< 잠언 12 >

1 훈계를 좋아하는 자는 지식을 좋아하나니 징계를 싫어하는 자는 짐승과 같으니라
Kas labprāt panes pārmācīšanu, tas mīļo atzīšanu, bet kas nepanes rājienu, tas paliek muļķis.
2 선인은 여호와께 은총을 받으려니와 악을 꾀하는 자는 정죄하심을 받으리라
Kas labs, tas Tam Kungam patīkams, bet vīru, kas viltu perē viņš pazudina.
3 사람이 악으로 굳게 서지 못하나니 의인의 뿌리는 움직이지 아니하느니라
Cilvēks nepastāvēs, kad ir bezdievīgs, bet taisno sakne netaps kustināta.
4 어진 여인은 그 지아비의 면류관이나 욕을 끼치는 여인은 그 지아비로 뼈가 썩음 같게 하느니라
Tikla sieva ir sava vīra kronis, bet netikla ir kā puve viņa kaulos.
5 의인의 생각은 공직하여도 악인의 도모는 궤휼이니라
Taisno domas ir tiesa, bet bezdievīgo padomi viltība.
6 악인의 말은 사람을 엿보아 피를 흘리자 하는 것이어니와 정직한 자의 입은 사람을 구원하느니라
Bezdievīgo vārdi glūn uz asinīm; bet taisno mute tos izpestī.
7 악인은 엎드러져서 소멸되려니와 의인의 집은 서 있으리라
Bezdievīgie top iznīcināti, ka to vairs nav; bet taisno nams pastāvēs.
8 사람은 그 지혜대로 칭찬을 받으려니와 마음이 패려한 자는 멸시를 받으리라
Kā kuram saprašana, tā viņam slava; bet par apsmieklu būs, kam netikla sirds.
9 비천히 여김을 받을지라도 종을 부리는 자는 스스로 높은 체 하고도 음식이 핍절한 자보다 나으니라
Labāks tas zemais, kas sev pašam par kalpu, nekā kas lepojās, un maizes nav.
10 의인은 그 육축의 생명을 돌아보나 악인의 긍휼은 잔인이니라
Taisnais gādā par sava lopa dzīvību, bet bezdievīgo sirds ir nežēlīga.
11 자기의 토지를 경작하는 자는 먹을 것이 많거니와 방탕한 것을 따르는 자는 지혜가 없느니라
Kas savu zemi kopj, būs maizes paēdis, bet kas niekus triec, tam nav jēgas.
12 악인은 불의의 이를 탐하나 의인은 그 뿌리로 말미암아 결실하느니라
Bezdievīgais traucās pēc blēžu medījuma; bet taisno sakne nes augļus.
13 악인은 입술의 허물로 인하여 그물에 걸려도 의인은 환난에서 벗어나느니라
Ļaunais savaldzinājās savas mutes grēkos; bet taisnais izies no bēdām.
14 사람은 입의 열매로 인하여 복록에 족하며 그 손의 행하는 대로 자기가 받느니라
Pēc savas mutes augļiem ikviens top pieēdināts ar labumu, un cilvēkam top maksāts pēc viņa roku darbiem.
15 미련한 자는 자기 행위를 바른 줄로 여기나 지혜로운 자는 권고를 듣느니라
Ģeķa ceļš ir taisns paša acīs, bet kas padomam klausa, tas ir gudrs.
16 미련한 자는 분노를 당장에 나타내거니와 슬기로운 자는 수욕을 참느니라
Ģeķa apskaišanās tūdaļ top zināma; bet kas slēpj, ka ir apkaunots, tas ir gudrs.
17 진리를 말하는 자는 의를 나타내어도 거짓 증인은 궤휼을 말하느니라
Kas patiesību runā, tas saka taisnību; bet nepatiess liecinieks teic melus.
18 혹은 칼로 찌름 같이 함부로 말하거니와 지혜로운 자의 혀는 양약 같으니라
Dažs aplam runājot kā ar zobenu iedur; bet gudro mēle ir zāles, kas dziedina.
19 진실한 입술은 영원히 보존되거니와 거짓 혀는 눈 깜짝일 동안만 있을 뿐이니라
Patiesa mute pastāvēs mūžīgi, bet viltīga mēle tik acumirkli.
20 악을 꾀하는 자의 마음에는 궤휼이 있고 화평을 논하는 자에게는 희락이 있느니라
Viltība ir sirdī tiem, kas ļaunu perē; bet kas dod miera padomu, dara prieku.
21 의인에게는 아무 재앙도 임하지 아니하려니와 악인에게는 앙화가 가득하리라
Taisnam nekāds ļaunums nenotiks, bet bezdievīgiem ļaunuma uzies papilnam.
22 거짓 입술은 여호와께 미움을 받아도 진실히 행하는 자는 그의 기뻐하심을 받느니라
Viltīgas lūpas Tam Kungam ir negantība; bet kas uzticību dara, tas viņam labi patīk.
23 슬기로운 자는 지식을 감추어 두어도 미련한 자의 마음은 미련한 것을 전파하느니라
Gudrs cilvēks neizteic savu padomu; bet nejēgu sirds izkliedz ģeķību.
24 부지런한 자의 손은 사람을 다스리게 되어도 게으른 자는 부림을 받느니라
Čakla roka valdīs, bet slinka dos meslus.
25 근심이 사람의 마음에 있으면 그것으로 번뇌케 하나 선한 말은 그것을 즐겁게 하느니라
Raizes sirdī nospiež cilvēku, bet labs vārds to iepriecina.
26 의인은 그 이웃의 인도자가 되나 악인의 소행은 자기를 미혹하게 하느니라
Taisnais savam tuvākam rāda ceļu, bet bezdievīgo ceļš maldina.
27 게으른 자는 그 잡을 것도 사냥하지 아니하나니 사람의 부귀는 부지런한 것이니라
Sliņķis neceps savu medījumu, bet uzcītīgam cilvēkam ir skaista manta.
28 의로운 길에 생명이 있나니 그 길에는 사망이 없느니라
Uz taisnības ceļa ir dzīvība, un uz viņas ceļa tekām nav nāve.

< 잠언 12 >