시편 38
1 다윗의 기념케 하는 시 여호와여 주의 노로 나를 책하지 마시고 분노로 나를 징계치 마소서
Psalm Dawida. Dla przypomnienia. PANIE, nie karć mnie w swym gniewie i nie karz mnie w swojej zapalczywości.
2 주의 살이 나를 찌르고 주의 손이 나를 심히 누르시나이다
Twoje strzały utkwiły bowiem we mnie i ciąży na mnie twoja ręka.
3 주의 진노로 인하여 내 살에 성한 곳이 없사오며 나의 죄로 인하여 내 뼈에 평안함이 없나이다
Nie ma nic zdrowego w moim ciele wskutek twego gniewu, nie ma odpoczynku dla moich kości z powodu mojego grzechu.
4 내 죄악이 내 머리에 넘쳐서 무거운 짐 같으니 감당할 수 없나이다
Bo moje nieprawości sięgają ponad moją głowę, obciążają mnie jak ciężkie brzemię.
5 내 상처가 썩어 악취가 나오니 나의 우매한 연고로소이다
Cuchną i ropieją moje rany z powodu mej głupoty.
6 내가 아프고 심히 구부러졌으며 종일토록 슬픈 중에 다니나이다
Jestem zgnębiony i bardzo pochylony, przez cały dzień chodzę smutny.
7 내 허리에 열기가 가득하고 내 살에 성한 곳이 없나이다
Moje wnętrze bowiem pali straszna [dolegliwość] i nie ma nic zdrowego w moim ciele.
8 내가 피곤하고 심히 상하였으매 마음이 불안하여 신음하나이다
Jestem osłabiony i bardzo załamany, zawodzę z powodu trwogi mego serca.
9 주여 나의 모든 소원이 주의 앞에 있사오며 나의 탄식이 주의 앞에 감추이지 아니하나이다
Panie, przed tobą [są] wszystkie moje pragnienia i moje wzdychanie nie jest przed tobą ukryte.
10 내 심장이 뛰고 내 기력이 쇠하여 내 눈의 빛도 나를 떠났나이다
Moje serce trzepocze, opuściła mnie siła, a światło moich oczu znikło.
11 나의 사랑하는 자와 나의 친구들이 나의 상처를 멀리하고 나의 친척들도 멀리 섰나이다
Moi bliscy i przyjaciele stronią od moich ran, a moi krewni stoją z daleka.
12 내 생명을 찾는 자가 올무를 놓고 나를 해하려는 자가 괴악한 일을 말하여 종일토록 궤계를 도모하오나
Ci, którzy czyhają na moją duszę, zastawiają sidła, a ci, którzy pragną mego nieszczęścia, mówią przewrotnie i przez cały dzień knują podstępy.
13 나는 귀먹은 자 같이 듣지 아니하고 벙어리 같이 입을 열지 아니하오니
Lecz ja niczym głuchy nie słyszałem i [byłem] jak niemy, [który] nie otwiera swych ust.
14 나는 듣지 못하는 자 같아서 입에는 변박함이 없나이다
I stałem się jak człowiek, który [nic] nie słyszy i nie ma w ustach upomnień.
15 여호와여 내가 주를 바랐사오니 내 주 하나님이 내게 응락하시리이다
Ciebie bowiem, PANIE, oczekuję; ty odpowiesz, Panie, mój Boże.
16 내가 말하기를 두렵건대 저희가 내게 대하여 기뻐하며 내가 실족할 때에 나를 향하여 망자존대할까 하였나이다
Bo powiedziałem: Niech się nie cieszą z mojego powodu; gdy moja noga poślizgnie się, niech nie wynoszą się nade mnie.
17 내가 넘어지게 되었고 나의 근심이 항상 내 앞에 있사오니
Jestem bowiem bliski upadku i moja boleść zawsze jest przede mną.
18 내 죄악을 고하고 내 죄를 슬퍼함이니이다
Wyznaję więc moją nieprawość i boleję nad swoim grzechem.
19 내 원수가 활발하며 강하고 무리하게 나를 미워하는 자가 무수하오며
Lecz moi wrogowie są zdrowi i silni i namnożyło się tych, którzy bez powodu mnie nienawidzą.
20 또 악으로 선을 갚는 자들이 내가 선을 좇는 연고로 나를 대적하나이다
Odpłacają mi złem za dobro i sprzeciwiają mi się, bo podążam za dobrem.
21 여호와여 나를 버리지 마소서 나의 하나님이여 나를 멀리하지 마소서
Nie opuszczaj mnie, PANIE, mój Boże, nie oddalaj się ode mnie.
22 속히 나를 도우소서 주 나의 구원이시여
Pospiesz mi z pomocą, Panie, moje zbawienie.
