Job 37
1 Eng upa uh oru insiuk kihmkim arulana upa.
Super hoc expavit cor meum, et emotum est de loco suo.
2 Kowos nukewa porongo pusren God, Ac lohng pusren pulahl su tuku ke oalul me.
Audite auditionem in terrore vocis eius, et sonum de ore illius procedentem.
3 El supu sarom uh sasla in acn engyeng uh, Liki tafun faclu nwe ke tafun yen ngia.
Subter omnes cælos ipse considerat, et lumen illius super terminos terræ.
4 Na ngirngir lun pusracl lohngyukyak, Pusra ku ac fulat lun pulahl uh Ac sarom uh wi pacna fahsr.
Post eum rugiet sonitus, tonabit voce magnitudinis suæ, et non investigabitur, cum audita fuerit vox eius.
5 Ke sap ku lun God, ma na usrnguk sikyak, Ma na yohk su kut tia ku in kalem kac.
Tonabit Deus in voce sua mirabiliter, qui facit magna et inscrutabilia.
6 El sap snow uh in putati nu faclu, Ac supu af na matol in kurrauk faclu.
Qui præcipit nivi ut descendat in terram, et hiemis pluviis, et imbri fortitudinis suæ.
7 El tulokinya orekma lun mwet uh; El oru in kalem selos ma El ku in oru.
Qui in manu omnium hominum signat, ut noverint singuli opera sua.
8 Kosro lemnak uh som nu in luf kialos.
Ingredietur bestia latibulum, et in antro suo morabitur.
9 Eng in paka tuku eir me, Ac ohu na upa tuku epang me.
Ab interioribus egredietur tempestas, et ab Arcturo frigus.
10 Momong lun God orala kof uh in kekela, Ac ekulla kof uh nu ke ice matoltol.
Flante Deo concrescit gelu, et rursum latissimæ funduntur aquæ.
11 Sarom uh ac sarmelik liki pukunyeng uh,
Frumentum desiderat nubes, et nubes spargunt lumen suum.
12 Ke ac mukuiyak oana ma lungse lun God. Sarom uh ac oru ma nukewa ma God El sapkin uh, In acn nukewa fin faclu.
Quæ lustrant per circuitum, quocumque eas voluntas gubernantis duxerit, ad omne quod præceperit illis super faciem orbis terrarum:
13 God El supwama af in aksroksrokye faclu; Sahp El supwama in kai mwet uh, Ku in akkalemye insewowo lal.
Sive in una tribu, sive in terra sua, sive in quocumque loco misericordiæ suæ eas iusserit inveniri.
14 “Job, mislawin ac porongo; Srike nunku ke orekma usrnguk God El oru uh.
Ausculta hæc Iob: sta, et considera mirabilia Dei.
15 Ya kom etu lah God El sapsap fuka Ac oru tuh sarom uh in sarmelik liki pukunyeng uh?
Numquid scis quando præceperit Deus pluviis, ut ostenderent lucem nubium eius?
16 Ya kom etu lah pukunyeng uh sohksok fuka yen engyeng uh, Su ma orek ke ku sakirik lun God?
Numquid nosti semitas nubium magnas, et perfectas scientias?
17 Mo, kom ac arulana fol, Ke pacl se eng fol lun acn eir uh tuhme.
Nonne vestimenta tua calida sunt, cum perflata fuerit terra Austro?
18 Mea, kom ku in kasru God laknelik acn lucng Ac oru tuh in ku oana sie osra ma tuktuki ac akfwelyeyukla?
Tu forsitan cum eo fabricatus es cælos, qui solidissimi quasi ære fusi sunt.
19 Luti nu sesr ma kut in fahk nu sin God; Kut lohsrla; wanginla ma kut ku in fahk.
Ostende nobis quid dicamus illi: nos quippe involvimur tenebris.
20 Nga ac tia suk ngan kaskas nu sin God; Mwe mea ngan sang pacl lal in kunausyula?
Quis narrabit ei quæ loquor? etiam si locutus fuerit homo, devorabitur.
21 “Ac inge, kalem lucng me uh arulana saromrom; Upala kalem kac uh, kut tia ku in ngetang nu kac; Ac eng uh aknasnasyela yen engyeng uh.
At nunc non vident lucem: subito aer cogetur in nubes, et ventus transiens fugabit eas.
22 Sie kalem na saromrom liyeyuk epang me, Ac wolana lun God arulana aksangengyekutla.
Ab Aquilone aurum venit, et ad Deum formidolosa laudatio.
23 Ku lun God uh arulana yokla — kut tia ku in kalukyang nu yorol; El suwoswos ac pwayena ke ma El oru nu sin mwet uh.
Digne eum invenire non possumus: magnus fortitudine, et iudicio, et iustitia et enarrari non potest.
24 Ke ouinge uh, ac tia sukok lah efu ku mwet uh sangeng sel, Ac lah efu ku El tia lohang nu selos su sifacna oru mu elos lalmwetmet.”
Ideo timebunt eum viri, et non audebunt contemplari omnes, qui sibi videntur esse sapientes.
