마태복음 20
1 천국은 마치 품꾼을 얻어 포도원에 들여 보내려고 이른 아침에 나간 집 주인과 같으니
ஸ்வர்க³ராஜ்யம் ஏதாத்³ரு’ஸா² கேநசித்³ க்³ரு’ஹஸ்யேந ஸமம்’, யோ(அ)திப்ரபா⁴தே நிஜத்³ராக்ஷாக்ஷேத்ரே க்ரு’ஷகாந் நியோக்தும்’ க³தவாந்|
2 저가 하루 한 데나리온씩 품꾼들과 약속하여 포도원에 들여 보내고
பஸ்²சாத் தை: ஸாகம்’ தி³நைகப்⁴ரு’திம்’ முத்³ராசதுர்தா²ம்’ஸ²ம்’ நிரூப்ய தாந் த்³ராக்ஷாக்ஷேத்ரம்’ ப்ரேரயாமாஸ|
3 또 제삼시에 나가 보니 장터에 놀고 섰는 사람들이 또 있는지라
அநந்தரம்’ ப்ரஹரைகவேலாயாம்’ க³த்வா ஹட்டே கதிபயாந் நிஷ்கர்ம்மகாந் விலோக்ய தாநவத³த்,
4 저희에게 이르되 너희도 포도원에 들어가라 내가 너희에게 상당하게 주리라 하니 저희가 가고
யூயமபி மம த்³ராக்ஷாக்ஷேத்ரம்’ யாத, யுஷ்மப்⁴யமஹம்’ யோக்³யப்⁴ரு’திம்’ தா³ஸ்யாமி, ததஸ்தே வவ்ரஜு: |
5 제 육 시와 제 구 시에 또 나가 그와 같이 하고
புநஸ்²ச ஸ த்³விதீயத்ரு’தீயயோ: ப்ரஹரயோ ர்ப³ஹி ர்க³த்வா ததை²வ க்ரு’தவாந்|
6 제 십일 시에도 나가 보니 섰는 사람들이 또 있는지라
ததோ த³ண்ட³த்³வயாவஸி²ஷ்டாயாம்’ வேலாயாம்’ ப³ஹி ர்க³த்வாபராந் கதிபயஜநாந் நிஷ்கர்ம்மகாந் விலோக்ய ப்ரு’ஷ்டவாந், யூயம்’ கிமர்த²ம் அத்ர ஸர்வ்வம்’ தி³நம்’ நிஷ்கர்ம்மாணஸ்திஷ்ட²த²?
7 가로되 너희는 어찌하여 종일토록 놀고 여기 섰느뇨 가로되 우리를 품꾼으로 쓰는 이가 없음이니이다 가로되 너희도 포도원에 들어가라 하니라
தே ப்ரத்யவத³ந், அஸ்மாந் ந கோபி கர்மமணி நியும்’க்தே| ததா³நீம்’ ஸ கதி²தவாந், யூயமபி மம த்³ராக்ஷாக்ஷேத்ரம்’ யாத, தேந யோக்³யாம்’ ப்⁴ரு’திம்’ லப்ஸ்யத²|
8 저물매 포도원 주인이 청지기에게 이르되 품꾼들을 불러 나중 온 자로부터 시작하여 먼저 온 자까지 삯을 주라 하니
தத³நந்தரம்’ ஸந்த்⁴யாயாம்’ ஸத்யாம்’ ஸஏவ த்³ராக்ஷாக்ஷேத்ரபதிரத்⁴யக்ஷம்’ க³தி³வாந், க்ரு’ஷகாந் ஆஹூய ஸே²ஷஜநமாரப்⁴ய ப்ரத²மம்’ யாவத் தேப்⁴யோ ப்⁴ரு’திம்’ தே³ஹி|
9 제 십일 시에 온 자들이 와서 한 데나리온씩을 받거늘
தேந யே த³ண்ட³த்³வயாவஸ்தி²தே ஸமாயாதாஸ்தேஷாம் ஏகைகோ ஜநோ முத்³ராசதுர்தா²ம்’ஸ²ம்’ ப்ராப்நோத்|
