in muta lalos, Ac lela elos in muta yen wangin mwet muta we, ac wangin mah ku in kapak we.
Hem, wien Ik de woestijn tot woning gaf, De zilte steppe tot verblijf;
7 Elos muta yen loes liki oraru lun siti uh, Ac wangin mwet ku in akmunayalosla ac sap elos in orekma.
Die spot met het lawaai van de stad, Die zich niet stoort aan het razen der drijvers;
8 Fineol uh pa acn mahsrik ma elos mongo we, Ac suk ma folfolsra elos in kang.
Die de bergen als zijn weide doorsnuffelt, En naar al wat groen is, neust.
9 “Ya soko cow lemnak ac ku in orekma lom? Ku el ac lungse motul in lohm sin kosro nutum uh?
Wil de woudos ù dienen, Aan ùw krib overnachten;
10 Ku kom ku in kapriya soko ke sucl ac oru elan pikin ima lom uh? Ku oru elan amakin mwe kulkul inima lom uh?
Slaat gij een touw om zijn nek, Egt hij de voren achter ú?
11 Kom ku in lulalfongi ke fokoko lun manol, Ac finsrak mu elan oru orekma toasr lom uh?
Vertrouwt ge op hem om zijn geweldige kracht, Laat ge aan hem uw arbeid over;
12 Ya kom lulalfongi elan usani fokin ima ma kom kosrani uh Ac orani wheat uh nu ke acn in kulkul wheat lom uh?
Rekent ge op hem, om uw oogst te gaan halen, En uw graan op uw dorsvloer te brengen?
13 “Posohksok lulap lun ostrich finne pisrpisr ke pikpik uh, Tuh ostrich uh tia ku in sohk oana stork uh.
Vrolijk klapwiekt de struis, De moeder van kostbare veren en pennen,
14 Ostrich uh filiya atro natulos ah fin fohk uh, Fusrfusr lun fohk uh in mau ku in fisrik atro uh.
Maar die haar eieren stopt in de grond, En ze uitbroeien laat op het zand.
15 El tia nunku lah nia se ku in longya, Ku kosro lemnak ac fukulya.
Ze vergeet, dat een voet ze vertrappen kan, Dat de wilde beesten ze kunnen verpletteren;
16 El oru oana in tia ma natul pa atro uh. El tia nunku lah ac wangin sripen kemkatu lal uh.
Ze is hard voor haar jongen, alsof het de hare niet zijn, Het deert haar niet, al is haar moeite vergeefs:
17 Nga pa tuh oru elan lalfon, Ac tia sang etauk nu sel uh.
Want God heeft haar de wijsheid onthouden, Geen verstand haar geschonken.
18 Tusruktu el fin mukuiyak elan kasrusr El ac isrun na soko horse ac mwet ma kasrusr fac uh.
Toch rent ze weg, zodra de boogschutters komen, En spot met het paard en zijn ruiter!
19 “Job, ku kom pa oru horse uh in fokoko, Ac sang unac fin kwawalos in srosro uh?
Geeft gij het paard zijn heldenmoed, Hebt gij zijn nek met kracht bekleed;
20 Ku kom pa oru elos in sro oana locust uh, Ac aksangengye mwet uh ke mongin fwaclos uh?
Laat gij als een sprinkhaan het springen, Laat gij het hinniken, geweldig en fier?
21 Elos ac rarala ac kihling infohk infahlfal uh; Elos ac yuyang nu ke mweun ke kuiyalos nufon.
Het draaft door het dal, het juicht in zijn kracht, En stormt op de wapenen aan;
22 Elos tia etu sangeng, Ac wangin cutlass ku in oru elos in foloki.
Het spot met angst, wordt nimmer vervaard, En deinst niet terug voor het zwaard.
23 Kufwen mweun ma mwet kasrusr faclos uh us Ac erarrar ac saromrom ke kalmen faht uh.
Boven op zijn rug rammelt de koker met pijlen, Bliksemt de lans en de speer;
24 Elos ac rarak ke tufal uh, ac sroak kasrusr nu meet. Pacl mwe ukuk uh kasla, elos tia ku in oakwuki.
Ongeduldig, onstuimig verslindt het de bodem, Niet meer te temmen, als de bazuinen weerschallen.
25 Pacl nukewa mwe ukuk uh ac kas uh elos ac ngorla; Elos ku in ngokak mweun uh meet liki elos apkuranyang nu kac, Ac elos lohng pusren sapsap lun mwet kol lun mwet mweun uh.
Bij iedere trompetstoot roept het: Hoera! Van verre reeds snuift het de strijd, De donderende stem van de leiders, Het schreeuwen der krijgers!
26 “Ya won hawk uh lutlut sohksok sum Ke el ac asroelik posohksok lal nu eir uh?
Stijgt de sperwer op door uw beleid, En slaat hij zijn vleugels uit naar het zuiden?
27 Ku eagle uh soano sapsap lom Tuh elan orala ahng lal uh yen fulat fineol uh?
Neemt op uw bevel de gier zijn vlucht, En bouwt hij zijn nest in de hoogte?
28 El ac orala acn in muta lal uh fin eot ma oan yen fulat oemeet fineol uh, Ac oru acn tohktok fineol uh in nien wikla ku lal.
Hij woont en nestelt op rotsen, Op steile en ontoegankelijke klippen;
29 El ac muta we ac ngetnget liye acn loes ac acn apkuran, In konauk ma elan uniya ac kang.
Van daar beloert hij zijn prooi, Uit de verte spieden zijn ogen.
30 Eagle uh ac toeni raunela monin ma misa, Ac eagle fusr uh ac nim srah kac uh.”
Zijn jongen slurpen bloed, Waar lijken liggen, hij is er terstond!
