Job 14
1 “Kut nukewa isusla tuh munas ac tia ku in sifacna. Moul lasr nukewa fototo ac sessesla ke mwe ongoiya.
Homo natus de muliere, brevi vivens tempore, repletur multis miseriis.
2 Kut kapak na sa na in uli oana ros uh; Ac kut wanginla oana lul uh.
Qui quasi flos egreditur et conteritur, et fugit velut umbra, et numquam in eodem statu permanet.
3 O God, ya kom ku in ngetma ac nunku ke kain mwet se nga uh, Ku eisyuyang nu in nununku?
Et dignum ducis super huiuscemodi aperire oculos tuos, et adducere eum tecum in iudicium?
4 Wangin ma nasnas ku in tuku Liki sie ma su arulana fohkfok oana mwet uh.
Quis potest facere mundum de immundo conceptum semine? nonne tu qui solus es?
5 Lusen moul lal nuna oakwuki na meet — Aok, pisen malem ma el ac moul uh. Kom orala tari oakwuk lom, ac tia ku in ikilyukla.
Breves dies hominis sunt: numerus mensium eius apud te est: constituisti terminos eius, qui præteriri non poterunt.
6 Ngetla lukel ac nimet lusrongol. Lela elan engankin moul upa se inge, el fin ku.
Recede paululum ab eo, ut quiescat, donec optata veniat, sicut mercenarii, dies eius.
7 “Oasr finsrak ke soko sak ma pakpuki tari — Mweyen ac ku in sifil srunak ac moul.
Lignum habet spem: si præcisum fuerit, rursum virescit, et rami eius pullulant.
8 Okah uh finne matuoh, Ac srua uh misa infohk uh,
Si senuerit in terra radix eius, et in pulvere emortuus fuerit truncus illius,
9 Fin oasr kof pusralla na ac sifilpa kapak oana soko sak fusr.
Ad odorem aquæ germinabit, et faciet comam quasi cum primum plantatum est:
10 A mwet se fin misa, na fuka? Ke el misa uh, pa na ingan saflaiyal.
Homo vero cum mortuus fuerit, et nudatus atque consumptus, ubi quæso est?
11 “Oana sie lulu su paola, Ac soko infacl su tila soror,
Quomodo si recedant aquæ de mari, et fluvius vacuefactus arescat:
12 Ouinge mwet uh ac misa, ac tia sifil moulyak. Nwe ke pacl se kusrao ac fah wanginla, elos fah tia ngutalik; Ku mukuila liki motul lalos.
Sic homo cum dormierit, non resurget, donec atteratur cælum, non evigilabit, nec consurget de somno suo.
13 “Nga ke kom in wikinyula in facl sin mwet misa; Lela in wikinyukla nga nwe ke na kasrkusrak lom uh wanginla, Ac kom oakiya sie pacl an in esamyu. (Sheol h7585)
Quis mihi hoc tribuat, ut in inferno protegas me, et abscondas me, donec pertranseat furor tuus, et constituas mihi tempus, in quo recorderis mei? (Sheol h7585)
14 Ku mwet se fin misa, ya el ku in sifil moulyak? Tusruktu, nga ac soano in oasr pacl wo se, Ke pacl koluk se inge ac wanginla.
Putasne mortuus homo rursum vivat? cunctis diebus, quibus nunc milito, expecto donec veniat immutatio mea.
15 Na kom fah pang ac nga ac topuk kom, Ac kom fah insewowo keik, su ma orekla lun poum.
Vocabis me, et ego respondebo tibi: operi manuum tuarum porriges dexteram.
16 Na kom fah karingin fahluk nukewa luk, A kom fah tia oakla ma koluk luk.
Tu quidem gressus meos dinumerasti, sed parce peccatis meis.
17 Kom ac fah nunak munas kac, ac mulkunla ma inge; Kom ac fah eela ma sufal nukewa ma nga orala.
Signasti quasi in sacculo delicta mea, sed curasti iniquitatem meam.
18 “Sie pacl eol uh ac mokukla, Ac fulu uh ac mokleyukla.
Mons cadens defluit, et saxum transfertur de loco suo.
19 Kof uh ac fah kangla eot uh, Ac af upa ac fah pahtkakunla fohkon acn uh; Ouinge kom fah kunausla finsrak lun mwet uh ke moul lalos.
Lapides excavant aquæ, et alluvione paulatim terra consumitur: et hominem ergo similiter perdes.
20 Kom kunausla ku lun sie mwet ac lusulla ma pahtpat; Ac mutal irelik in misa lal.
Roborasti eum paululum ut in perpetuum transiret: immutabis faciem eius, et emittes eum.
21 Wen natul uh ac fah sunakinyuk, a el ac tia ku in etu, Ke ac akmwekinyeyukla tulik natul, ac tia pac akkalemyeyuk nu sel.
Sive nobiles fuerint filii eius, sive ignobiles, non intelliget.
22 El ac pula na ngal lun manol, Ac asor lun nunak lal mukena.”
Attamen caro eius dum vivet dolebit, et anima illius super semetipso lugebit.