10 먼저 온 자들이 와서 더 받을 줄 알았더니 저희도 한 데나리온씩 받은지라
ததா³நீம்’ ப்ரத²மநியுக்தா ஜநா ஆக³த்யாநுமிதவந்தோ வயமதி⁴கம்’ ப்ரப்ஸ்யாம: , கிந்து தைரபி முத்³ராசதுர்தா²ம்’ஸோ²(அ)லாபி⁴|
11 받은 후 집 주인을 원망하여 가로되
ததஸ்தே தம்’ க்³ரு’ஹீத்வா தேந க்ஷேத்ரபதிநா ஸாகம்’ வாக்³யுத்³த⁴ம்’ குர்வ்வந்த: கத²யாமாஸு: ,
12 나중 온 이 사람들은 한 시간만 일하였거늘 저희를 종일 수고와 더위를 견딘 우리와 같게 하였나이다
வயம்’ க்ரு’த்ஸ்நம்’ தி³நம்’ தாபக்லேஸௌ² ஸோட⁴வந்த: , கிந்து பஸ்²சாதாயா ஸே ஜநா த³ண்ட³த்³வயமாத்ரம்’ பரிஸ்²ராந்தவந்தஸ்தே(அ)ஸ்மாபி⁴: ஸமாநாம்’ஸா²: க்ரு’தா: |
13 주인이 그 중의 한 사람에게 대답하여 가로되 친구여 내가 네게 잘못한 것이 없노라 네가 나와 한 데나리온의 약속을 하지 아니하였느냐
தத: ஸ தேஷாமேகம்’ ப்ரத்யுவாச, ஹே வத்ஸ, மயா த்வாம்’ ப்ரதி கோப்யந்யாயோ ந க்ரு’த: கிம்’ த்வயா மத்ஸமக்ஷம்’ முத்³ராசதுர்தா²ம்’ஸோ² நாங்கீ³க்ரு’த: ?
14 네 것이나 가지고 가라 나중 온 이 사람에게 너와 같이 주는 것이 내 뜻이니라
தஸ்மாத் தவ யத் ப்ராப்யம்’ ததா³தா³ய யாஹி, துப்⁴யம்’ யதி, பஸ்²சாதீயநியுக்தலோகாயாபி ததி தா³துமிச்சா²மி|
15 내 것을 가지고 내 뜻대로 할 것이 아니냐 내가 선하므로 네가 악하게 보느냐
ஸ்வேச்ச²யா நிஜத்³ரவ்யவ்யவஹரணம்’ கிம்’ மயா ந கர்த்தவ்யம்’? மம தா³த்ரு’த்வாத் த்வயா கிம் ஈர்ஷ்யாத்³ரு’ஷ்டி: க்ரியதே?
16 이와 같이 나중 된 자로서 먼저 되고 먼저 된 자로서 나중 되리라
இத்த²ம் அக்³ரீயலோகா: பஸ்²சதீயா ப⁴விஷ்யந்தி, பஸ்²சாதீயஜநாஸ்²சக்³ரீயா ப⁴விஷ்யந்தி, அஹூதா ப³ஹவ: கிந்த்வல்பே மநோபி⁴லஷிதா: |
17 예수께서 예루살렘으로 올라 가려 하실 때에 열 두 제자를 따로 데리시고 길에서 이르시되
தத³நந்தரம்’ யீஸு² ர்யிரூஸா²லம்நக³ரம்’ க³ச்ச²ந் மார்க³மத்⁴யே ஸி²ஷ்யாந் ஏகாந்தே வபா⁴ஷே,
18 보라 우리가 예루살렘으로 올라 가노니 인자가 대제사장들과 서기관들에게 넘기우매 저희가 죽이기로 결안하고
பஸ்²ய வயம்’ யிரூஸா²லம்நக³ரம்’ யாம: , தத்ர ப்ரதா⁴நயாஜகாத்⁴யாபகாநாம்’ கரேஷு மநுஷ்யபுத்ர: ஸமர்பிஷ்யதே;
