Job 18

1 Na Bildad el fahk,

Då tok Bildad frå Suah til ords og sagde:

2 “Job, ku kain in mwet se kom an tiana ku in misla? Kom fin tuiwin ac lohng ma kut fahk uh, kut ac ku in sramsram nu sum.

«Kor lenge driv de jagt på ord? Gjev gaum, lat oss so talast ved!

3 Mea sis kom nunku mu kut lalfon oana cow uh?

Kvi skal me reknast liksom fe, som ureine i dykkar augo?

4 Kom sifacna akkeokye kom ke kasrkusrak lom an. Mea, ku in wanginla mwet fin faclu kom fin kasrkusrak? Mea, God Elan mokle eol uh in tuh akinsewowoye kom?

Å, du som riv deg sund i sinne, skal jordi øydast for di skuld? Skal fjellet flytjast frå sin stad?

5 “Kalem lun mwet koluk uh ac nuna kunlana; Firir kac uh ac fah tia ku in sifil kalem.

Men sløkt vert ljoset for den vonde, og hans åre-eld skal ikkje skina.

6 Lam in lohm nuknuk sel uh ac fah lohsrla.

I tjeldet hans vert ljoset myrkt, og lampa sloknar yver han.

7 Meet, el fahsr ku na, a inge el fahsr tukulkul; Kas in luti lal sifacna, oru el ikori.

Hans sterke stig vert snævra inn; han snåvar yver sine planar.

8 El fahsryang nu in sie nwek, ac nial sremla;

Hans fot vert fløkt i garnet inn, og upp i netet ferdast han;

9 Sie sruhf srumasrla kapinnial ac sruokilya.

og snara triv um hælen hans, og gildra tek på honom fat.

10 Sie sruhf wikla oanna infohk uh; Sie pac sruhf uh oakwuki ke acn el fahsr we.

I jordi løynde gildror lurer, og fellor ventar på hans veg.

11 Mwe aksangeng apnulla yen nukewa; Ac welul yen nukewa el fahsr we.

Og rædslor trugar rundt ikring og skræmer han for kvart eit stig.

12 Meet el kasrup, a inge el masrinsral; Mwe ongoiya oanna siskal soanel.

Ulukka hungrar etter han, og vondt vil føra han til fall,

13 Sie mas na upa su ku in unilya kanglana manol, Ac kulweya paol ac nial.

vil eta kvar ein led og lem, ja, det vil daudens eldste son.

14 Amala el liki lohm nuknuk su el tuh muta insewowo loac, Ac kokola el nu ye mutun Tokosra lun Misa.

Hans trygd er rivi frå hans tjeld; du sender han til rædsle-kongen.

15 Inge kutena mwet ku in utyak ac muta in lohm nuknuk sel — Tukun aknasnasyeyukla ke sulphur!

I huset hans bur framande, det vert strått svåvel på hans bustad.

16 Okah ac lah kacl uh uli ac paola.

Hans rot i grunnen turkar ut; den høge kruna visnar burt.

17 El tila pwengpeng in acn sel, oayapa in acn nukewa saya! Wangin mwet sifilpa esamul.

Hans minne kverv frå jordi burt, og namnlaus vert han vidt og breidt.

18 El ac fah lisyukla liki facl sin mwet moul, Ac ukohkyak el liki kalem nu ke lohsr uh.

Frå ljos til myrker driv dei honom og jagar han frå landi burt.

19 Wangin fwilin tulik natul, nufonna misa.

Han barnlaus vert i eige folk; i heimen hans slepp ingen undan.

20 Mwet nukewa in acn kutulap lac nwe roto su lohng pweng kacl Elos sangeng ac rarrar.

Og vestmenn støkk for dagen hans, og austmenn vert av rædsla slegne.

21 Pa inge saflaiyen moul lun mwet koluk uh. Pa inge ma ac sikyak nu sin mwet su tia lulalfongi ke God.”

Just soleis gjeng det nidings hus, den heim der ingen kjenner Gud.»