Ecclesiastes 12
1 Ke ma inge, esam El su orekomla ke kom srakna fusr, meet liki len koluk uh tuku ac meet liki yac uh apkuranme ke kom fah fahk, “Nga tia engankin moul luk.”
Denk aan uw Schepper in de dagen van uw jeugd, Eer de kwade dagen komen, En de jaren, waarvan gij zegt: Zij bevallen mij niet.
2 Pa ingan pacl se ma kalem lun faht, malem, ac itu uh fah mutawauk in ohkla, meet liki pukunyeng in af ac lohsreya faclu.
Eer verduisterd worden De zon en het licht, De maan en de sterren; En de éne bui op de andere volgt.
3 In pacl sac, poum su tuh loangekom meet ac fah rarrar, ac niom su ku inge fah munasla. Wihsum su pueni ac fah tia ku in kontonauk mongo nom uh wo, ac atronmotom ac fah ohkla tia ku in liye.
Eer de bewakers van het huis beginnen te beven, De gespierde mannen verkrommen; Zij, die malen, gaan staken, omdat hun getal is verminderd, Zij, die door de vensters schouwen, versuffen.
4 Srem ac fah tia lohng wowon fin inkanek uh. Ac fah upa kom in lohng pusren mwe ilil wheat ke ac ilil uh, ku pursren mwe on ke ac sritalkinyuk, a on lun sie won sohksok ku in okaskomyak liki motul.
Eer de vleugels van de straatdeur zich sluiten, En het geknars van de molen verzwakt, Het geluid van de vogel vermindert, En alle zangen verstommen.
5 Kom ac fah langinging ke acn fulat, ac sensen in forfor. Aunsifom ac fah fiayai, na ac fah arulana upa kom in sifacna fahsr. Ac fah wanginla ma kom mwel. Kut ac som nu yen mongla na safla lasr, na ac fah oasr tung mwemelil inkanek uh.
Eer men opziet tegen iedere hoogte, En men bang is op straat; De amandel niet meer smaakt, de sprinkhaan te zwaar ligt, En het kapperkruid niet meer bekomt. Eer men op weg is naar zijn eeuwige woning, En de klagers al rondgaan op straat;
6 Sein silver ac fah wotla, ac lam gold fah putatla ac fokelik; sucl ke lufin kof ac fah wotelik, ac sufa in kof ac fah fokfoki.
De zilveren snoer wordt verbroken, En de gouden lamp naar beneden komt. Eer de kruik bij de bron wordt stuk gebroken, En het rad kapot slaat boven de put;
7 Manosr ac fah folokla nu in fohk uh oana meet, ac momong lun moul fah folokyak nu yurin God, su ase nu sesr.
Het stof naar de aarde gaat, waar het vandaan kwam, En de levensgeest terugkeert naar God, die hem gaf.
8 Mwet Luti Lalmwetmet el fahk, “Lusrongten na lusrongten! Ma nukewa lusrongten!”
Ijdelheid der ijdelheden, zegt de Prediker, Alles is ijdel!
9 Tusruktu ke sripen yohk lalmwetmet lun Mwet Luti sac, el tia tui in luti mwet uh ke ma el etu. El lutlutkin soakas, ac srike in konauk na pwaye kalmac uh.
De Prediker was niet alleen een wijs man voor zichzelf, Hij leerde ook wijsheid aan zijn volk; Veel spreuken heeft hij gewikt, overdacht en gedicht.
10 Mwet Luti Lalmwetmet sac el srike in sokak kas in akwoye, tusruktu kas ma el simusla arulana pwaye.
De Prediker wist puntige gezegden te vinden, En rake spreuken op schrift te stellen.
11 Kas lun mwet lalmwetmet uh oana soko sak kosroh ma mwet liaung sheep uh orekmakin in sang kifus sheep uh, ac soakas ma orekeni nu sie ac oanna nwe tok oana osra ma patputi ku. Soakas inge ituku sin El su Mwet Shepherd sefanna lasr.
Want als prikkels zijn de woorden der wijzen, Als krammen in de muur, waaraan men alles kan ophangen; Door één en denzelfden Leidsman zijn zij gegeven!
12 Wen nutik, oasr pac sie ma kom in arulana taran. Sim book uh sie orekma wangin safla kac, ac fin yokla lutlut lom kac, ac eisla kuiyom.
Tenslotte, mijn zoon, wees voorzichtig: Men kan boeken schrijven zonder eind, Maar veel studeren vermoeit het vlees.
13 Tukun ma inge nukewa, ma sefanna fal in fwack: Sunakin ac akfulatye God, ac akos ma nukewa El sapkin, mweyen pa inge sripa ma mwet uh orekla nu kac.
Alles wel overwogen, is dit de conclusie: Vrees God en onderhoud zijn geboden; Want dat is eerst de hele mens.
14 God El ac nununku ma nukewa kut oru uh, finne wo ku koluk, ac finne ma orekla in lukma.
Van ieder werk, al is het nog zo verborgen, Zal God oordelen, of het goed was of kwaad!
