Job 10
1 “Nga totola ac srungala moul. Lohng pusren torkaskas toasr luk.
Tædet animam meam vitæ meæ, dimittam adversum me eloquium meum, loquar in amaritudine animæ meæ.
2 O God, nimet wotela in koluk nu sik. Fahkma nu sik la mea se nununkeyuk nga kac uh?
Dicam Deo: Noli me condemnare: indica mihi cur me ita iudices.
3 Mea, wo ke kom arulana akkeokyeyu, Ac kwase ma kom sifacna orala, Na tari kom israsr ke pwapa sulal ma mwet koluk elos oru?
Numquid bonum tibi videtur, si calumnieris me, et opprimas me opus manuum tuarum, et consilium impiorum adiuves?
4 Ku liye lom u oana liye lasr uh?
Numquid oculi carnei tibi sunt: aut sicut videt homo, et tu videbis?
5 Ya moul lom uh fototo oana moul lun mwet uh?
Numquid sicut dies hominis dies tui, et anni tui sicut humana sunt tempora,
6 Efu ku kom ke kom in sokani na ma koluk nga oru uh Ac iluseni na ma koluk luk uh?
Ut quæras iniquitatem meam, et peccatum meum scruteris?
7 Kom etu la wangin ma sufal luk Ac kom etu pac la wangin mwet ku in moliyula liki kom.
Et scias quia nihil impium fecerim, cum sit nemo qui de manu tua possit eruere.
8 “Poum pa lumayula ac oreyula, A inge po na ma oreyula ingan pa kunausyula.
Manus tuæ fecerunt me, et plasmaverunt me totum in circuitu: et sic repente præcipitas me?
9 Esam lah kom oreyula ke fohk kle; Ya kom ac ilyuwi nga in sifilpa folok nu ke fohk?
Memento quæso quod sicut lutum feceris me, et in pulverem reduces me.
10 Kom tu sang ku nu sin papa tumuk elan oreyula; Kom akkapyeyuyak insien nina kiuk.
Nonne sicut lac mulsisti me, et sicut caseum me coagulasti?
11 Kom lumahla monuk ke sri ac alko, Ac nokomla sri uh ke ikwa ac kolo.
Pelle et carnibus vestisti me: ossibus et nervis compegisti me.
12 Kom ase nu sik moul ac lungse kawil, Ac karinginyuk lom pa oru nga moul na.
Vitam et misericordiam tribuisti mihi, et visitatio tua custodivit spiritum meum.
13 Tusruktu inge nga etu lah kom ne oru ma inge, A kom nuna akoo na in lukma mu kom ac akkeokyeyu.
Licet hæc celes in corde tuo, tamen scio quia universorum memineris.
14 Kom mutana tawi lah nga ac orala kutena ma koluk Kom in mau tiana nunak munas nu sik.
Si peccavi, et ad horam pepercisti mihi: cur ab iniquitate mea mundum me esse non pateris?
15 Nga ac tufahna orala ma koluk se, na kom ase mwe ongoiya nu sik, Ac pacl nga oru ma wo uh, wanginna akilenya. Nga arulana keok, ac yoklana mwekin luk.
Et si impius fuero, væ mihi est: et si iustus, non levabo caput, saturatus afflictione et miseria.
16 Fin tufahna oasr ma se nga orala tuh wo ouiya, Kom ac sukyu oana lion soko; Kutu pacl uh kom ac oru ma usrnguk in tuh akkeokyeyu.
Et propter superbiam quasi leænam capies me, reversusque mirabiliter me crucias.
17 Pacl nukewa kom oru in oasr mwet loh lom in lainyu; Kasrkusrak lom sik uh nuna yokyokelik na; Pacl nukewa kom ac suk ouiya sasu in sang lainyu.
Instauras testes tuos contra me, et multiplicas iram tuam adversum me, et pœnæ militant in me.
18 “O God, efu ku kom tuh lela in osweyukla nga? Saok ngan tuh misa na meet liki mwet uh liyeyu ah.
Quare de vulva eduxisti me? qui utinam consumptus essem ne oculus me videret.
19 Nga funu suwoslana liki insien nina kiuk ah nwe ke inkulyuk uh, lukun wona Ac funu tiana osweyukla nga lukun wo pacna.
Fuissem quasi non essem, de utero translatus ad tumulum.
20 Mea, moul luk uh ac tia apkuran in safla? Tari, fahla likiyu! Lela nga in insewowokin kitin pacl lula luk uh.
Numquid non paucitas dierum meorum finietur brevi? dimitte ergo me, ut plangam paululum dolorem meum:
21 Nga akuranna som, ac nga ac tia sifil foloko — Som nu ke sie acn su lohsr ac yohk asor we,
Antequam vadam et non revertar, ad terram tenebrosam, et opertam mortis caligine:
22 Sie acn su lohsr ac lullul ac yohk fohs we, Acn se su kalem we uh lohsr pac.”
Terram miseriæ et tenebrarum, ubi umbra mortis, et nullus ordo, sed sempiternus horror inhabitat.