19 이방인들에게 넘겨 주어 그를 능욕하며 채찍질하며 십자가에 못박게 하리니 제 삼 일에 살아나리라
தே ச தம்’ ஹந்துமாஜ்ஞாப்ய திரஸ்க்ரு’த்ய வேத்ரேண ப்ரஹர்த்தும்’ க்ருஸே² தா⁴தயிதுஞ்சாந்யதே³ஸீ²யாநாம்’ கரேஷு ஸமர்பயிஷ்யந்தி, கிந்து ஸ த்ரு’தீயதி³வஸே ஸ்²மஸா²நாத்³ உத்தா²பிஷ்யதே|
20 그 때에 세베대의 아들의 어미가 그 아들들을 데리고 예수께 와서 절하며 무엇을 구하니
ததா³நீம்’ ஸிவதீ³யஸ்ய நாரீ ஸ்வபுத்ராவாதா³ய யீஸோ²: ஸமீபம் ஏத்ய ப்ரணம்ய கஞ்சநாநுக்³ரஹம்’ தம்’ யயாசே|
21 예수께서 가라사대 무엇을 원하느뇨 가로되 이 나의 두 아들을 주의 나라에서 하나는 주의 우편에 하나는 주의 좌편에 앉게 명하소서
ததா³ யீஸு²ஸ்தாம்’ ப்ரோக்தவாந், த்வம்’ கிம்’ யாசஸே? தத: ஸா ப³பா⁴ஷே, ப⁴வதோ ராஜத்வே மமாநயோ: ஸுதயோரேகம்’ ப⁴வத்³த³க்ஷிணபார்ஸ்²வே த்³விதீயம்’ வாமபார்ஸ்²வ உபவேஷ்டும் ஆஜ்ஞாபயது|
22 예수께서 대답하여 가라사대 너희 구하는 것을 너희가 알지 못하는도다 나의 마시려는 잔을 너희가 마실 수 있느냐 저희가 말하되 할 수 있나이다
யீஸு²: ப்ரத்யுவாச, யுவாப்⁴யாம்’ யத்³ யாச்யதே, தந்ந பு³த்⁴யதே, அஹம்’ யேந கம்’ஸேந பாஸ்யாமி யுவாப்⁴யாம்’ கிம்’ தேந பாதும்’ ஸ²க்யதே? அஹஞ்ச யேந மஜ்ஜேநேந மஜ்ஜிஷ்யே, யுவாப்⁴யாம்’ கிம்’ தேந மஜ்ஜயிதும்’ ஸ²க்யதே? தே ஜக³து³: ஸ²க்யதே|
23 가라사대 너희가 과연 내 잔을 마시려니와 내 좌우편에 앉는 것은 나의 줄 것이 아니라 내 아버지께서 누구를 위하여 예비하셨든지 그들이 얻을 것이니라
ததா³ ஸ உக்தவாந், யுவாம்’ மம கம்’ஸேநாவஸ்²யம்’ பாஸ்யத²: , மம மஜ்ஜநேந ச யுவாமபி மஜ்ஜிஷ்யேதே², கிந்து யேஷாம்’ க்ரு’தே மத்தாதேந நிரூபிதம் இத³ம்’ தாந் விஹாயாந்யம்’ கமபி மத்³த³க்ஷிணபார்ஸ்²வே வாமபார்ஸ்²வே ச ஸமுபவேஸ²யிதும்’ மமாதி⁴காரோ நாஸ்தி|
24 열 제자가 듣고 그 두 형제에 대하여 분히 여기거늘
ஏதாம்’ கதா²ம்’ ஸ்²ருத்வாந்யே த³ஸ²ஸி²ஷ்யாஸ்தௌ ப்⁴ராதரௌ ப்ரதி சுகுபு: |
25 예수께서 제자들을 불러다가 가라사대 이방인의 집권자들이 저희를 임의로 주관하고 그 대인들이 저희에게 권세를 부리는 줄을 너희가 알거니와
