욥기 20
1 나아마 사람 소발이 대답하여 가로되
Tad Cofars no Naēmas atbildēja un sacīja:
2 그러므로 내 생각이 내게 대답하나니 이는 내 중심이 초급함이니라
Uz to manas sirds domas mani spiež atbildēt, un es nevaru valdīties.
3 내가 나를 부끄럽게 하는 책망을 들었으므로 나의 슬기로운 마음이 내게 대답하는구나
Es dzirdu pārmācīšanu sev par kaunu, bet mans gars savā gudrībā zinās atbildēt.
4 네가 알지 못하느냐 예로부터 사람이 이 세상에 있어 옴으로
Vai tu nezini, ka mūžam tā bijis, kamēr Dievs cilvēkus licis virs zemes,
5 악인의 이기는 자랑도 잠시요 사곡한 자의 즐거움도 잠간이니라
Ka bezdievīgo lielība ilgi nepastāv, un ka blēdnieka prieks paliek tik acumirkli?
6 그 높기가 하늘에 닿고 그 머리가 구름에 미칠지라도
Jebšu viņa greznība uzkāptu līdz debesīm, un viņa galva sniegtu līdz padebešiem,
7 자기의 똥처럼 영원히 망할 것이라 그를 본 자가 이르기를 그가 어디 있느냐 하리라
Taču kā viņa sūds viņš mūžam zudīs; kas viņu redzējuši, tie sacīs: kur viņš ir?
8 그는 꿈 같이 지나가니 다시 찾을 수 없을 것이요 밤에 보이던 환상처럼 쫓겨가리니
Viņš aizskries kā sapnis, ka to nevarēs atrast, un pazudīs kā parādīšana naktī.
9 그를 본 눈이 다시 그를 보지 못할 것이요 그의 처소도 다시 그를 보지 못할 것이며
Acs, kas viņu redzējusi, to vairs neredzēs, un viņa vieta to vairs neieraudzīs.
10 그의 자녀들이 가난한 자에게 은혜를 구하겠고 그도 얻은 재물을 자기 손으로 도로 줄 것이며
Viņa bērni pielabināsies pie nabagiem, un viņa roka dos atpakaļ viņa mantu.
11 그 기골이 청년 같이 강장하나 그 기세가 그와 함께 흙에 누우리라
Viņa kauli bija pilni jaunības spēka, bet apgulsies ar viņu pīšļos.
12 그는 비록 악을 달게 여겨 혀 밑에 감추며
Jebšu blēdība bijusi salda viņa mutei, un viņš to slēpis apakš savas mēles,
13 아껴서 버리지 아니하고 입에 물고 있을지라도
Un viņš to mīlējis un nepametis, bet to paturējis savā mutē:
14 그 식물이 창자 속에서 변하며 뱃속에서 독사의 쓸개가 되느니라
Taču viņa barība pārvērtīsies viņa iekšās, par odžu žultīm tā būs iekš viņa.
15 그가 재물을 삼켰을지라도 다시 토할 것은 하나님이 그 배에서 도로 나오게 하심이니
Mantu, ko ierijis, viņš atkal izvems, un Dievs to izgrūdīs viņam no vēdera.
16 그가 독사의 독을 빨며 뱀의 혀에 죽을 것이라
Odžu žultis viņš zīdīs, glodeņu dzelonis viņu nokaus.
17 그는 강 곧 꿀과 엉긴 젖이 흐르는 강을 보지 못할 것이요
Viņš neredzēs upes, kas ielejās tek no medus un piena.
18 수고하여 얻은 것을 도로 주고 삼키지 못할 것이며 매매하여 얻은 재물로 즐거워하지 못하리니
Viņš gan strādās, bet to atdos un no tā nebaudīs; cik viņš arī neiemantos, prieka tam nebūs.
19 이는 그가 가난한 자를 학대하고 버림이요 자기가 세우지 않은 집을 빼앗음이니라
Jo viņš nospaidījis un atstājis nabagus, namus viņš laupījis, bet tos neuzcels.
20 그는 마음에 족한 줄을 알지 못하니 그 기뻐하는 것을 하나도 보존치 못하겠고
Jo viņa kuņģis nebija pildāms, viņš neizglābsies caur savu mantu.
21 남긴 것이 없이 몰수히 먹으니 그런즉 그 형통함이 오래지 못할 것이라
Viņa rīklei nekas neizmuka, tādēļ viņa labums nepastāvēs.
22 풍족할 때에도 곤액이 이르리니 모든 고통하는 자의 손이 그에게 닿으리라
Pašā bagātā pilnībā viņam būs bēdas, visu apbēdināto roka nāks viņam virsū.
23 그가 배를 불리려 할 때에 하나님이 맹렬한 진노를 내리시리니 밥 먹을 때에 그의 위에 비 같이 쏟으시리라
Un notiks, lai viņa kuņģis top pilns, tad (Dievs) uz viņu sūtīs savas bardzības karstumu un uz viņu liks lītin līt, lai to rij.
24 그가 철병기를 피할 때에는 놋활이 쏘아 꿸 것이요
Viņš bēgs no dzelzs bruņām, un vara stops viņam izšaus cauri.
25 몸에서 그 살을 빼어 낸즉 번쩍번쩍하는 촉이 그 쓸개에서 나오고 큰 두려움이 그에게 임하느니라
Viņš izvelk un no viņa miesām nāk ārā, no viņa žultīm spīdoša dzelzs, un nāves šausmas viņu pārņem.
26 모든 캄캄한 것이 그의 보물을 위하여 쌓이고 사람이 피우지 않은 불이 그를 멸하며 그 장막에 남은 것을 사르리라
Visāda tumsība apklās viņa krājumu, neuzpūsts uguns viņu aprīs, un nomaitās to atlikumu viņa dzīvoklī.
27 하늘이 그의 죄악을 드러낼 것이요 땅이 일어나 그를 칠 것인즉
Debess viņa noziegumu darīs zināmu, un zeme celsies pret viņu.
28 그 가산이 패하여 하나님의 진노하시는 날에 흘러가리니
Viņa nama krājums aizies, viņam izšķīdīs Dieva dusmības dienā.
29 이는 악인이 하나님께 받을 분깃이요 하나님이 그에게 정하신 산업이니라
Šī ir bezdievīga cilvēka daļa no Dieva, un viņa nospriesta mantība no tā stiprā Dieva.
