< 시편 39 >

1 다윗의 시, 영장 여두둔으로 한 노래 내가 말하기를 나의 행위를 조심하여 내 혀로 범죄치 아니하리니 악인이 내 앞에 있을 때에 내가 내 입에 자갈을 먹이리라 하였도다
in finem Idithun canticum David dixi custodiam vias meas ut non delinquam in lingua mea posui ori meo custodiam cum consisteret peccator adversum me
2 내가 잠잠하여 선한 말도 발하지 아니하니 나의 근심이 더 심하도다
obmutui et humiliatus sum et silui a bonis et dolor meus renovatus est
3 내 마음이 내 속에서 뜨거워서 묵상할 때에 화가 발하니 나의 혀로 말하기를
concaluit cor meum intra me et in meditatione mea exardescet ignis
4 여호와여 나의 종말과 연한의 어떠함을 알게 하사 나로 나의 연약함을 알게 하소서
locutus sum in lingua mea notum fac mihi Domine finem meum et numerum dierum meorum quis est ut sciam quid desit mihi
5 주께서 나의 날을 손 넓이 만큼 되게 하시매 나의 일생이 주의 앞에는 없는 것 같사오니 사람마다 그 든든히 선 때도 진실로 허사뿐이니이다(셀라)
ecce mensurabiles posuisti dies meos et substantia mea tamquam nihilum ante te verumtamen universa vanitas omnis homo vivens diapsalma
6 진실로 각 사람은 그림자 같이 다니고 헛된 일에 분요하며 재물을 쌓으나 누가 취할는지 알지 못하나이다
verumtamen in imagine pertransit homo sed et frustra conturbatur thesaurizat et ignorat cui congregabit ea
7 주여 내가 무엇을 바라리요 나의 소망은 주께 있나이다
et nunc quae est expectatio mea nonne Dominus et substantia mea apud te est
8 나를 모든 죄과에서 건지시며 우매한 자에게 욕을 보지 않게 하소서
ab omnibus iniquitatibus meis erue me obprobrium insipienti dedisti me
9 내가 잠잠하고 입을 열지 아니하옴은 주께서 이를 행하신 연고니이다
obmutui et non aperui os meum quoniam tu fecisti
10 주의 징책을 나에게서 옮기소서 주의 손이 치심으로 내가 쇠망하였나이다
amove a me plagas tuas
11 주께서 죄악을 견책하사 사람을 징계하실 때에 그 영화를 좀 먹음 같이 소멸하게 하시니 참으로 각 사람은 허사뿐이니이다(셀라)
a fortitudine manus tuae ego defeci in increpationibus propter iniquitatem corripuisti hominem et tabescere fecisti sicut araneam animam eius verumtamen vane conturbatur omnis homo diapsalma
12 여호와여 나의 기도를 들으시며 나의 부르짖음에 귀를 기울이소서 내가 눈물 흘릴 때에 잠잠하지 마옵소서 대저 나는 주께 객이 되고 거류자가 됨이 나의 모든 열조 같으니이다
exaudi orationem meam Domine et deprecationem meam auribus percipe lacrimas meas ne sileas quoniam advena sum apud te et peregrinus sicut omnes patres mei
13 주는 나를 용서하사 내가 떠나 없어지기 전에 나의 건강을 회복시키소서
remitte mihi ut refrigerer priusquam abeam et amplius non ero

< 시편 39 >