< 시편 49 >
1 고라 자손의 시, 영장으로 한 노래 만민들아 이를 들어라 세상의 거민들아 귀를 기울이라
Przewodnikowi chóru. Psalm dla synów Korego. Słuchajcie tego wszystkie narody, nadstawcie ucha wszyscy mieszkańcy świata.
Zarówno wy, prości, jak i wy, możni; zarówno bogaty, jak i ubogi.
3 내 입은 지혜를 말하겠고 내 마음은 명철을 묵상하리로다
Moje usta wypowiedzą mądrość, a rozmyślaniem mego serca [będzie] roztropność.
4 내가 비유에 내 귀를 기울이고 수금으로 나의 오묘한 말을 풀리로다
Nakłonię ucha ku przypowieści, przy harfie rozwiążę moją zagadkę.
5 죄악이 나를 따라 에우는 환난의 날에 내가 어찌 두려워하랴
Dlaczego mam się bać w dniach niedoli, [gdy] otacza mnie nieprawość tych, którzy mnie depczą?
6 자기의 재물을 의지하고 풍부함으로 자긍하는 자는
Ci, którzy ufają swym bogactwom i chlubią się swym wielkim dostatkiem;
7 아무도 결코 그 형제를 구속하지 못하며 저를 위하여 하나님께 속전을 바치지도 못할 것은
Nikt [z nich] w żaden sposób nie odkupi swego brata ani nie może dać Bogu [za niego] okupu;
8 저희 생명의 구속이 너무 귀하며 영영히 못할 것임이라
(Kosztowny bowiem jest okup za ich dusze i nigdy się nie zdarzy);
Aby żył na wieki i nie doznał zniszczenia.
10 저가 보리로다 지혜있는 자도 죽고 우준하고 무지한 자도 같이 망하고 저희 재물을 타인에게 끼치는도다
Każdy bowiem widzi, że mądrzy umierają, tak samo jak ginie głupiec i prostak, i zostawiają obcym swoje bogactwa.
11 저희의 속 생각에 그 집이 영영히 있고 그 거처가 대대에 미치리라 하여 그 전지를 자기 이름으로 칭하도다
Myślą, [że] ich domy [są] wieczne, a ich mieszkania [będą trwać] z pokolenia na pokolenie; nazywają ziemie swymi imionami.
12 사람은 존귀하나 장구치 못함이여 멸망하는 짐승 같도다
Lecz człowiek, choć otoczony czcią, nie przetrwa; podobny jest do bydląt, które giną.
13 저희의 이 행위는 저희의 우매함이나 후세 사람은 오히려 저희 말을 칭찬하리로다(셀라)
Ich droga jest ich głupstwem, mimo to ich potomkowie pochwalają ich mowę. (Sela)
14 양 같이 저희를 음부에 두기로 작정되었으니 사망이 저희 목자일 것이라 정직한 자가 아침에 저희를 다스리리니 저희 아름다움이 음부에서 소멸하여 그 거처조차 없어지려니와 (Sheol )
Jak owce będą złożeni w grobie, śmierć ich pożre; prawi będą nad nimi panować o poranku, ich postać zostanie zniszczona w grobie, gdy opuszczą swoje mieszkanie. (Sheol )
15 하나님은 나를 영접하시리니 이러므로 내 영혼을 음부의 권세에서 구속하시리로다(셀라) (Sheol )
Ale Bóg wykupi moją duszę z mocy grobu, bo mnie przyjmie. (Sela) (Sheol )
16 사람이 치부하여 그 집 영광이 더할 때에 너는 두려워 말지어다
Nie bój się, gdy się ktoś wzbogaci, gdy się rozmnoży sława jego domu;
17 저가 죽으매 가져가는 것이 없고 그 영광이 저를 따라 내려가지 못함이로다
Bo gdy umrze, niczego [ze sobą] nie weźmie i nie pójdzie za nim jego sława.
18 저가 비록 생시에 자기를 축하하며 스스로 좋게 함으로 사람들에게 칭찬을 받을지라도
Chociaż za życia swej duszy pochlebiał i chwalono go, gdy dobrze się urządził;
19 그 역대의 열조에게로 돌아가리니 영영히 빛을 보지 못하리로다
Pójdzie jednak do grona swych ojców; nigdy nie ujrzą światła.
20 존귀에 처하나 깨닫지 못하는 사람은 멸망하는 짐승 같도다
Człowiek, który jest otoczony czcią, a nie rozumie [tego], podobny jest do bydląt, które giną.