< 욥기 29 >
Əyyub yenə misal çəkərək dedi:
2 내가 이전 달과 하나님이 나를 보호하시던 날에 지내던 것 같이 되었으면
«Kaş ki ötən aylar geri dönəydi – Allahın məni qoruduğu,
3 그 때는 그의 등불이 내 머리에 비취었고 내가 그 광명을 힘입어 흑암에 행하였었느니라
Çırağının başım üstə işıq saçdığı, Nuru ilə qaranlıqda gəzdiyim günlər.
4 나의 강장하던 날과 같이 지내었으면 그 때는 하나님의 우정이 내 장막 위에 있었으며
Kaş ki həyatımın çiçəkli günləri geri dönəydi – Mənə yar olan Allahın çadırımı qoruduğu,
5 그 때는 전능자가 오히려 나와 함께 계셨으며 나의 자녀들이 나를 둘러 있었으며
Külli-İxtiyarın hər vaxt mənimlə olduğu, Övladlarımın ətrafımda dolandığı,
6 뻐터가 내 발자취를 씻기며 반석이 나를 위하여 기름 시내를 흘러 내었으며
Yollarımın südlə yuyulduğu, Yanımdakı qayadan zeytun yağı axdığı günlər.
7 그 때는 내가 나가서 성문에 이르기도 하며 내 자리를 거리에 베풀기도 하였었느니라
Şəhər darvazasına gedərkən, Kürsümü meydanın başına qoyarkən
8 나를 보고 소년들은 숨으며 노인들은 일어나서 서며
Gənclər məni görüb gizlənərdi, Yaşlılar ayağa qalxıb hörmət göstərərdi.
Başçılar söhbətini dayandırardı, Əlləri ilə ağızlarını tutardı.
10 귀인들은 소리를 금하니 그 혀가 입 천장에 붙었었느니라
Əsilzadələrin səsi çıxmazdı, Dilləri damaqlarına yapışardı.
11 귀가 들은즉 나를 위하여 축복하고 눈이 본즉 나를 위하여 증거하였었나니
Qulaq məni eşidəndə alqışlayardı, Göz məni görəndə tərifləyərdi.
12 이는 내가 부르짖는 빈민과 도와줄 자 없는 고아를 건졌음이라
Çünki imdad diləyən fəqiri, Köməksiz yetimi qurtarardım.
13 망하게 된 자도 나를 위하여 복을 빌었으며 과부의 마음이 나로 인하여 기뻐 노래하였었느니라
Son anlarını yaşayanlar mənə xeyir-dua verərdi, Dul qadının qəlbinə şən nəğmələr verərdim.
14 내가 의로 옷을 삼아 입었으며 나의 공의는 도포와 면류관 같았었느니라
Libas kimi salehliyi geyinmişdim, Sanki ədalətim mənə cübbə və tac idi.
15 나는 소경의 눈도 되고 절뚝발이의 발도 되고
Korlara göz idim, Topallara ayaq idim,
16 빈궁한 자의 아비도 되며 생소한 자의 일을 사실하여 주었으며
Yoxsulların atası idim, Qəriblərin müşküllərinin qayğısına qalırdım,
17 불의한 자의 어금니를 꺽고 그 잇사이에서 겁탈한 물건을 빼어 내었었느니라
Haqsızın çənəsini qırırdım, Ovunu dişlərindən qoparırdım.
18 내가 스스로 말하기를 나는 내 보금자리에서 선종하리라 나의 날은 모래 같이 많을 것이라
Düşünürdüm: “Son nəfəsimi yuvamdaca verəcəyəm, Ömrümün günlərini qum qədər çoxaldacağam.
19 내 뿌리는 물로 뻗어나가고 내 가지는 밤이 맞도록 이슬에 젖으며
Köküm sulara tərəf rişələnəcək, Budaqlarıma şeh düşəcək.
20 내 영광은 내게 새로워지고 내 활은 내 손에서 날로 강하여지느니라 하였었노라
Qazandığım şərəf təzələnəcək, Əlimə yeni ox-kaman gələcək”.
21 무리는 내 말을 들으며 나의 가르치기를 잠잠히 기다리다가
İnsanlar ehtiramla məni dinlərdi, Səssizcə məsləhətimi gözlərdi.
22 내가 말한 후에 그들이 말을 내지 못하였었나니 나의 말이 그들에게 이슬 같이 됨이니라
Heç kim sözümün üstündən söz deməzdi, Sözlərim üzərlərinə tökülərdi.
23 그들이 나 바라기를 비 같이 하였으며 입을 벌리기를 늦은 비 기다리듯 하였으므로
Məni yağış kimi gözləyirdilər, Yaz yağışı tək sözlərimi içirdilər,
24 그들이 의지 없을 때에 내가 함소하여 동정하면 그들이 나의 얼굴 빛을 무색하게 아니하였었느니라
Üzlərinə gülümsəyəndə gözlərinə inanmazdılar, Gülər üzümdən ruhlanardılar.
25 내가 그들의 길을 택하고 으뜸으로 앉았었나니 왕이 군중에 거함도 같았고 애곡하는 자를 위로하는 사람도 같았었느니라
Onlara yol göstərərdim, başçı kimi əyləşərdim, Əsgərlərin arasında padşah kimi ömür sürərdim, Yaslılara təsəlli verənə bənzəyərdim.