கிந்து யீஸு²: ஸ்வஸமீபம்’ தாநாஹூய ஜகா³த³, அந்யதே³ஸீ²யலோகாநாம்’ நரபதயஸ்தாந் அதி⁴குர்வ்வந்தி, யே து மஹாந்தஸ்தே தாந் ஸா²ஸதி, இதி யூயம்’ ஜாநீத²|
26 너희 중에는 그렇지 아니하니 너희 중에 누구든지 크고자 하는 자는 너희를 섬기는 자가 되고
கிந்து யுஷ்மாகம்’ மத்⁴யே ந ததா² ப⁴வேத், யுஷ்மாகம்’ ய: கஸ்²சித் மஹாந் பு³பூ⁴ஷதி, ஸ யுஷ்மாந் ஸேவேத;
27 너희 중에 누구든지 으뜸이 되고자 하는 자는 너희 종이 되어야 하리라
யஸ்²ச யுஷ்மாகம்’ மத்⁴யே முக்²யோ பு³பூ⁴ஷதி, ஸ யுஷ்மாகம்’ தா³ஸோ ப⁴வேத்|
28 인자가 온 것은 섬김을 받으려 함이 아니라 도리어 섬기려 하고 자기 목숨을 많은 사람의 대속물로 주려 함이니라
இத்த²ம்’ மநுஜபுத்ர: ஸேவ்யோ ப⁴விதும்’ நஹி, கிந்து ஸேவிதும்’ ப³ஹூநாம்’ பரித்ராணமூல்யார்த²ம்’ ஸ்வப்ராணாந் தா³துஞ்சாக³த: |
29 저희가 여리고에서 떠나갈 때에 큰 무리가 예수를 좇더라
அநந்தரம்’ யிரீஹோநக³ராத் தேஷாம்’ ப³ஹிர்க³மநஸமயே தஸ்ய பஸ்²சாத்³ ப³ஹவோ லோகா வவ்ரஜு: |
30 소경 둘이 길 가에 앉았다가 예수께서 지나가신다 함을 듣고 소리질러 가로되 주여 우리를 불쌍히 여기소서 다윗의 자손이여 하니
அபரம்’ வர்த்மபார்ஸ்²வ உபவிஸ²ந்தௌ த்³வாவந்தௌ⁴ தேந மார்கே³ண யீஸோ² ர்க³மநம்’ நிஸ²ம்ய ப்ரோச்சை: கத²யாமாஸது: , ஹே ப்ரபோ⁴ தா³யூத³: ஸந்தாந, ஆவயோ ர்த³யாம்’ விதே⁴ஹி|
31 무리가 꾸짖어 잠잠하라 하되 더욱 소리질러 가로되 주여 우리를 불쌍히 여기소서 다윗의 자손이여 하는지라
ததோ லோகா: ஸர்வ்வே துஷ்ணீம்ப⁴வதமித்யுக்த்வா தௌ தர்ஜயாமாஸு: ; ததா²பி தௌ புநருச்சை: கத²யாமாஸது: ஹே ப்ரபோ⁴ தா³யூத³: ஸந்தாந, ஆவாம்’ த³யஸ்வ|
32 예수께서 머물러 서서 저희를 불러
ததா³நீம்’ யீஸு²: ஸ்த²கி³த: ஸந் தாவாஹூய பா⁴ஷிதவாந், யுவயோ: க்ரு’தே மயா கிம்’ கர்த்தர்வ்யம்’? யுவாம்’ கிம்’ காமயேதே²?
33 가라사대 너희에게 무엇을 하여주기를 원하느냐 가로되 주여 우리 눈 뜨기를 원하나이다
ததா³ தாவுக்தவந்தௌ, ப்ரபோ⁴ நேத்ராணி நௌ ப்ரஸந்நாநி ப⁴வேயு: |
34 예수께서 민망히 여기사 저희 눈을 만지시니 곧 보게 되어 저희가 예수를 좇으니라
ததா³நீம்’ யீஸு²ஸ்தௌ ப்ரதி ப்ரமந்ந: ஸந் தயோ ர்நேத்ராணி பஸ்பர்ஸ², தேநைவ தௌ ஸுவீக்ஷாஞ்சக்ராதே தத்பஸ்²சாத் ஜக்³முதுஸ்²ச|
