Job 29
1 Na Job el sifil mutawauk in kaskas:
Då heldt Job fram med talen sin og sagde:
2 “Saok moul luk uh in ku in sifil folokla Oana ke pacl se God El tuh karinginyu ah.
«Å, var eg som i fordums måna’r, som den gong Gud mi verja var,
3 In pacl sac God El tuh wiyu na pacl nukewa, Ac ase kalem nu sik ke nga fufahsryesr in lohsr uh.
då yver meg hans lampa skein, som lyste meg i myrkret fram,
4 In len ingo pa nga tuh arulana fokoko, Ac asruoki lun God nu sik arulana karingin inkul sik wo.
slik som eg var i mogne manndom, då Gud var ven i huset mitt,
5 God Kulana El tuh arulana wiyu, Ac tulik nutik nukewa elos muta yuruk.
då Allvald endå med meg var, og mine born eg kring meg såg,
6 Yohk sronin titi lun cow ac nani nutik, Ac eot in itat olive nu ke oil, yohk oil soror kac.
då eg i fløyte foten tvådde, og olje rann av fjellet nær meg,
7 Pacl nukewa ma mwet matu in siti uh ac toeni, Ac nga eis acn sik inmasrlolos uh,
då eg til porten steig i byen, og sessen min på torget tok!
8 Mwet fusr uh ac sa na sekinyula elos fin liyeyuyak, Ac mukul matu elos tuyak in akkalemye akfulat lalos nu sik.
Ungdomen såg meg, løynde seg; dei gamle reiste seg og stod;
9 Mwet kol uh ac tui pac tila sramsram;
hovdingar stogga midt i talen og lagde handi på sin munn;
10 Finne mwet ma fulat selos uh, ac misla pac.
og røysti tagna hjå dei gjæve, og tunga seg til gomen kleimde;
11 “Mwet nukewa su liyeyu meet, ku lohng sramsram keik, Elos ac kaksakinyu, ac srumunna woiyen orekma luk.
dei som meg høyrde, sælka meg, og dei som såg meg, vitna for meg.
12 Ke mwet sukasrup elos tuh ngusr, nga kasrelos; Nga kasru pac tulik mukaimtal ma wangin mwet in kasrelos.
Eg berga arming når han ropa, og farlaus som var utan hjelp;
13 Mwet ma muta in ongoiya elos kaksakinyu, Ac katinmas uh elos arulana engankin kasru nga oru nu selos.
velsigning fekk eg frå forkomne, og enkjor fekk eg til å jubla.
14 Pacl nukewa nga oru na ma suwohs ac pwaye.
Rettferd var min, eg hennar bunad; rett var mi kappa og mi kruna.
15 Nga oana atronmuta nu sin mwet kun, Ac oana nia nu sin mwet ma tia ku in fahsr.
Eg for den blinde auga var, og føter var eg for den halte.
16 Nga oana sie papa nu sin mwet sukasrup, Ac nga tuh kasru mwetsac uh in kutena mwe ongoiya nu selos.
Ein far eg var for fatigfolk; eg for ukjende saki granska.
17 Nga kunausla ku lun mwet sulallal, Ac molela mwet ma elos akkeokye uh.
På brotsmann tennerne eg knekte, reiv fengdi utor gapet hans.
18 “Pacl nukewa nga tuh nunku mu moul luk ac loes na, Ac nga ac misa na in misla yurin tulik nutik, in lohm sik sifacna.
Eg sagde: «I reiret skal eg døy, med dagar talrike som sand.
19 Nga tuh oana soko sak ma oasr kof ke okah uh in pacl nukewa, Ac lah kac uh aksroksrokyeyuk pacl nukewa ke aunfong uh.
Til roti mi skal vatnet trengja, dogg bu ved natt på greini mi;
20 Mwet nukewa tiana tui in kaksakinyu, Ac ku luk aksasuyeyuk pacl e nukewa.
mi æra held seg frisk hjå meg, bogen vert ny handi mi.»
21 Pacl nga sang kas in luti uh, mwet uh ac misla Ac lohma in lohng ma nga fahk uh;
Dei høyrde ventande på meg, og lydde stilt på rådi mi.
22 Na ke safla sramsram luk uh, wanginna ma elos ac ku in sifilpa fahk. Kas luk ac tili nu in elos oana tulin af nu fin fohk pao;
Og ikkje la dei mot mitt ord, min tale draup ned yver deim.
23 Mwet uh ac arulana engan in eis kas luk uh Oana ke mwet ima uh engan ke ac sifil afi.
På meg dei bia som på regn, ja, som vårregn opna munnen.
24 Nga israsr srisrik nu selos ke pacl wanginla finsrak lalos; Ac ngetnget kulang luk akkeyalos.
Eg smilte til mismodige, mitt andlit fekk dei ikkje myrkt.
25 Nga pa kololos, ac wotela ma elos in oru; Nga tuh kololos oana sie tokosra su kol un mwet mweun lal, Ac nga akwoyalos ke pacl elos asor.
Når eg deim vitja, sat eg fremst, sat som ein konge i sin herflokk, lik ein som trøystar syrgjande.
