Job 15

1 Na Eliphaz el topkol ac fahk,

Då tok Elifaz frå Teman til ords og sagde:

2 “Kaskas wel, Job. Kom kaskas wel!

«Kjem svar i vind og ver frå vismann? Fyller han barmen sin med storm?

3 Wangin mwet lalmwetmet ku in fahk kain kas ma kom fahk ingan, Ku sifacna loangel ke kain kaskas lalfon ingan;

Vil han med ugangstale lasta? Med ord som nyttelause er?

4 Fin ac wi nunak lom an, na wangin mwet ac sangeng sin God; Wangin pac mwet ac pre nu sel.

Otten for Gud den bryt du ned og skjeplar andakt for Guds åsyn.

5 Moul koluk lom an kalem ke luman sramsram lom ingan; Kom srike na in sifacna molikomla ke kas usrnguk lom ingan.

For syndi styrer munnen din; du talar som dei falske talar.

6 Tia enenu nga in akkolukye kom; Kas nukewa lom ingan sifacna fahkkomyak.

Din munn deg dømer, ikkje eg; og dine lippor vitnar mot deg.

7 “Mea, kom nunku mu kom pa mwet se ma isusla oemeet uh? Mea, kom oasr ke pacl se God El orala fineol ah?

Vart fyrst av menneskje du fødd? Vert fyre haugarne du avla?

8 Ya kom tuh lohng ma God El akoo Elan oru ah? Mea, lalmwetmet lun mwet uh ma lom mukena?

Var du i Guds rådleggjing med? Og fekk du visdom til deg rana?

9 Kut etu nufon ma kom etu an.

Kva veit du som me ikkje veit? Kva skynar du som me ei kjenner?

10 Kut eis etauk lasr sin mwet ma fiayala aunsifa — Su isusla meet liki papa tomom ah.

Gråhærd og gamling er hjå oss; han eldre er enn jamvel far din.

11 “God El ke akwoye kom; efu kom ku srangesr lohng? Kut sramsram in Inen God ke pusra na wo ac kulang.

Er trøyst frå Gud det altfor ring? Vanvyrder du eit rolegt ord?

12 A kom folak ac ngetnget in kasrkusrak nu sesr.

Kvi let du hugen eggja deg? Kvi let du auga rulla vilt?

13 Kom kasrkusrakak sin God, ac fahk kas na upa lainul.

For imot Gud din harm du snur og let or munnen ordi strøyma.

14 “Mea oasr mwet ku in arulana mutal? Ya oasr mwet suwohs ye mutun God?

Kor kann vel mannen vera rein? Og kvinnefødde hava rett?

15 Finne lipufan lun God uh, El tia pacna lulalfongelos; Aok, elos tia pac mutal ye mutun God.

På sine heilage han lit ei; for honom er’kje himmeln rein,

16 Ac mwet uh nim ma koluk uh oana kof uh; Aok pwaye, mwet uh arulana fohkfok, ac wangin sripa.

langt mindre då ein styggeting, ein mann som urett drikk som med vatn.

17 “Inge Job, wona kom in porongeyu ke ma nga etu uh.

Eg vil deg læra; høyr på meg! Det som eg såg, vil eg deg melda,

18 Mwet lalmwetmet elos luti nu sik ke ma pwaye Su elos eis sin papa tumalos meet ah, Ac wanginna ma lukma elos okanla.

det som vismenner segja kann, og ei hev dult frå sine feder,

19 Wangin mwetsac muta in facl selos; Pwanang wangin mwet in pwanulosla liki God.

dei som åleine landet åtte, og ingen framand kom bland deim.

20 “Sie mwet koluk su akkeokye mwet saya uh Ac fah mutana in keok ac mwaiok ke lusen moul lal nufon.

Den vonde stødt i uro liver, for valdsmann gøymt er fåe år.

21 Pusra in aksangeng ac fah woi insracl, Ac mwet pisrapasr ac fah pisre ma lal ke pacl el nunku mu el mutana in misla.

I øyro rædsletonar ljomar; fyrr han veit av, kjem tynaren.

22 Wangin finsrak lal in kaingla liki lohsr uh, Mweyen oasr cutlass se oanna akola in unilya,

Han trur’kje han kann fly frå myrkret; han venta lyt det kvasse sverd.

23 Ac won vulture uh soano na in kangla manol. El etu lah pacl fahsru lal uh ac lohsr;

Han leitar etter brød: Kvar er det? Han veit, ein myrk dag er for hand.

24 Ongoiya oan soanel in sruokilya, Oana sie tokosra su akola nu ke mweun.

Naud, trengsla skræmer, tyngjer honom, liksom ein konge budd til strid.

25 “Pa inge safla lun sie mwet Su srisrngi paol nu in mutun God, Ac kena lain El su Kulana.

For imot Gud han lyfte handi og våga tråssa Allvalds-Gud,

26 Mwet se ingan el ac likkekelana Ac us mwe loang natul, ac yuyang in lain God,

han storma fram med nakken lyft, med vern utav skjold-ryggjer sterke;

27 El finne arulana yohk Ac ratratla ke mwe kasrup.

han dekte andlitet med feitt og gjorde sine lender feite.

28 “Pa ingan mwet se ma tuh sruokya siti pus, Ac eisla lohm ma mwet la uh kaingla liki; Tusruktu mweun ac fah kunausla siti ac lohm inge.

Han budde i bannstøytte byar, i hus som ingen burde bu i, men til grushaugar etla var.

29 Kasrup lal uh ac tia oan paht; Wangin kutena sin ma lal inge ac fah oan nwe tok. Finne ngunal sifacna, ac fah wanginla pac,

Han vart’kje rik, hans gods kverv burt, hans grøda luter ei mot jordi.

30 Ac el ac fah tia ku in kaingla liki lohsr uh. El ac fah oana soko sak Su lah kac uh firiryak ke e, Ac ros kac uh ukukla ke eng uh.

Han kann’kje koma undan myrkret. Hans greiner turkast burt i hiten, og han kjem burt ved hans munns ande.

31 El fin wella ac lulalfongi ke ma koluk, Na el ac fah kosrani ke ma koluk.

Trur han på fåfengd, vert han narra, og berre fåfengd haustar han.

32 Meet liki el sun pacl in safla lal, el ac uli; El ac uli oana sie lesak, ac tia ku in sifil folfolla insroa.

Fyrr dagen kjem, då vert det uppfyllt, hans palmegreiner grønkar ikkje.

33 El ac fah oana soko fain ma fahko kac uh mangosr na putatla; Ac oana soko sak olive ma putatla ros kac uh.

Lik vinstokk misser han si druva, spiller sin blom som oljetreet.

34 Ac fah wangin fwilin tulik nutin un mwet ma tia akfulatye God, Ac e ac fah furreak lohm ma musaiyukla ke mani in eyeinse.

Ein syndarflokk set ingi frukt, og elden øyder mute- tjeldi.

35 Mwet inge pa muta akoo in oru mwe lokoalok ac ma koluk; Ac insialos sessesla ke kutasrik pacl nukewa.”

Dei avlar møda, føder tjon, og svik i fanget sitt dei nører.»