욥기 17
1 나의 기운이 쇠하였으며 나의 날이 다하였고 무덤이 나를 위하여 예비되었구나
Mans gars ir vājš, manas dienas pagalam, kaps man ir klāt.
2 나를 조롱하는 자들이 오히려 나와 함께 있으므로 내 눈이 그들의 격동함을 항상 보는구나
Tiešām, mēdītāji mani apstāj un uz viņu tiepšanos jāskatās manām acīm.
3 청컨대 보증물을 주시고 친히 나의 보주가 되옵소서 주 외에 나로 더불어 손을 칠 자가 누구리이까
Galvo jel, pārstāvi Tu mani pie Sevis paša, kur tad cits man roku dos!
4 주께서 그들의 마음을 가리워 깨닫지 못하게 하셨사오니 그들을 높이지 아니하시리이다
Jo viņu sirdīm Tu saprašanu esi apslēpis; tāpēc Tu viņiem virsroku nedosi.
5 친구를 지적하여 해를 받게 한 자의 자식들은 눈이 멀지니라
Kas savus draugus izdāvā par laupījumu, tā bērnu acis izīgs.
6 하나님이 나로 백성의 이야기거리가 되게 하시니 그들이 내 얼굴에 침을 뱉는구나
Bet Viņš mani darījis ļaudīm par sakāmu vārdu, ka esmu tāds, kam spļauj vaigā.
7 내 눈은 근심으로 하여 어두워지고 나의 온 지체는 그림자 같구나
Tādēļ mana acs ir tumša no skumības, un visi mani locekļi ir kā ēna.
8 정직자는 이를 인하여 놀라고 무죄자는 사곡한 자를 인하여 분을 내나니
Taisnie par to iztrūcinājās, un nenoziedzīgais iekarst par neganto.
9 그러므로 의인은 그 길을 독실히 행하고 손이 깨끗한 자는 점점 힘을 얻느니라
Bet taisnais turas pastāvīgi uz sava ceļa, un kam šķīstas rokas, pieņemas stiprumā.
10 너희는 다 다시 올지니라 내가 너희 중에서 지혜자를 찾을 수 없느니라
Tad nu jūs visi nāciet tik atkal vien, gudra es neatradīšu jūsu starpā.
11 나의 날이 지나갔고 내 경영, 내 마음의 사모하는 바가 다 끊어졌구나
Manas dienas ir pagājušas, mani padomi iznīcināti, ko mana sirds bija kopusi.
12 그들은 밤으로 낮을 삼고 빛이 어두운데 가깝다 하는구나
Nakti tie sauc par dienu, un gaismu saka tuvu esam, kur tumsa klātu.
Ko man vēl gaidīt, kaps būs mans nams; tumsā es uztaisīšu savu gultu. (Sheol h7585)
14 무덤더러 너는 내 아비라, 구더기더러 너는 내 어미, 내 자매라 할진대
Trūdus es saucu par savu tēvu, tārpus par savu māti un māsu.
15 나의 소망이 어디 있으며 나의 소망을 누가 보겠느냐
Kur tad būs mana cerība, manu cerību, kas to redzēs?
